Porady. Wpływ Na Relacje. Jeśli Chciałbyś Doradzić

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Czy znasz sytuację, w której chcesz podzielić się problemem z rodziną lub przyjaciółmi i otrzymujesz poradę „jak to zrobić”?

Powiedz mi, czy chciałbyś porady od ludzi, którzy tak naprawdę nie rozumieją sytuacji i nie byli w niej?

Przyjaciel skarży się przyjacielowi: „Nie możesz znaleźć pracy?” Czego dziewczyna chce w tym przypadku? Najprawdopodobniej, aby zostać wysłuchanym, pozostań z nią w jej trudnościach. Zauważyli, że się stara, wspierali ją.

Co mówi przyjaciel? „Czy napisałeś swoje CV? "," Wysłałeś do firmy? "," Tu mam przyjaciółkę, więc szybko znalazła dobrze płatną pracę."

Jak myślisz, jak to pomaga osobie, która podziela jej trudności?

Odpowiedź jest oczywista – NIE.

Jak to jest? - Irytacja i uczucie, że nie rozumieją.

Często szukałem mieszkania do wynajęcia, pytałem znajomych, może wiedzą, kto teraz wynajmuje. Otrzymane odpowiedzi wyglądały tak:

I dajesz ogłoszenie na stronie. - Byłem zły, co dla mnie ta rekomendacja, zapytałem ją?

Podzieliłem się, że znalazłem miejsce do życia i usłyszałem:

To jest drogie, że strzelasz, moi przyjaciele strzelają do…. (i tutaj kwota brzmiała o 50% mniej niż rynkowa).

Dlaczego w tej okolicy, a nie w pobliżu metra? - To mi nie pomogło, byłem zły i już z nimi o tym nie rozmawiałem.

Gdybym był tobą, szukałbym bliżej…. (a oto lista według terytorium). - I byłem zły, do cholery, nie jesteś na moim miejscu! Skąd wiesz, jak jest na moim miejscu, jak podejmuję decyzje? Co jest dla mnie ważne!

W trudnych dla mnie sytuacjach feedbackiem były często porady lub pytania, które nie uwzględniają moich okoliczności. Nie brali mnie pod uwagę, co mogę, czego nie, czego chcę, co lubię, jak wybieram, czy mogę dokonać wyboru inaczej?

W informacjach zwrotnych nie było nic o mnie. Było tylko kilka zaleceń, o które nie prosiłem.

Pomogło mi - nie!

Ograniczona komunikacja z tymi osobami - tak!

Dlaczego doradzamy w sytuacjach, gdy jest to dla kogoś trudne?

1. Często z własnych potrzeb, aby mieć znaczenie. Jaki ze mnie fajny facet, szybko rozwiązywałem problemy innych ludzi bez zbytniego wysiłku. "Wiem jak to zrobić!"

2. Nierozwiązane lub odroczone swoje trudności, których nie chcą rozwiązać. Energia niepokoju jest przekierowywana na rozwiązywanie problemów innych ludzi, porady.

3. Tak zrobili nasi rodzice i babcie. Wychowanie sowieckie nie uwzględniało poziomu sensorycznego i emocjonalnego człowieka. Niewypowiedziane motto „Możesz lub nie możesz – musisz!” Relacje regulowały emocje społeczne, wstyd i poczucie winy.

4. Może to być wzór współzależności (może potrzebujesz pomocy psychologa, psychoterapeuty. Pracuję z tym tematem w podejściu gestaltowym).

5. Gotowe rozwiązania, porady – to sposób na to, by nie doświadczać uczuć obok drugiej osoby, zwłaszcza jeśli są to uczucia złożone i oceniane jako „negatywne” (żal, złość, irytacja, smutek, niepokój). I jest idea, że należy myśleć „pozytywnie”.

Potrzeba opowiedzenia, jak działa świat i jak w nim istnieć, to potrzeba dzieci poniżej 6 roku życia.

Kiedy daję radę, stawiam inną na poziomie dziecka poniżej 6 roku życia, które nie umie się zachowywać w elementarnej sytuacji i trzeba go nauczyć. A jeśli druga jest dzieckiem, to ja jestem dorosłą, autorytatywną postacią, dostaję bułeczki w postaci własnej wagi i poczucia eksperckiej mocy: „Wiem i teraz powiem ci, którzy nie wiedzą”. Jest w tym energia i pewność siebie, więc te doznania są przyjemne.

Jak ktoś inny może być obok takiego „autorytetu”? Często jest to niewygodne. Dyskomfort może być wyrażony milczeniem (agresja utajona) lub oporem i urazą (agresja jawna).

To, co chcesz zrobić, to odejść od takiego eksperta.

Kiedy działam jako rodzic wobec drugiego, niezależnie od jego wieku, prowadzi to do zakończenia związku, trudności lub konfliktów.

Jak zachowywać się, gdy chcesz udzielić porady podczas utrzymywania związku:

jeden. Zauważ, że jest to osoba w wieku powyżej 6 lat. Zachowuj się jak dorosły.

Słuchać.

