Dlaczego Twoja żona Odeszła?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Przez ćwierć wieku, pracując jako psycholog rodzinny, musiałam tysiące razy komunikować się z kobietami, które podjęły decyzję o odejściu od mężów, łącznie z wnioskiem o rozwód. Kiedy zaczynają wyjaśniać swoją decyzję, prawie zawsze brzmią dwie opcje: „przestać go szanować” lub „odkochać”. Rzadziej dodaje się: „Nigdy go nie kochałem, byłem zmęczony zmuszaniem się do życia z nim”, „Nie chcę cierpieć siebie i dziecka”, „nasze małżeństwo było początkowo błędem, ale wtedy byłem młodym głupcem, chciałem się ożenić i mieć dziecko.

W odpowiedzi na moją prośbę o uszczegółowienie swojego stanowiska w stosunku do męża, zmarłe żony prawie zawsze mówią, że ten mężczyzna nie spełnił pokładanych w nim oczekiwań, okazał się nie być tym, za kogo próbował się podszyć, nie potrafił się tak zachowywać prawdziwy mężczyzna. W praktyce istnieją trzy wyjaśnienia: „mąż jest potencjalnie niebezpieczny dla mnie i dziecka”, „mąż jest szmatą, nie mogę żyć z kimś, kogo nie szanuję”, „mąż jest beznadziejny”.

Każde z tych pojęć, a raczej modele męskiego zachowania, niczym rosyjska lalka gniazdująca, niesie w sobie własne znaczenia. Według kobiet, które opuszczają mężów, zazwyczaj tak wyglądają.

Model nr 1. „Mąż jest potencjalnie niebezpieczny dla mnie i dziecka”:

W praktyce kobiety mają na myśli:

- Mężczyzna jest alkoholikiem (z reguły się do tego nie przyznaje).

- Mężczyzna jest narkomanem (zwykle przez jakiś czas umiejętnie ukrywa swoje uzależnienie od żony).

- Mężczyzna jest uzależniony od hazardu (który myśli, że jest tylko hazardzistą).

- Mężczyzna jest przestępcą lub prowadzi przestępczy tryb życia.

- Mężczyzna jest "bokserem kuchennym", który bije żonę i dziecko.

- Mężczyzna jest niestabilny emocjonalnie: po kłótni może wyrzucić żonę i dziecko z domu (również w nocy, w deszczu, a nawet zimą), a potem na kolanach prosi o powrót. Lub w trakcie kłótni wychodzi z domu ze swoimi rzeczami, nie odbiera telefonu przez kilka dni. Pozwolenie żonie na samodzielne radzenie sobie z takimi sytuacjami jak: wysoka gorączka, zapalenie wyrostka robaczkowego czy uraz u dziecka; brak pieniędzy w rodzinie na podstawowe wyżywienie; przełom rury z wrzącą wodą w domu; zwarcie w sieci, pożar, incydenty z pijanymi sąsiadami itp.

- Mąż ze względu na swój aspołeczny styl życia może zarazić członków rodziny (w tym dzieci) gruźlicą, kiłą, zapaleniem wątroby, wirusem HIV, innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową lub chorobami skóry. Inteligentna kobieta po prostu chce temu zapobiec.

- Mężczyzna wykazuje zainteresowanie seksualne własnymi dziećmi lub dziećmi kobiety z przeszłych związków, zachowuje się wobec nich jak sadysta.

Model nr 2. „Mąż to szmata”:

Zwykle mówimy o tym, że przez cały czas komunikacji z żoną mąż regularnie zachowywał się nie jak mężczyzna, to znaczy systematycznie naruszał stereotyp prawidłowego męskiego zachowania, na którym wychowane są dziewczęta na całym świecie. Stąd, po ukształtowaniu się w kobiecych oczekiwaniach zestawu oczywistych nietrafień tego konkretnego mężczyzny, dziewczyna jeszcze przed ślubem doszła do wniosku: potencjalny lub obecny mąż nie jest prawdziwym mężczyzną, ale jego wygląd, fikcja! Ale ponieważ dziewczyna zwykle bardzo żałuje straconych lat i nie ma pewności, że następny mężczyzna będzie lepszy, to jednak tworzy rodzinę z takim, jej zdaniem, „nie-mężczyzną” i rodzi dzieci z jego.

