Dlaczego Się Nudzisz? Czym Jest Nuda? Co Kryje Się Za Nudą? - Co Jeśli Się Nudzisz?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-15 16:09

Znowu niedziela… Oglądałem serial - nudno, grałem w grę - nudno, wyszedłem na spacer - nudno… Nuda wydaje się prostym uczuciem, ale w rzeczywistości kryje się pod nią wiele uczuć, pragnień i potrzeb. Nuda wydaje się nieszkodliwa, ale może sprawić, że twoje życie stanie się nie do zniesienia. Wielu, z powodu tego stanu, popełnia błąd – biorą ślub z nudów, z nudów rezygnują lub zmieniają dobrą pracę, przeprowadzają się, decydują się na podróż, ale to wszystko jest bezużyteczne, ponieważ nie można uciec od siebie, a prędzej czy później stanie się to jasne

Czym jest nuda? Dlaczego powstaje? Co kryje się za tym uczuciem? Co robić?

Nuda to rodzaj negatywnie zabarwionej emocji lub nastroju, pasywny stan psychiczny charakteryzujący się obniżoną aktywnością, brakiem zainteresowania aktywnością, światem i ludźmi. W przeciwieństwie do apatii, nudzie towarzyszy drażliwość i niepokój – i na tym polega trudność.

Dlaczego nuda się zdarza? Warunkowo można odróżnić czynniki zewnętrzne (nudna monotonna praca, pewnego rodzaju oczekiwanie) i czynniki wewnętrzne (osoba nie może złapać żadnego działania).

1. Aby człowiek czuł się znudzony, musi być w stanie emocjonalnego podniecenia, nie rozumiejąc, do czego zastosować to podniecenie (do jakiego działania i przedmiotu). Nic go nie interesuje, a zatem pojawia się nuda. Jeśli nie ma pobudzenia emocjonalnego, nie pojawi się nuda, pojawi się raczej apatia.

2. Najczęściej nuda pojawia się w sytuacjach, w których nie możemy kontrolować swojego życia i działań. Najbardziej uderzające przykłady z życia codziennego, z którymi wszyscy się zetknęli, to kolejka w supermarkecie, czekająca na odlot samolotu na lotnisku, gdy minie etap odprawy. Z reguły, gdy człowiek się nudzi, zmienia rodzaj działalności, ale w takich przypadkach jest to trudne. Jeśli mówimy o głębszym czynniku psychologicznym, osoba, która nie jest przywiązana do żadnego działania, obawia się, że nie kontroluje swojego życia, nie ma prawa do tych działań, które naprawdę chce wykonać.
3. Przedmiot, który cię nudzi, prędzej czy później zaczyna wywoływać irytację, agresję i nienawiść. I to podrażnienie może utrzymywać się przez długi czas. Uderzającym przykładem są dzieła literackie, które zmuszono do czytania w szkole (wielu z nas, po dojrzeniu, nie czytało ponownie programu szkolnego, choć są to utwory ważne, potrzebne i użyteczne, a może nawet interesujące). Nasze zainteresowanie blokuje właśnie to, nawet w szkole, irytacja – w swobodnej formie bierzemy książkę i czytamy ją, a jak nam się nie podoba, to odkładamy na bok, ale w szkole nie miało się do tego prawa. W związku z tym rozwinąłeś irytację tym obiektem. Podobnie działa w drugą stronę – gdy ktoś cię denerwuje, mechanizm działa szybko i często (w końcu uformował się już w dzieciństwie). Często nawet nie masz czasu, aby zauważyć, jak to działa.

Ktoś cię denerwuje, ale nie powinieneś się denerwować, okazywać swoją złość i agresję - wielu z nas w dzieciństwie nauczono, że nie powinieneś się denerwować (to jest „fu-fu-fu”). Co dzieje się w naszych umysłach? Chłoniemy nasze uczucia i, aby uchronić się przed agresją, czujemy się znudzeni oszukiwaniem siebie w ten sposób (podobno się nudzimy).

Nuda jest sygnałem z mózgu, że twoje zasoby umysłowe są wydawane nieefektywnie i musisz zmienić swoje działanie. Wszystkie uczucia, których doświadczamy, ewoluowały do nas nie bez powodu – każde ma swoją funkcję. Na przykład irytacja i gniew chronią nas, abyśmy mogli wyrazić naszą agresję i poradzić sobie z wrogiem; potrzebujemy strachu, aby zrozumieć, jakie niebezpieczeństwo jest w pobliżu. A nuda to sygnał, że nie rozwijasz się psychicznie, zatrzymałeś się w miejscu. Gdyby nie to uczucie, bezużytecznie powtarzałbyś te same czynności w kółko, nie wzrastałbyś. To nuda sprawia, że idziemy do przodu, robimy coś nowego, bo stare działania już przestały być skuteczne i nie przynoszą pożądanego rezultatu.

Tak więc człowiek jest znudzony nie tylko w momencie, gdy nie ma nic do roboty. Chce coś zrobić, ale nie może skupić uwagi na jednej rzeczy. Jakby była jakaś niemożność zaangażowania emocjonalnego, przeżyć emocjonalnych, uczucia radości, braku celów i sensu życia.

W rzeczywistości nuda jest mechanizmem obronnym, gdy energii jest dużo, a nie wiesz, gdzie ją skierować, więc psychika blokuje wyzwolenie. Szukamy czegoś do zrobienia, ale energia tam jest. Gdzie? To jest energia stłumionego pragnienia (chcemy czegoś, ale nie rozumiemy, co to jest). Wszystko to sugeruje, że jakiś rodzaj połączenia z samym sobą został utracony, a włókna mentalne, które są najważniejsze dla twoich potrzeb, nie działają. Jest też inna opcja, kiedy to, czego naprawdę chcesz, jest zabronione, potępione i złe (na przykład ktoś ci powiedział, że rysowanie to strata czasu, lepiej palić nad prawoznawstwem, bo jest o wiele ważniejsze). W rezultacie czyjaś wiara tak głęboko zapada w twoją nieświadomość, że nawet nie pamiętasz, kto i co ci powiedział, ale jednocześnie nie pozwalasz sobie robić tego, czego naprawdę chcesz. Psychoanaliza mówi o nudzie, że jest to wewnętrzny konflikt super Ego, jakbyś był między młotem a kowadłem w swojej nudzie, stłumiony.

Jakie jest niebezpieczeństwo nudy? Jeśli tego nie rozpracujesz, nie wprowadzaj konfliktów wewnętrznych na poziom świadomości, może to prowadzić do depresji, zaburzeń lękowych, alkoholizmu, narkomanii (wszystko, gdzie łatwo odprowadzić napięcie i nie myśleć, wyłączyć mózg). Dlatego, jeśli teraz zauważysz w sobie znudzenie, zajmij się swoimi pragnieniami i tym, co powstrzymuje Cię przed działaniem. Jakie masz przekonania, które sprawiają, że nie możesz być wolny? Ale co najważniejsze, zidentyfikuj swoje pragnienia i potrzeby. A gdy tylko to zrobisz, uwolniona zostanie ogromna ilość energii, aby robić to, co chcesz i z przyjemnością. Dla każdego z nas ważne jest odnalezienie kontaktu z własną duszą, aby żyć w przyjemności.