Dlaczego Psychoterapeuci Zagłębiają Się W Przeszłość?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Niedawno nowy klient zapytał mnie: „Ruth, nie rozumiem, po co grzebać w przeszłości? No cóż, co to za różnica, jakie problemy mieli w życiu moi rodzice i jak to wpłynęło na mnie. ? Spróbuję odpowiedzieć.

Kiedy dochodzimy do zrozumienia historii naszego życia, jej związku z historią rodziny, zaczynamy dostrzegać związki przyczynowe i przestarzałe, obecnie nieskuteczne mechanizmy ochrony, interakcji i tak dalej.

Podam konkretny przykład: moja babcia przeżyła blokadę i całe życie zmuszała swoje dzieci i wnuki do jedzenia do ostatniego okruszka, smażone naleśniki grubsze, zmagazynowaną żywność na przyszłość. Rezultat: otyłe dzieci i wnuki. Z punktu widzenia babci dobrze, żeby blokada była ponownie, żeby mogli wytrzymać dłużej, a zapasy starczą na długo. Babcia ma dobre intencje. W świetle swoich osobistych doświadczeń życiowych działa na rzecz rodziny. Prawdziwy wynik: otyłość u dzieci i wnuków, choroby z nią związane, problemy psychologiczne wokół tego, które zostały dodane i włączone. Wypracowano nieefektywne wzorce zachowań i złe nawyki.

Mechanizm jest z grubsza jasny. I co robić? Przysięgasz z babcią? Nie ma mowy! Nie chodzi o szukanie winnych (nie mówię o przypadkach przemocy), ale o zmianę życia na lepsze. Kiedy człowiek uświadamia sobie, że jego problem to nie tylko jego osobisty problem, „nie jest jasne, skąd wzięło się obżarstwo”, ale problem babci nie jest już realną próbą „przetrwania blokady, zjedzenia wystarczającej ilości na przyszłość”, ciągłe przygotowanie do wojna, trauma przekazywana przez pokolenie (są wojny i blokady, dużo się kręci, nie tylko związek z jedzeniem), potem zaczyna się nowy etap, budowanie nowych, uzdrawiających modeli relacji z jedzeniem, babcią i traumą.

Stopniowo wszystko układa się na półkach. Przychodzi zrozumienie, że wojna się skończyła, że blokada to ból babci, który odbijał się od pokoleń. I czas zacząć pracować nad sobą. Aby uleczyć traumę tego pokolenia, nie przeciągaj się do następnego

Więc co? – powiecie – tak, każdy musi biec na terapię, wszyscy dziadkowie przeżyli wojnę, jak nie wojnę, to represja, jak nie represje, to emigracja, alkoholizm w rodzinie, przemoc i nigdy nie wiadomo co jeszcze!

Po pierwsze, nie wszystkie osoby, które przeżyły traumę, rozwijają się po urazie i nie wszystkie opracowują nieskuteczne modele radzenia sobie z traumą. Zdarza się nawet, że trauma kultywuje nowe siły i rozwija człowieka. Może masz szczęście?

Po drugie, pomaga nie tylko terapia, na świecie jest wiele przydatnych rzeczy dla duszy.

Po trzecie, i to prawda, często nadal warto iść na psychoterapię.

Ważne jest, aby pamiętać, że spojrzenie w przeszłość, nie po to, by szukać winnych i bezczynnych, grzebających w ranach, ale w celu odkrycia mechanizmów ochronnych, które były istotne dla minionych sytuacji, pozostało znanym modelem, jako normą, ale teraz tylko szkodzą.