Ale ze względu na to, że rodzina już początkowo miała w sobie „defekt” psychologiczny, to po urodzeniu dziecka żona otrzymuje długo oczekiwane prawo do całkowitego przejścia na niego, a mąż, który nie zasługuje na szacunek, naturalnie pozostaje w stanie opuszczonym. Umiera seks rodzinny, uwaga i przywiązanie do męża okazywane są tylko w dniu wypłaty, mężczyźnie przypisuje się jedynie rolę „pokarmu” dla żony i dziecka. Jeśli to znosi, żyje spokojnie dla siebie, nie lubi skandali, rodzina może istnieć dość długo. Z reguły albo do czasu, gdy dziecko dorośnie, albo żona zakocha się w jakimś innym mężczyźnie (bardziej brutalnym i/lub zamożniejszym), albo do momentu poprawy własnego statusu materialnego i społecznego żony, kiedy jest już w stanie na nią żyć własne środki.

Jeśli mąż zaczyna zachowywać się według modelu nr 1 – „mąż jest potencjalnie niebezpieczny dla mnie i dziecka” lub modelu nr 3 „Mąż jest beznadziejny”, kobieta może się z nim rozstać wcześniej, nawet gdy dziecko jest małe. Ale w obu przypadkach podstawowym wzorem jest opinia kobiety „mój mąż to szmata”.

Co dokładnie kobiety mają na myśli przez pojęcie „mąż to szmata”?

- Mężczyzna jest wyraźnie pod wpływem własnych bliskich: najczęściej matki, rzadziej ojca, brata, siostry. Wszystkie swoje główne decyzje podejmuje wyłącznie biorąc pod uwagę ich opinię. I nawet nie waha się przed żoną, by ciągle zmieniać swoje stanowisko w pewnych kwestiach.

- W procesie przyjaźni lub już w życiu rodzinnym mężczyzna wielokrotnie pozwalał swoim krewnym i przyjaciołom niezasłużenie obrażać swoją kobietę.

- Mężczyzna wiele razy porzucał swoją dziewczynę, a potem żałował, wyznał jej miłość i wrócił. W ten sposób, tworząc w niej pełne poczucie jej niestabilności, nieprzewidywalności, a tym samym zawodności!

- Sama dziewczyna wiele razy opuszczała swojego przyjaciela, ale za każdym razem biegał za nią i pokornie błagał, by do niego wróciła. Nie znajdując niczego lepszego dziewczyna wróciła do niego, ale nie czuła już szacunku do tego mężczyzny. Życie w przyszłości (nawet tworzenie z nim małżeństwa) w trybie wyszukiwania dla bardziej godnej opcji. A gdy tylko był, lub w przypadku degradacji dotychczasowego męża, była gotowa odejść, rozwieść się i rozpocząć nowe życie.

- Po kilku latach przyjaźni mężczyzna nie mógł zebrać się na odwagę, by zaproponować swojej dziewczynie wspólne życie. Musiała to zaoferować sama. Chociaż dobrze wychowane dziewczyny nie bardzo lubią rolę „obsesyjnego partnera”.

- Mężczyzna początkowo długo i uparcie odmawiał zamieszkania w mieszkaniu dziewczynki, powołując się na to, że "nie było jak mężczyzna", a potem, pod presją okoliczności życiowych, nadal się do niej przeprowadził. Tym samym wyraźnie pokazując, że nie ma w nim wewnętrznego rdzenia.

- Zamieszkając razem z przyszłą żoną, mężczyzna nie był w stanie zapewnić osobnego miejsca zamieszkania nowej jednostce społecznej: albo zaprosił wybraną osobę do zamieszkania z rodzicami (krewnymi), albo zgodził się zamieszkać z jej rodzicami. W obu przypadkach automatycznie utracił rolę głowy rodziny, gdyż główną w tym przypadku jest zazwyczaj teściowa lub teściowa.

- Mieszkając przez jakiś czas z przyjacielem / żoną (w wynajętym mieszkaniu lub z czyimiś rodzicami), zmęczony trudami takiego życia, mężczyzna zaprasza wybraną osobę, aby przez jakiś czas mieszkała osobno: każdy z rodzicami, krewnymi lub przyjaciele (lub w akademiku). Od takiego rozwoju relacji według schematu „jeden krok do przodu - dwa kroki w tył, dziewczyny są zawsze w szoku. W końcu, ich zdaniem, taki człowiek niejako podpisał własną słabość!

