JAK PRAWIDŁOWO WCHOWAĆ DZIECKO OD URODZENIA

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Zmusić lub nakłonić…

Najpierw porozmawiajmy o „zmuszeniu”. Każdy psycholog najprawdopodobniej ogłosi ci w locie, że w żaden sposób nie jest możliwe zmuszenie dziecka do zrobienia czegoś, taka „bezczelność” łamie rdzeń osobowości, jej wolę. Pełnoprawna osoba musi być Osobowością i mieć własną wolę autoafirmacji w życiu, chroniącą swoje granice i wiele innych przydatnych przejawów. Ogólnie samo słowo „siła” ma bardzo negatywny wydźwięk. Tutaj wolałbym słowa „nakłaniać” i „motywować” dziecko do jakichkolwiek działań. Zabronienie lub wymuszenie czegoś jest bardziej narażone na opór dziecka, więc tracisz dużo czasu i energii, a cała sytuacja będzie miała negatywne, stresujące tło.

Być może w nurcie naszego współczesnego życia, braku czasu lub cierpliwości matce często łatwiej jest zmusić dziecko do zrobienia czegoś lub zabronić mu czegoś. W takich momentach rzadko zadaje pytanie, czy go robi, czy jeszcze go podpowiada. Jak więc być? Wszystko jest właściwie do rozwiązania. Ze swojej strony musisz tylko dać sobie wytyczne: chcę zachęcić moje dziecko do zrobienia czegoś, zaangażować je i delikatnie zmotywować. Wyobraź sobie ten cel w całej okazałości, na zdjęciach: jak byś to zrobił, co mówisz, jakie emocje odczuwasz, jaki wynik osiągasz. Dawszy sobie takie wewnętrzne ustawienie, twoja podświadomość będzie już sama pracowała we właściwym kierunku i włączała się w określonych sytuacjach. Najważniejsze, że zmieniasz POSTAWĘ do procesu wychowania, do dziecka, do siebie i do wyniku, nie łamiąc samego dziecka i nie wywierając na nim presji.

Mój najmłodszy ma teraz dwa lata. Już od szóstego miesiąca życia starałem się go zachęcić, zaangażować w tę czy inną akcję, za pomocą gry lub po prostu poprzez werbalne zainteresowanie. Ważny cieszyć się wychowaniem i komunikacją z samym dzieckiem, to proces znajdowania rozwiązania do wywołania nie sprawi Ci większych trudności!

Zabroń lub zaznacz granice …

Zakaz jest również słowem negatywnym. Powiedziałbym raczej „ustaw ramy”, „zaznacz granice”. Dziecko poczuje się bardziej zrelaksowane i bezpieczne, gdy zostaną dla niego ustalone granice.

Na przykład, jeśli jesteś kierowcą i jeździsz za kierownicą, oczywiście będzie ci spokojniej i bezpieczniej jeździć po drodze z oznaczeniami i znakami. Tam, gdzie nie ma żadnych oznaczeń i znaków, a droga jest szeroka, najprawdopodobniej będziesz w napięciu. Tak samo jest z dzieckiem, kiedy wyjaśniasz dziecku różnicę między dobrem a złem, możesz lub nie możesz, tym samym ustalasz dla niego pewne ramy, w których może dokonać własnego wyboru.

Kiedyś miałem problem: moje najstarsze dziecko jadło za dużo cukierków. Musiałam jej wytłumaczyć, że duża ilość słodyczy źle psuje zęby, pokazać jasne przykłady, opowiedzieć, jakie choroby powoduje duża ilość słodyczy, do czego prowadzą. Nie ukrywałam słodyczy i zabroniłam dziecku ich jeść. Ale postawiła naczynie razem z nimi na środku stołu i dała jej możliwość dokonania własnego wyboru. Początkowo było nadużywanie słodyczy, ale potem mogę powiedzieć na pewno, że moje dziecko zjadało nie więcej niż jeden cukierek dziennie. Wyznaczyłam jej granice: podając wszelkie informacje o niebezpieczeństwach słodyczy. Sama dokonała wyboru - to prawidłowe zachowanie rodzica.

Zakazując, w ten sposób zmuszasz dziecko do łamania zasad. Zakazany owoc jest zawsze słodki. W każdym razie zje swoją porcję słodyczy, tylko będzie za twoimi plecami i nie będziesz o tym wiedział, a zatem nie będziesz w stanie ocenić wyrządzonej szkody.

Albo weź gadżety. Teraz wszystkie dzieci aktywnie z nich korzystają, pomimo oburzenia rodziców, a czasami bardzo trudno je od tych urządzeń odciągnąć. Ale nawet tutaj warto zrozumieć, że nasze dzieci bardzo się od nas różnią i dorastają w zupełnie innym czasie. To ludzie innego pokolenia.

Oczywiście „trzymanie się gadżetów” zaprzecza naszym postawom i poglądom na szkolenia i rozwój, rozwój umiejętności zawodowych itp. Ale teraz jest inny czas, inne sposoby i środki, warto to zrozumieć i zaakceptować. Warto dać dzieciom możliwość rozwoju w dogodny dla nich sposób!

Nawiasem mówiąc, często mówimy o rozwoju talentów u dzieci. Tak więc, aby go rozwijać, musisz go najpierw zobaczyć. Możesz wyznaczyć dla nich ramy lub granice, zobaczyć, jak się czują w tych granicach, co dzieje się w ich życiu, a talenty nie będą długo dostrzegane.

Zamiast w sumie …

Kiedyś matka koleżanki mojej córki napisała do mnie i zapytała, czy jej córka jest w pewnej grupie na WhatsApp (w tej samej, o której była mowa powyżej). Ja, niczego nie podejrzewając, odpowiedziałem twierdząco, mówiąc, że grupa została stworzona przez moją córkę w celu zorganizowania wszystkich przyjaciół na wspólną rozrywkę. Wkrótce ta dziewczyna niespodziewanie opuściła grupę. W związku z tym przestała otrzymywać informacje o planach swoich przyjaciół i przestała brać udział w ich wspólnym życiu. A potem dowiedzieliśmy się, że jej rodzice pozwalają jej używać telefonu tylko do połączeń i nic więcej, ponieważ ten gadżet jest niezdrowy. Ale ta dziewczyna z nawiązką zrekompensowała jej potrzebę posiadania telefonu w szkole. Zamiast bawić się i rozmawiać z przyjaciółmi, cały czas siedziała przy telefonie, nadrabiając stracony czas.

I nie możemy wpływać na taką potrzebę. Zawsze musimy mieć możliwość wyboru tylko tego, na co mamy wpływ. Co moglibyśmy zrobić w tym przypadku? Możemy przekazać dziecku wszelkie informacje o negatywnym wpływie gadżetów na zdrowie, ale wybór należy do niego.

Jeśli wierzysz w swoje dziecko i widzisz w nim Osobowość, ważne jest, abyś wychował w nim jasną, żywą indywidualność z silną wolą i zainteresowaniem życiem, powinieneś mu zaufać i zaakceptować jego wybór, a nie wydawać całą swoją siłę, nerwy i uwagę na to, na przykład, aby śledzić, czy dziecko chodzi zimą w czapce, czy nie. W każdym razie znajdzie sposób, żeby to zdjąć i zrobić tak, jak lubi, to samo z resztą.