19 Barier W Rozwoju Osobistym

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Pomimo oczywistego faktu, że trening i rozwój określonej umiejętności lub umiejętności (a także ich suma w postaci określonej kompetencji) prowadzi do postępu i wzrostu umiejętności w określonej dziedzinie (sport, kreatywność, sztuki walki, aktywność intelektualna), zdecydowana większość ludzi nic nie robi, aby rozwijać swoją zdolność do życia.

W rzeczywistości zdolność do życia lub rozwoju osobistego można zdefiniować jako zdolność do najskuteczniejszego i optymalnego rozwiązywania problemów (lub zadań), które pojawiają się przed osobą i osiągania tych celów, których naprawdę chce, a nie tych, które są mu narzucone przez jego rodzice, środowisko społeczne czy paradygmat kulturowy… To jest esencja mistrzostwa życia.

Wydawałoby się, że każda normalna osoba powinna organicznie do tego dążyć. W końcu lepiej żyć dobrze, swobodnie i wygodnie niż żyć w lękach, stresach i zmartwieniach z ciągłych błędów i niepowodzeń.

Niemniej jednak ludzie nie dążą do prawdziwego rozwoju osobistego.

Czemu?

Powodem tego jest obecność iluzji, ignorancji, psychologicznych mechanizmów obronnych, pewnych postaw i przekonań, które uniemożliwiają człowiekowi pokonanie „aktualnej wersji siebie” i stanie się lepszym niż był wcześniej.

Zidentyfikowałem 19 barier, które uniemożliwiają osobie wejście na ścieżkę osobistego rozwoju.

#1. „Jestem w porządku” (iluzja spowodowana samooszukiwaniem)

#2. „Nie potrzebuję tego” (odrzucenie ze względu na brak prawdziwego wyobrażenia o naturze rozwoju osobistego”)

#3. "Kim jesteś, dostałaś się do sekty?" (niewolniczy strach przed społecznym potępieniem środowiska)

#4. „To rozrywka dla próżniaków” (mit stworzony przez własną ignorancję i niechęć do zrozumienia tematu)

#5. Zamiłowanie do schizoteryzmu, zaprzeczenie własnej przyczynowości i dobrowolne trzymanie się różnego rodzaju schizy z wykładów odpowiednich „guru” i literatury („zrobię dobre praktyki/czyny i stanie mi się cud”)

#6. Zaprzeczanie wpływowi postaw nieświadomości na to, co dzieje się w życiu („to się właśnie stało”, „tylko czarna smuga w życiu”)

#7. Erotyczne fantazje o własnych kompetencjach w tym, czym jest rozwój osobisty („dlaczego? Jestem najmądrzejszy, już wszystko wiem”)

#8. Iluzja „tu czytam książkę, wtedy wszystko zrozumiem”

#9. Gry umysłu - nadmierna aktywność drugiego systemu sygnałowego prowadzi do tego, że dana osoba blokuje możliwość świadomego kontaktu ze swoimi doświadczeniami, rozwój osobisty zostaje zastąpiony przez "umysłową masturbację"

#10. Pesymizm „nic mi nie pomoże”

#11. Negatywne doświadczenia związane z uczestnictwem w wydarzeniach szarlatańskich

#12. „Magiczna pigułka” (brak gotowości do metodycznej poważnej pracy, która wymaga pewnych obciążeń i nie gwarantuje „szybkiego szczęścia”)

#13. Niechęć do rozstania się z obecną tożsamością, obecną wersją siebie (irracjonalny nieświadomy lęk przed samą myślą, że możesz stać się zupełnie innym)

#14. Strach przed przyznaniem się do własnej słabości „Poradzę sobie ze wszystkim sam, nie możesz pokazać, że coś jest ze mną nie tak”

#15. Brak uznania własnej wartości („nie mam czasu na wszelakie bzdury”, czyli moje własne życie nie jest traktowane priorytetowo)

#16. Fatalizm - „tak, teraz wszystko nie jest tak dobre, ale nic, wszystko przeminie, właśnie teraz jest czarna smuga”

#17. Brak samowystarczalności, oczekiwanie, że „ktoś rozwiąże za mnie wszystkie moje problemy”, nadzieja, że nowe informacje, nowa wiedza, nowe pomysły same w sobie dostarczą wewnętrznej przemiany i automatycznego przeniesienia do „królestwa ducha”

#18. Postawy przegranego w życiu. Nieświadomość, która kontroluje 95-99% działań (decyzji, myśli, wyborów), stara się doprowadzić przegranego do jeszcze większych niepowodzeń życiowych, aby potwierdzić słuszność tych postaw. Ponieważ rozwój osobisty prowadzi do sukcesu i szczęścia, nieświadomość przegranego robi wszystko, aby mu to uniemożliwić.

#dziewiętnaście. Najważniejsza bariera. Głęboki nieświadomy strach przed wzięciem odpowiedzialności za podejmowane decyzje i wybory, strach przed wzięciem odpowiedzialności za własne życie. W rzeczywistości pokonanie tej bariery jest esencją rozwoju osobistego na wczesnych etapach.

Co się stanie, jeśli znajdziesz się w jednej lub kilku z tych barier, a nawet pozwolisz sobie przyznać do faktu ich obecności? Jak je pokonać?

Tylko poprzez proces świadomości. Świadomość ich prawdziwych przyczyn i pozbycie się ich poprzez zwiększenie ich stopnia adekwatności i stopnia przyczynowości w stosunku do własnych reakcji emocjonalnych. Możesz się tego nauczyć w ramach Szkoły [rozwoju systemu].

Życzę powodzenia na ścieżce własnego dorastania!