Paragraf 22 Jako Technika Manipulacji

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Paragraf 22 to technika manipulacyjna, w której nieprzygotowana osoba wpada w wybraną przez siebie pułapkę. Dlaczego „pułapka”? Ponieważ niezależnie od tego, jakiego wyboru dokona proponowanych, nadal przegra. Trik manipulatora jest korzystny dla niego, ale nie dla tego, z którym chce grać w swoją grę.

Jest też film o tej samej nazwie „Catch - 22”. System biurokratyczny jest w zasadzie zalany takimi „sztuczkami”.

Technikę tę dobrze ilustruje wyrażenie: „pracujesz – nie ma czasu na życie, ale nie pracujesz – nie ma nic”; No i anegdota w temacie: - Doktorze, kaszlę. - Zaakceptuj „Purgen”. - Zaakceptowałem to, teraz boję się kaszleć”.

Od W. Pielewina:

- A więc paragraf 22 jest taki: bez względu na to, jakie słowa padną na scenie politycznej, sam fakt pojawienia się człowieka na tej scenie dowodzi, że mamy do czynienia z dziwką i prowokatorem. Bo gdyby ten człowiek nie był dziwką i prowokatorem, nikt by go nie wpuścił na scenę polityczną – są tu trzy kordony z karabinami maszynowymi. Elementarne, Watson: jeśli dziewczyna ssie kutasa w burdelu, z dużym prawdopodobieństwem mamy do czynienia z prostytutką.

Czułem urazę do mojego pokolenia.

- Dlaczego trzeba być prostytutką - powiedziałem. - A może to krawcowa. Który właśnie przybył wczoraj z wioski. I zakochała się w hydrauliku naprawiającym dusze w burdelu. A hydraulik zabrał ją ze sobą do pracy, bo chwilowo nie ma gdzie mieszkać. I tam mieli wolną minutę.

Samartsev podniósł palec:

- Na tym niewypowiedzianym założeniu opiera się cały kruchy mechanizm naszej młodej demokracji…

W praktyce psychologa często zdarzają się sytuacje, w których klienci znajdują się w delikatnej sytuacji.

Przychodzi na przykład młoda kobieta, która skarży się na toksyczny związek z mężczyzną: „I nie mogę z nim żyć, wpadłam w depresję i nie mogę bez niego żyć – przynajmniej wpaść w pętla. Jaką radę dałbyś mi: zostaw go czy zostań?

Po podjęciu jakiejkolwiek decyzji za klienta, psycholog wpada na hak manipulacji. W każdym razie klient może go winić, mówiąc: „Słuchałem cię, a teraz jest tylko gorzej. I ogólnie słyszałem, że psycholog nie daje rady”.

Na to samo ryzyko naraża się sam psycholog, który składa „magiczne” obietnice rozwiązania problemu klienta np. w 5 sesjach.

A jeśli nie zdecyduje, to co? Winę ponosi klient - czy zrobił to źle? A może psycholog zwróci klientowi pieniądze, bo obiecany rezultat nie został osiągnięty w 5 sesjach?

Z Catch - 22 zawsze przegrywa osoba prowadzona przez manipulatora.

Tak więc żona pyta męża: „Powiedz mi, czy teraz kochasz mnie bardziej niż wcześniej?”

Jeśli mężczyzna mówi „tak, teraz więcej”, może nastąpić wyrzut: „więc wcześniej mnie nie kochałeś?” Każda odpowiedź, jakiej oczekuje manipulator, stawia jego rozmówcę w sytuacji patowej.

Być może najbardziej udaną odpowiedzią będzie: "Kochałem cię i kocham. Miłość nie ma kontinuum od" miłości raczej niż nie "do" absolutnie miłości. "Miłość nie jest mierzona w kilogramach, centymetrach … Osoba albo kocha czy nie. Wszystko inne od złego”.

Oto kolejna powszechna manipulacja z paragrafu 22: „Tato, kto jest ładniejszy – ja czy siostra Katia?”

Tutaj rodzice się nie gubią i z reguły odpowiadają: „Ty i Katia jesteście pięknościami, równie dobrymi dla nas”.

Paragraf 22 często znajduje się w trójkącie Karpmana. Matka próbuje przejąć władzę nad synem, aby wytrzeć nos synowej. Z kolei synowa nie poddaje się w walce o władzę nad współmałżonkiem. Matka prosi syna, żeby przyszedł po pracy, pomógł jej w pracach domowych, żona też ma własne plany wobec męża, chce, żeby spędził wieczór z rodziną. Mąż próbuje wytyczyć granice, dzwoni do mamy, tłumaczy, że przyjedzie jutro. Matka zaczyna mu wyrzucać słaby charakter, obojętność, niechęć, manipulowanie jego zdrowiem itp. W rezultacie mąż znajduje się w sytuacji patowej – bez względu na to, jaką podejmie decyzję, i tak okaże się zły dla żony lub matki.

Historia jest podobna do biblijnej przypowieści, kiedy dwie kobiety nie mogły dzielić dziecka, a każda twierdziła, że jest jego matką. Przybyli na sąd króla Salomona.

Salomon kazał przynieść miecz.

Bez chwili wahania powiedział: - Niech obaj będą zadowoleni. Przetnij dziecko na pół i daj każdą połowę dziecka.

Jedna z kobiet, słysząc jego słowa, zmieniła się na twarzy i modliła się: - Daj dziecko bliźniemu, ona jest jego matką, tylko go nie zabijaj!

Drugi przeciwnie, zgodził się z decyzją króla. – Posiekaj, niech to nie dotknie jej ani mnie – powiedziała stanowczo.

Natychmiast król Salomon powiedział: - Nie zabijaj dziecka, ale oddaj je pierwszej kobiecie: ona jest jego prawdziwą matką.