- Dowiedziawszy się o ciąży koleżanki, a nawet żony, mężczyzna zaproponował jej aborcję. I nawet to, że później zmienił zdanie, niezależnie od wyniku tego strasznego aktu - aborcji, poronienia, zamrożonej ciąży, porodu wbrew woli mężczyzny - ten mężczyzna dla dziewczyny nie jest już mężczyzną. Kobieca logika jest tutaj prosta: jeśli mężczyzna uważa, że posiadanie dziecka jest przedwczesne (bez pieniędzy, bez pracy, bez mieszkania, bez wykształcenia, za młody itp.) - bądź tak miły, aby odpowiednio się zabezpieczyć. Jeśli tego nie zrobisz - bądź miły, weź ślub! Jeśli jesteś już mężatką tej dziewczyny, nie masz już moralnego prawa do mówienia o aborcji! Rodzina została wymyślona w celu urodzenia dzieci. Jeśli się tego boisz, jesteś tchórzem i egoistą. Co więcej, koncepcje tchórza i egoisty zazwyczaj się pokrywają.

- Dowiedziawszy się o ciąży dziewczynki, mężczyzna całkowicie ją opuścił. Wtedy oczywiście mógłby wrócić, przeprosić, a nawet zawołać go za mąż. Ale problem polega na tym, że od tej chwili przestał być mężczyzną. A zgadzając się zostać żoną takiego mężczyzny, wiele dziewcząt od razu zdaje sobie sprawę, że to nie trwa długo. Tylko na okres do czasu, gdy dziecko trochę dorośnie.

- Mężczyzna nie mógł zdobyć się na odwagę, by zaproponować swojej dziewczynie założenie rodziny, zrobił to pod presją (sobie, jej rodziców, innych krewnych, znajomych) iz dużym opóźnieniem.

- Po zdobyciu kochanki, a następnie rozwodzie z żoną, mężczyzna nie znalazł odwagi, by oficjalnie poślubić swoją dziewczynę. Tym samym pokazując bezcelowość ich działań i ciężko wpadając w jej oczy. A jeśli uzna to za słuszne, aby go opuścić i nie marnować czasu, kobiety na całym świecie w pełni ją zrozumieją.

- Mężczyzna mieszkał przez lata z dziewczyną w cywilnym małżeństwie, deklarując jej w twarz, że nie widzi w niej swojej żony, regularnie się z nią rozstając lub nalegając na swoją fundamentalną decyzję, by nigdy nie sformalizować małżeństwa w sposób urzędowy, gdyż „ta pieczątka w paszporcie nic nie znaczy”. Jeśli w końcu stworzył oficjalne małżeństwo z tą dziewczyną, nawet będąc bardzo udanym i bogatym mężczyzną, nie zdobędzie szacunku dla siebie od żony. Ponieważ wyraźnie udowodnił jej, że jego zasady są bezwartościowe, może je radykalnie zmienić. A kobieta nadal może go „wykończyć”, nie myjąc się, a więc jeżdżąc na łyżwach, aby uzyskać od niego to, czego chce.

- Po złożeniu dziewczynie propozycji założenia rodziny, mężczyzna ciągnął następnie przez wiele miesięcy, a nawet lat bezpośrednio z wnioskiem do urzędu stanu cywilnego. Dopóki nie zawiodła go tam żona, krewni lub okoliczności życiowe. Co znowu nie polepszyło jego męskiego statusu w oczach żony.

- Po złożeniu wraz ze swoją dziewczyną wniosku do urzędu stanu cywilnego o założenie rodziny, mężczyzna zmienił zdanie i wycofał wniosek, tym samym wymknąwszy się rejestracji związku. Ciekawe, że wtedy ten człowiek raz po raz zmieniał zdanie z tą dziewczyną do urzędu stanu cywilnego. (Ponadto zdarza się, że ten sam człowiek robi to kilka razy z rzędu). Dziewczyna, która jednak postanawia stworzyć rodzinę z takim mężczyzną, z reguły popełnia duży błąd. Ale jeszcze większy błąd, zakładanie rodziny z tą, która już go nie szanuje, popełnia sam człowiek.

