Niepokój W Szkole

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

W jednym z poprzednich artykułów rozważyliśmy tak poważny problem dzisiejszych dzieci w wieku szkolnym, jak nerwicę szkolną i rozmawialiśmy o jednym z głównych składników tej nerwicy - zwiększonym niepokoju dziecka w związku ze szkołą. Rozważmy teraz ten problem bardziej szczegółowo.

Rzadko zdarza się, aby dziecko, które na co dzień jest absolutnie spokojne i pogodne, zaczyna się niepokoić w szkole. Szkoła jest często specyficznym stresorem dla dziecka, ale zwykle stres ten nakłada się na już istniejący lęk, czyli lęk już ukształtowany w jego rodzinie rodzicielskiej. Jednak w następnym artykule rozważymy temat powstawania lęku u dziecka w rodzinie, a teraz porozmawiajmy dokładnie o tym, jak ten lęk powstaje w szkole i co zrobić, jeśli dziecko ma dokładnie lęk szkolny - lęk związane z uczęszczaniem do szkoły, obawa przed otrzymaniem złej oceny, wyśmiewanie i poniżanie ze strony nauczycieli i kolegów z klasy itp.

Lęk, w przeciwieństwie do strachu, jest stanem emocjonalnym często o niezrozumiałej etiologii, nie jest do końca jasne, co dokładnie powoduje lęk. Ani rodzice, ani nauczyciele, ani samo dziecko nie mogą tego zrozumieć. Za niepokojem kryją się pewne specyficzne obawy: aby dostać złą ocenę, strach, że rodzice zostaną zbesztani za tę złą ocenę. Co więcej, ta zła ocena niekoniecznie musi być dwójką. Jedna z klientek opowiadała mi, że jako dziecko jej matka skarciła ją i ukarała (umieściła w kącie) na… czwórki. Wydaje się to monstrualne, ale ta niezbyt adekwatna matka upierała się, że jej córka nie otrzymała żadnych innych ocen poza piątkami.

Badania pokazują, że poziom lęku dziecka jest bezpośrednio związany z jego wynikami w nauce. Co więcej, najwyższy poziom lęku - wśród „biednych”, wśród tych, którzy uczą się dla „trójki”, jest znacznie niższy, a wśród doskonałych studentów … ponownie gwałtownie wzrasta.

Pod tym względem „średnia” okazuje się najbardziej stabilna emocjonalnie, najmniej podatna na lęki i zaburzenia. Jeśli na pierwszy rzut oka taki wynik wydaje się zaskakujący – wydawałoby się, że im lepiej dziecko się uczy – tym mniej musi się martwić, jednak jeśli się nad tym zastanowić, wszystko staje się jasne. Zarówno przegrani, jak i wyróżnieni doświadczają presji dorosłych. Przegrani – muszą się poprawić, nauczyciele im o tym mówią, są pod presją rodziców, którzy czują wstyd i poczucie własnej niższości (no jak to możliwe – mam takie dziecko). Z drugiej strony znakomici studenci muszą cały czas „utrzymywać markę”, trochę się zrelaksować i dostać za nich C jest niedopuszczalne. Stąd – wysoki poziom napięcia, który objawia się powstawaniem lęku.

Drugą główną przyczyną rozwoju lęku szkolnego u dziecka, obok lęku przed otrzymaniem złej oceny, są problemy w relacjach z kolegami i nauczycielami. Przeanalizowaliśmy to już w artykule o nerwicy szkolnej -

Doświadczanie lęku jest dość powszechnym i całkowicie normalnym stanem w sytuacji niepewności.

W szkole jest wiele takich sytuacji. Test zdałem - a jaką ocenę mi wystawić, czy zawołają mnie do tablicy na tej lekcji, czy nie i czy zapomniałem przywieźć coś do szkoły lub do zrobienia itp. Człowiek nie może być w pogodnym, błogim stan cały czas. W sytuacji aktywności, podejmowania decyzji, pojawia się pewien poziom lęku, lęk przed porażką i jest to stan całkowicie naturalny dla osoby w takiej sytuacji. Chodzi o to, że ten lęk nie staje się ani nadmierny, ani chroniczny.

W szkole dziecko uczy się radzić sobie z lękiem. Można mu wytłumaczyć, że odczuwanie pewnego lęku przed wynikami testu lub, co więcej, egzaminu jest całkiem normalne, a wszyscy ludzie, z rzadkimi wyjątkami, odczuwają taki strach. Muszę powiedzieć, że niewielki poziom lęku działa mobilizująco. Osoba, w naszym przypadku uczeń, lepiej radzi sobie z zadaniem, jeśli trochę martwi się o jakość jego wykonania. Przy obojętnym nastawieniu zadanie często wykonuje się słabo lub wcale.

Jeśli jednak poziom lęku staje się bardzo wysoki, działa to hamująco na psychikę. Dziecko, jeśli jego lęk przed szkołą stanie się nadmiernie wysoki – gorzej się uczy, traci motywację do nauki, może rozwinąć się u niego objawy nerwicy szkolnej.

Zadaniem dorosłych jest pomóc dziecku zrozumieć jego lęki, czego dokładnie i dlaczego się boi. A po zrozumieniu, po rozmowie z nim o tych obawach, niech wie, że to, czego się boi, nie jest wcale takie przerażające. Że, po pierwsze, zawsze może liczyć na wasze wsparcie, a po drugie, jeśli jego obawy rzeczywiście się spełnią (dwa do kontroli), konsekwencje nie będą tak katastrofalne, jak sobie wyobraża. Oznacza to, że te dwa będą musiały zostać poprawione, podjąć wysiłki, ale jest to całkowicie wykonalne zadanie, a ty mu w tym pomożesz. Deuce to nie horror-horror-horror, ale po prostu horror)

Generalnie wspieraj swoje dziecko w sytuacji, gdy doświadcza silnego lęku. Pomóż mu poradzić sobie z tym niepokojem. Pozwól mu mówić i omawiać z tobą swoje obawy. A jeśli sam sobie nie radzisz, jest wielu doskonałych psychologów dziecięcych i młodzieżowych, którzy z twoją pomocą i pomocą samego dziecka są w stanie poradzić sobie z tym zadaniem.