2. Zapytaj, czego od ciebie chce w tej sytuacji?

3. Dlaczego dzieli się z tobą tą sytuacją?

4. Czy potrzebuje pomocy i jaka jest jej potrzeba.

5. Przekaż opinię na temat tego, na co jesteś gotów pomóc, a na co nie.

6. Zapytaj, jak dana osoba planuje poradzić sobie z sytuacją. Może teraz nie planuje go rozwiązać, a po prostu ważne jest dla niego wsparcie.

7. Podziel się swoimi doświadczeniami, jeśli były podobne sytuacje w twoim życiu i byłeś zagubiony, smutny, zmartwiony, zły, szczęśliwy, płakał w nich. (Na przykład: „Przed rozmowami kwalifikacyjnymi drżą mi kolana i tak się boję, że się jąkam”).

8. Jeśli nie miałeś podobnych sytuacji, bądź szczery. (Przykład: trudno mi sobie wyobrazić, jak się czujesz, nie byłem w takiej sytuacji).

9. Podziel się swoimi doświadczeniami, że jest ci przykro, jesteś smutny, jesteś zły, jesteś szczęśliwy, jesteś zdezorientowany, jesteś przytłoczony …

10. Jeśli dana osoba potrzebuje fachowej pomocy, a Ty nie jesteś ekspertem w tej dziedzinie, zadaj sobie pytanie, czy jesteś gotowy, aby odpowiadać za swoje rekomendacje?

11. Zastanów się, dlaczego chcesz pomóc, jakie potrzeby zaspokajasz, pomagając komuś innemu lub udzielając rad.

12. Zadaj sobie pytania: Czego nie dzieje się w twoim życiu, że włączasz radę w życie kogoś innego? Jakich własnych sytuacji nie rozwiązujesz lub nie odkładasz?

13. Nie jesteś inną osobą, to, co ci odpowiada, może nie odpowiadać innej. Ma różne okoliczności, różne zdolności, różne pragnienia i potrzeby.

Czego nie należy robić

1. Nie spiesz się na oślep, aby rozwiązać sytuację na inną. Nie dowiaduje się szczegółów i czego konkretnie potrzebuje pomocy. I czy potrzebuje pomocy?

2. Nie udzielaj porad, jak to zrobić. Pamiętaj, że osoba działała w sytuacji w najlepszy możliwy sposób (biorąc pod uwagę kontekst, ludzi, doświadczenia, możliwości i środki). Zrobił maksimum, jeśli coś nie zostało wzięte pod uwagę lub zrobione, osoba po prostu nie mogła tego zrobić w tej sytuacji. Zapomniane, zdezorientowane, zdezorientowane itp.

3. Nie proponuj przeczytania książek, które Ci się podobały, bez pytania tej osoby, ale czy teraz jest zainteresowany przeczytaniem o tym? Jeśli odpowiedź brzmi „nie” – nie trzeba narzucać, „ale nie rozumiesz” i tak dalej. Raczej tak naprawdę nie rozumiesz, co jest teraz ważne dla danej osoby.

4. Nie porównuj z innymi, bardziej udanymi znajomymi. Możesz nie do końca wiedzieć, co motywuje Twoich znajomych do działania, jak tego doświadczają, kto ich wspiera i pomaga, jakie środki na to przeznaczają. Porównanie z sukcesem innych jest wyciągiem z kontekstu, który w innym kontekście (środowisko, inne okoliczności) nie działa i nie jest adekwatny.

5. Nie rozpoczynaj rozmowy od frazy „A gdybym był tobą, zrobiłbym to …”

6. Nie buduj rozmowy w formie twierdzenia „Dlaczego nie zrobiłeś tego lub tamtego…”, „Dlaczego nie zapytałeś?”. Zanim stał się dorosły, podejmował decyzje na podstawie czegoś. Możesz zapytać, jak zdecydował i zdecydował się to zrobić.

7. Nie zatrzymuj się i nie dewaluuj uczuć innych słowami „uspokój się”, „nie denerwuj się”, „nie martw się”, „to nonsens”. To może być dla ciebie nonsensem i nie jest ważne, ale dla innego jest to skala katastrofy.

8. Nie przeceniaj swojej wiedzy, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, aby Twoja rekomendacja została wysłuchana? Czy znasz różne podejścia do rozwiązywania sytuacji, czy bierzesz pod uwagę okoliczności, możliwości fizyczne, psychiczne i społeczne w tej sytuacji. Na przykład słuchanie zaleceń matki z wieloma dziećmi może być niebezpieczne, ta matka wie, jak rozwiązała sytuację ze swoimi dziećmi, ale nie jest pediatrą i nie może brać pod uwagę wszystkich zagrożeń i niuansów, zwłaszcza w Twoja sytuacja.

9. Nie korzystaj z porad i zaleceń innych osób bez analizy. To może nie być bezpieczne. Na przykład jedz niemyte owoce, jeśli otrzymasz zalecenie w stylu „Wiele razy jadłem niemyte i nic mi się nie stało”. Czy wiesz dokładnie, co się z tobą stanie? Twój eksperyment może nie być tak udany.