- Podczas konfliktu z żoną mężczyzna z jakiegoś powodu stwierdził, że nie jest ojcem ich wspólnego dziecka. Jeśli po pojednaniu ukryje ten temat, mężczyzna podpisuje własną słabość. Soda stosuje jednak również inny błędny model: jeśli w okresie konfliktu rodzinnego sama żona nagle oświadczy mężowi, że ich wspólne dziecko nie jest od niego i dlaczego mężczyzna pogodzi się z nią bez nakładania sankcji, znowu będzie miał blady wygląd w jej oczach. Nie będą go szanować.

- Mężczyzna wybaczył żonie zdradę/y lub oczywisty flirt z innymi mężczyznami (jego przekleństwa i łzy nie mają znaczenia), po czym porozumiewał się z nią tak, jakby nic się nie stało. Jeśli jednocześnie nie nałożono na jego żonę żadnych sankcji lub nie było z jej strony wyraźnych wyrzutów sumienia za jej czyny, w wyniku całej tej historii żona będzie dopiero ostatecznie przekonana o całkowitym „bezkręgosłowieniu” jej mąż. Małżeństwo na pewno tego nie wzmocni.

- W odpowiedzi na konkretną propozycję legalnej żony, aby mieć dziecko (nieważne, które: pierwsze, drugie, trzecie itd.) bez wyraźnego powodu mąż odmówił. Interpretując to w ten sposób, że mąż nie widzi wspólnej przyszłości rodzinnej, żona uważa się za wolną od moralnych zobowiązań wobec męża. A jeśli mocno pragnie więcej dzieci, zaczyna szukać dla siebie innego mężczyzny.

- W wyniku konfliktów rodzinnych mężczyzna wielokrotnie opuszczał rodzinę, mieszkając z rodzicami, przyjaciółmi, kochanką, w garażu, na wsi, w biurze, w samochodzie itp. Potem poprosił o powrót do żony, albo wrócił do domu, albo jakby nic się nie stało. Takie niestabilne zachowanie nie odpowiada dobrze męskiemu standardowi: „Mężczyzna powiedział – mężczyzna zrobił!”. Poziom kobiecego szacunku dla takiego „męża wahadłowego” z reguły spada.

- Przyłapany na cudzołóstwie mężczyzna proponuje żyć przez jakiś czas osobno, prosi o czas niezrozumiały dla żon całego świata, aby „zrozumieć siebie; rozwikłać, ponieważ jesteś zdezorientowany; priorytet i tak dalej. Wiele praworządnych żon uważa to za upokarzające, że znajduje się w stanie przymusowego oczekiwania na decyzję swojego Przeznaczenia. I są całkiem zrozumiałe: w końcu takie niejasne i wątpliwe zachowanie trudno uznać za męskie. Jeśli nie chciałeś zakładać kolejnej rodziny, łatwo przyznaj się do błędu i odmów kochanki. Jeśli jesteś zakochany w innej kobiecie, miej odwagę udać się do tej, która Cię kocha i czeka. Jeśli nie możesz o niczym się zdecydować, nie jesteś mężczyzną.

- Złapany na cudzołóstwie i obiecujący żonie, że przestanie komunikować się ze swoją kochanką, mężczyzna nie tylko potajemnie kontynuuje tę komunikację, ale także zaczyna inwestować dużo pieniędzy w inną kobietę: nabywa mieszkanie dla swojej kochanki lub samochód, lub firmy, zaciąga dla niej pożyczki itp. Tak więc mężczyzna trzykrotnie wpada w oczy swojej żonie: jest kłamcą, okrada własne dzieci, jest żałosnym przedmiotem manipulacji przez inną kobietę. Dlatego nie ma sensu iść przez życie z kimś, kto potajemnie tworzy dla siebie alternatywną przyszłość rodzinną (zwłaszcza jeśli jego kochanka ma już od niego dziecko).

