Jeśli Dziecko Płacze

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Drogie mamy, małe dzieci, czy wiesz, jak ważny jest płacz dla Twojego dziecka? Nie, wcale nie jestem za zmuszaniem dzieci do płaczu! Ale opowiadam się za tym, aby nie panikować na widok płaczącego dziecka i nie brać tego rozpaczliwego, często przedłużającego się płaczu za oznakę mojej niekompetencji.

Często słyszę od młodych matek narzekania, że dziecko płakało pół godziny, a nawet całą noc, aw ich głosach słychać panikę i zakłopotanie. Widziałem, jak mamy wzywają pogotowie, jeśli dziecko płacze dłużej niż 40 minut. Ale cóż mogę powiedzieć - sama byłam kiedyś młodą niedoświadczoną matką, która noc w noc płakała z rozpaczliwie płaczącym dzieckiem i umierała z poczucia winy na jego oczach.

Nikt mi wtedy, 20 lat temu, nie powiedział, że najlepszym sposobem pomocy dziecku jest pomoc. przede wszystkim uspokój się.

Wtedy niestety nie wiedziałem, że psychika małego dziecka wciąż się kształtuje. Po prostu uczy się wychwytywać i wyrażać swoje emocje.

Najważniejszy instynkt, instynkt przetrwania, zmusza dziecko do dostrzegania w pierwszej kolejności negatywnych rzeczy. Negatywny (głód, zimno, ból) może być niebezpieczny, zagrażający życiu. Dlatego tak ważne jest, aby okruchy szybko eliminowały te czynniki. I rozpaczliwie krzyczy, wołając o pomoc matkę lub inne dorosłe osoby.

Nie zarzuca ci swoim płaczem! Po prostu informuje, że jest mu niewygodnie (a nawet źle) i prosi o pomoc!

W miarę poprawy procesów psychicznych dziecko zacznie wyłapywać pozytywne emocje, a następnie wyrażać je uśmiechem, spojrzeniem, nowymi dźwiękami i śmiechem. Ale płacz będzie ważnym elementem sygnalizacyjnym jeszcze przez długi czas.

Badania z zakresu psychologii i fizjologii niemowląt potwierdzają, że płacz dziecka w pierwszych miesiącach życia spełnia następujące ważne zadania:

- sygnalizuje obecność negatywnych (niewygodnych lub niebezpiecznych czynników), to znaczy odzwierciedla negatywne emocje dziecka;

- jest środkiem komunikacji z dorosłymi - płaczące dziecko przyciąga twoją uwagę i stara się przekazać coś ważnego (a to jest ważne - nie zawsze ból, głód czy dyskomfort fizyczny, często jest to chęć bycia bliżej ciebie, zrozumienia tego on nie jest sam)

- jest sposobem interakcji interaktywnej - poprzez całą serię dźwięków (od skomlenia do krzyku) dziecko wchodzi w interakcję z dorosłym, reagując na jego działanie i to, co dzieje się wokół. Mówi ci, jaki jest jego stan (doznania, emocje) w tej chwili.

- jest mechanizmem fizjologicznym, na podstawie którego w przyszłości zacznie formować się mowa, czyli przy pomocy płaczu dziecko uczy się kontrolować wydawane przez siebie dźwięki. Stopniowo uczy się być świadomym tych dźwięków, publikować je w różnych przypadkach w różnych tonacjach i z różną głośnością, nadawać im określone znaczenie i emocje.

Innymi słowy, płacz Twojego dziecka to przede wszystkim sposób komunikowania się z Tobą. Pierwszą rzeczą do zrobienia, gdy dziecko płacze, jest rozpoczęcie z nim interakcji: rozmawiaj, pytaj, staraj się zrozumieć i wyeliminować przyczynę jego dyskomfortu. Pomimo tego, że dziecko nie może jeszcze w pełni odpowiedzieć, uważnie słucha Twojej mowy, wyłapuje intonacje, identyfikuje emocje zawarte w słowach i najlepiej jak potrafi reaguje na nie różnymi dźwiękami. Płacze - mówisz, jednocześnie eliminując przyczynę dyskomfortu lub bólu.

Płacząc, mówi ci, że cię POTRZEBUJE, a wcale nie, że jesteś złą matką! W chwili, gdy do niego podeszłaś, złapałaś go, uśmiechnęłaś, wyjaśnij prawdopodobną przyczynę jego złego samopoczucia i powiedz spokojnym głosem, że to chwilowe i na pewno minie - jesteś najlepszą matką na świecie, bo pomagasz mu sobie radzić, dostosuj się, przetrwaj dyskomfort.

Im młodsze dziecko, tym więcej może mieć powodów do dyskomfortu i niepokoju. A czasami przez długi czas nie można wyeliminować przyczyny bólu, na przykład skurczów brzucha. Ale to nie jest powód do poczucia winy, to powód, aby być jak najbliżej dziecka i udzielać mu maksymalnego wsparcia w tym okresie.