Podkreślam: jeśli mężczyzna nie obiecał opuścić swojej kochanki, a właściwie porzucił ją i został znaleziony z inną kobietą, lub komunikował się z byłą czysto konsumpcyjną, nie wydając na nią pieniędzy, żony z reguły wybaczają to wszystko. Ale tylko dla tych mężczyzn, którzy są silni, o silnej woli i obiecujący dla swoich żon. Ich zachowanie nie dotyczy pierwszego i trzeciego modelu. Oznacza to, że problematyczni i beznadziejni mężowie, żony, w przypadku ich zdrady, są porzucani. Robić to od razu, albo spędzać trochę czasu, aby poprawić swoją sytuację, zaoszczędzić pieniądze po raz pierwszy lub powoli wybrać dla siebie bardziej godnego człowieka. Albo ktoś, kto na początku tak się wydawał.

Mówiąc najprościej: zdrada męża sprawia, że kobieta myśli o rozwodzie tylko w jednym przypadku na dziesięć! A nawet wtedy z reguły tylko wtedy, gdy istnieją inne powody spośród wymienionych powyżej i poniżej.

Żona zawsze wybaczy zdradę swojego celowego, odnoszącego sukcesy męża,

nie chciwe, kochające dzieci, spełniające obietnicę.

Mąż - uzależniony, szmatławy, beznadziejny, nie zostanie wybaczony

nic. Nawet jego oburzenie z powodu zdrady samej żony.

Mówiąc o tym, wcale nie usprawiedliwiam męskiej niewierności. Po prostu ilustruję rzymskie przysłowie: „Co wolno Jowiszowi, nie wolno bykowi!”

- Po przejściu procedury rozwodu z żoną mężczyzna otwarcie okradł żonę i dzieci, zabierając z uczciwego rozbioru jego główny majątek; będąc zamożnym człowiekiem, zapłacił dzieciom niewielkie alimenty. Potem postanowił przywrócić rodzinę, a jego była żona zgodziła się na to z powodu najemników lub innych powodów. Jednak widząc „prawdziwą twarz” swojego męża w trakcie rozwodu, taka kobieta jest po prostu lepiej przygotowana na przyszły wyjazd. Robiąc to przede wszystkim kosztem dziwnie zachowującego się męża.

Model nr 3. „Mąż jest beznadziejny”.

Beznadziejność to bardzo szerokie kobiece pojęcie, zarówno nie męskie sukcesy w dziedzinie finansów i kariery, jak i opis takiego męskiego zachowania, gdy kobieta nie czuje się dla niego potrzebna, a zatem nie jest pewna przyszłości, są osadzone w to. Najczęściej kobiety mają na myśli:

- Mężczyzna nie spełnił oczekiwań żony w osiąganiu sukcesów w karierze i zwiększaniu dochodów. Na przykład: rodzina nadal żyje w ubóstwie i bez własnego domu; mój mąż nie mógł zdobyć wyższego wykształcenia, nie został szefem, często zmienia pracę, jest nisko opłacana. Albo w ogóle, w rzeczywistości mężczyzna okazał się leniwym i pasożytem, pustym teoretykiem-torbą na wiatr, a nie praktykującym życiem. Taki mężczyzna, zdaniem kobiety, niewiele może dać swoim dzieciom.

- Mężczyzna szczerze zdegradowany w trakcie związku lub małżeństwa: przez błędy w zachowaniu stracił dawne koneksje, stracił pozycję, poziom ruchów, a co za tym idzie poziom życia rodziny wyraźnie spadł. Taki człowiek nie ma nadziei na poprawę swojego życia. Tym samym nadszarpnęła jego dawna atrakcyjność dla żony, zwłaszcza młodej i ambitnej.

- Mężczyzna okazał się bardzo podły i samolubny. Nawet dobrze zarabiając pieniądze wydaje głównie na siebie. Jeździ po całym świecie, ubiera się drogo, kupuje samochody, łodzie, silniki, broń, sprzęt do kitesurfingu, alpinizmu, nurkowania i żeglarstwa (itd., itp.), podczas gdy dom od wielu lat nie jest remontowany, rodzina rzadko jeździ do kurortów żona jest zmuszona zawsze błagać o pieniądze na swoje obecne życie. To, co większość kobiet uważa za niezwykle upokarzające.

- Opierając się na specyfice swojej pracy lub osobowości, mężczyzna żyje równolegle do swojej rodziny: jeden zajmuje się swoimi hobby, jeden wyjeżdża na wakacje, nie mówi żonie nic o swoim życiu i pracy, regularnie odbywa długie podróże służbowe. To znaczy, że taki człowiek z jednej strony wydaje się istnieć, ale z drugiej jakby nie istniał. Ten stan rzeczy, kiedy zamężna kobieta jest w rzeczywistości kawalerem, nie wszystkim odpowiada.

- Człowiek najwyraźniej żyje nie w interesie swojej rodziny, ale w interesie swoich krewnych lub przyjaciół. Wszystkie sprawy rodzinne rzuca na ich pierwszą prośbę, na której pewnego dnia kończy się cierpliwość żony.

- Mężczyzna okazał się złym ojcem: nie bawi się i nie komunikuje się z dziećmi;

- Mężczyzna cały czas traktuje swoją żonę z nieufnością, jak nieznajomy. Kupowanie mieszkań, samochodów, domków letniskowych, gruntów, przedsiębiorstw - wszystko to jest spisane jego krewnym i przyjaciołom. Zgodnie z jego logiką „aby się nie dzielić w przypadku rozwodu”. Obraża to kobiety, które nie widzą powodu, by dalej mieszkać z kimś, kto jest gotowy w każdej chwili pozbawić ukochaną osobę całego materialnego bogactwa rodzinnego.

- Mąż całkowicie zaklasyfikował swoje życie od żony: telefon i sieci społecznościowe - za pomocą hasła; karta bankowa - w kieszeni; jego dochód nie jest znany; dokąd idzie - zwykle kłamstwo; krąg społeczny nie jest jasny; to, co robi, nie jest jasne; Nie lubi wychodzić z rodziną do miejsc publicznych. Itp. itp. Żona nie czuje potrzeby takiego mężczyzny i, całkiem logicznie, szuka dla siebie kogoś, kto będzie ją pielęgnował i zachowywał się bardziej przejrzyście.

- Mężczyzna miesiącami, a często nawet latami wyraźnie unika prowadzenia intymnego życia z żoną. Ponieważ stabilne prowadzenie aktywnego życia intymnego jest ważnym elementem i pozytywnym nastawieniem do życia i długowieczności, wiele żon decyduje się na rozstanie z tak obcym mężem.

- W rozumieniu żony mąż zdegradował się nawet w kwestii zdrady: spotyka się z tak wyraźnie upadłymi i beznadziejnymi kobietami, że wywołuje to szok i potępienie nawet wśród jego otoczenia. Są one tak wyraźnie gorsze pod każdym względem od dotychczasowej małżonki, że jest poniżej jej godności pozostawanie blisko kogoś, kto kolekcjonuje przypadkowe związki z najbardziej nieudanymi przedstawicielkami kobiecego świata. A sama logika jego działań i adekwatność jego zachowania budzi wątpliwości.

- Podczas małżeństwa, prowadząc zły tryb życia, nie słysząc na czas ostrzeżeń żony, mężczyzna nabawił się pewnego rodzaju zaburzeń psychicznych lub utracił funkcje intymne lub rozrodcze. To poważnie obniża komfort życia rodzinnego i stwarza wiele trudności i problemów jego żonie, która jest z tego całkowicie niewinna.

Teraz powiem ci najważniejszą rzecz. Czego, niestety, zwykle nie rozumieją ci mężczyźni, od których wyjechała ich żona. Po pierwsze, ważne jest, aby zrozumieć:

Odejście żony od męża prawie zawsze nie jest tak bardzo związane

z aktualnym stanem rzeczy w rodzinie, ile z popełnionych błędów w zachowaniu męża

w przeszłości, w tym we wczesnych latach związku.

Bo właśnie wtedy ukształtował się pierwotny związek żony z mężem, który następnie został albo wzmocniony, albo zniszczony. To właśnie ta podstawowa opinia żony o jej mężu jako mężczyźnie i jego zdolności do zachowania, poprawy lub pogorszenia go dodatkowo determinuje jej kobiece zachowanie w rodzinie. W tym sensie wszystko jest proste:

Odejście żony od męża zawsze wiąże się z tym, że ten mężczyzna

nie mógł spełnić pewnych oczekiwań kobiet.

Od głupoty, złych manier, słabości, lenistwa, egoizmu, tchórzostwa czy uzależnienia od innej kobiety – dla kobiety, która jest nim zawiedziona, nie ma to już znaczenia. Po drugie:

Odejście żony od męża prawie zawsze kojarzy się nie tyle z niektórymi

świeży konflikt w rodzinie, ile z poprawą finansową

i/lub status społeczny kobiety, dorastanie dziecka

lub pojawienie się innego mężczyzny w jej życiu.

Oznacza to, że logika zachowań kobiet w przypadku odejścia od męża jest zwykle prosta: nowe konflikty rodzinne nakładają się na podłoże w postaci męża uformowanego z powodu niezdecydowanych zachowań i jego błędów, braku szacunku dla niego jako mężczyzny. Jeśli kobieta ma małe dziecko, oczywistą zależność finansową od męża i nie ma pewności w pojawieniu się nowego partnera, kobieta woli wytrzymać i zostać z mężem. Jeśli dziecko dojrzało, pojawiły się własne pieniądze lub ktoś z zewnątrz (rodzice, dziewczyny, sponsorowany kochanek, nowy przyjaciel itp.) pomógł lub zakochał się w kimś innym, kobieta może zaryzykować odejście rodziny i spróbuj rozpocząć nowe życie. Jeśli w rodzinie nie było dziecka, mężczyzny domagał się aborcji lub na tle konfliktów ciążę przerwało poronienie lub zamrożenie płodu, kobieta jest tym bardziej podatna na gwałtowne działania. Jeśli w tym okresie zwiąże się z mężczyzną z innego miasta, regionu czy kraju, jeszcze szybciej zdecyduje się zerwać i odejść od męża.

W związku z tym, jeśli jego ukochana kobieta lub żona opuściła mężczyznę, powinien bardzo krytycznie i obiektywnie ocenić swoje własne męskie zachowanie w całej historii jego miłości i rodziny. Jeśli jego męskie zachowanie było idealne, nie ma się czym martwić: żona najprawdopodobniej wróci sama. I to do niego należy decyzja, na ile męskie będzie przyjęcie jej z powrotem.

Jeśli wyraźnie widzi swoje liczne męskie błędy, prawdopodobieństwo powrotu żony będzie bardzo małe. I znowu nie fakt, że należy go zwrócić. W końcu, jeśli mężczyzna w tym przypadku ponownie zachowuje się nie jak mężczyzna i pokornie błaga mu o wybaczenie, może to nie poprawić jego męskiej reputacji w jej oczach. Tym samym nie zwiększy jego męskiej atrakcyjności. W takich przypadkach czasami bardziej logiczne jest rozstanie i rozpoczęcie nowego związku z inną kobietą, ale bez powtarzania wcześniejszych męskich działań.

Jeśli pomyłek męskich było niewiele lub zostały one już skorygowane przez prawdziwe męskie zachowania w kolejnych latach komunikacji i życia rodzinnego, jest wyraźna szansa na powrót zmarłej żony. Wcale nie polega na płaczu człowieka i nie na jego upokorzeniu. I w tym, że mężczyzna zachowuje się jak mężczyzna nawet w warunkach tego, że jego żona odeszła. Tylko w tym przypadku może nie tylko wrócić, ale przywrócona rodzina stanie się jeszcze silniejsza. Czego szczerze życzę wszystkim Panom, którzy znaleźli się w tej trudnej sytuacji.

Teraz przeczytaj ponownie powody opisane powyżej i przeanalizuj swoje męskie zachowanie. Może ci się to przydać, nawet jeśli twoja żona nigdzie cię nie opuszcza, a nawet jeśli w ogóle nie jesteś żonaty. W takim przypadku będziesz wiedział, jak zachowywać się jak mężczyzna, lub będziesz w stanie na czas poprawić swoje męskie błędy w związku. Wyeliminowanie wszelkiego niebezpieczeństwa konfliktów z żoną i jej ewentualnego późniejszego odejścia od Ciebie.

Jeśli potrzebujesz pomocy w ocenie perspektyw swojej sytuacji rodzinnej w konflikcie z żoną lub po odejściu żony lub potrzebujesz porady w wyborze optymalnej strategii dla Twoich męskich zachowań w rodzinie, chętnie pomogę w trybie konsultacji osobistych lub online.