2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Wstęp:
Dla mnie „Ścieżka Bohatera” opisana przez D. Campbella jest nadal rodzajem przewodnika na drodze separacji i zwiększania niezależności, także w moim obecnym życiu (bo ja sam jestem jeszcze w jego pierwszej połowie). Ten bardzo prastary motyw wyraźnie pokazuje, jak się czuje: młody człowiek wyprowadzający się z domu rodzinnego, uprawiający dla siebie upragnioną karierę, wspinający się po drabinie społecznej, a także dorosły mężczyzna pracujący dodatkowo, który zapomina o czasie, a nawet starszy mężczyzna, który jest zły na własną związaną z wiekiem niemożność zrobienia czegoś. Pragnę też zauważyć, że ten „drog” ma na celu nasze oddzielenie „od spódnicy matki” i zwiększenie niezależności, począwszy od własnej konstytucji (dla miłośników ezoteryzmu – „punkt scalający”).
A jeśli ktoś odmówi pójścia nią bez jej rozpoczęcia, lub zejścia ze ścieżki na niektórych etapach, ponownie wraca na początek - potrzeba ponownie popchnie go na tę ścieżkę lub zrobi wszystko, aby nie podążać za nim, zmuszając własną energię do bezczynności, na co nigdy nie pozwolił sobie samorealizacji.
Jeśli opiszemy ten schemat szorstkimi pociągnięciami, składa się on z:
1. Zadzwoń – motyw nowej ery
2. Śmierć symboliczna – utrata starego
3. Spotkanie z Matką – pokusa powrotu
4. Próby – zwycięstwa personalno-społeczne
5. Spotkanie z inną kobietą (jeden z warunków, aby samemu zostać ojcem)
6. Przyjście do Ojca – potrzeba zrozumienia praw społecznych”
7. Służenie mu - Zwiększenie socjalizacji
8. Zostać Ojcem – osiąganie celów osobistych i podwyższanie statusu
9. Wyczerpanie – niebezpieczeństwo bycia dumnym
10. Powrót do domu z prezentami – powrót do siebie z nowotworami (psychicznym/materialnym/społecznym)
A więc ku przygodzie!
1. Wezwanie to pojawienie się nowego motywu, który jest potencjałem do przejścia na bardziej dojrzały poziom rozwoju, często jest nawet (szczególnie na początku) obcy Ego - Bellerophon został zmuszony do opuszczenia rodzinnego miasta, w przeciwnym razie zostałby schwytany. W życiu codziennym przykładem może być namiętne pragnienie młodego faceta, aby zamieszkać ze swoją wyjątkową osobą (tylko on nie zdecydował jeszcze gdzie? Jak? I po co?..).
2. Po tym, jak bohater posłucha wezwania i zdecyduje się ruszyć w drogę (w prawdziwym życiu robi coś, co będzie wymagało od niego wysiłku, odwagi, wytrzymałości i niezależności), umrze z powodu dawnych, mniej dojrzałych wzorców swojego zachowania (bohaterowie mityczni). doświadczył czegoś podobnego, siedząc w brzuchu wieloryba, smoka czy wilka), ludzie bystrzy mogą uznać, że jest to przenośny wyraz procesu narodzin na świat, który dla dziecka nie jest prosty, ale niezbędny.
3. Spotkanie z figurą matki to nic innego jak wypracowanie nowego sposobu interakcji z figurą matki, dosłownie może to brzmieć tak: „Nie, mamo. Teraz mieszkam osobno, zarabiając na własne życie, ale mogę przyjechać z wizytą”. W doświadczeniach starożytnych jest to opisane jako pojawienie się Bogini, odwodzącej swoimi sztuczkami bohatera od kontynuowania kampanii.
4. Moment testowania jest opisany bardzo obrazowo, bo to swego rodzaju „wisienka na torcie”, młody człowiek musi znaleźć pracę, wstać rano, przeliczyć pieniądze, żeby starczyło na wszystko, co miesiąc odkładał na mieszkanie komunalne (a może na wynajem), a jeśli wykaże słabość, to nie wróci po prostu z niczym, straci czas i uzyska niską samoocenę defetysty (krótko o tym, jak, na przykład na przykład pojawiają się 40-letni mężczyźni mieszkający z matką), więc szczerze życzę wszystkim, aby pokonali wszystkie swoje chimery;
5. Wydaje się, że kolejny etap jest logicznie związany z pojawieniem się wpływu na bohatera Innej Kobiety (lub kobiet), opisuje potrzebę nauczenia się, jak radzić sobie z innymi osobami płci przeciwnej, a nie pozostawienie samej sobie i jednocześnie nie zrzucanie odpowiedzialności na barki „nowej matki”, uczenie się życia z nimi we wzajemnie owocnym związku, to nie to samo, co przyjście do wiedźmy, czy tonięcie na syrenach, wabiących się żartobliwie Otchłań.
6. Przychodząc do ojca klękamy przed królem, kimkolwiek on jest (w końcu jest królem!). W rzeczywistości wygląda to na systematyczne działania mające na celu podniesienie kompetencji, statusu, pracy, a co za tym idzie pieniędzy. Bohater nadal będzie musiał liczyć się z prawami społeczeństwa i jego procesami, a jeśli chce dobrze żyć, musi je stale studiować, nie tracąc ich z oczu.
7. Służenie ojcu to nowy kamień milowy w próbach, które w realnym życiu zawsze wiążą się z realizacją celów prospołecznych (znany wzrost dochodów, awans zawodowy i/lub wzrost własnego zapotrzebowania zawodowego).
8. Zenit każdej chwały, ważny punkt osiągnięcia tego, czego chcesz, dojścia do tego, czego chciałeś od tak dawna - to jest identyfikacja (zbliżenie) z twoim ojcem. Bohater albo zabija króla, którego nienawidzi (w rzeczywistości przestaje mieć do czynienia z tymi, którzy go nie lubią, bo stał się dość popularny), albo zostaje nagrodzony przez króla za wyczyny, jakich dokonał z córką i połową królestwo dodatkowo. Bohater nie jest już posłuszny królowi, teraz sam jest królem - albo w organizacji i/lub w swoim prof. życie.
9. Kiedy pozycja statusowa jest już godna pozazdroszczenia dla wielu, a w skarbcu jest mnóstwo złota, najmniej chcesz zdjąć koronę. Łatwo jest mieć dość własnej atrakcyjnej maski społecznej, „dorastając razem z tym. Jeśli bohater (teraz bardziej jak starzec w duszy i/lub ciele) utknie na tym etapie, może zachowywać się jak nastolatek, mając kochanki, być pracoholikiem lub wykazywać jakiś despotyzm, za którym kryje się zazdrość młodość, scena zachęca człowieka do tego, aby dopiero po osiągnięciu pożądanej pozycji statusu własnymi rękami, jego ścieżka idzie dalej - do dorosłej mądrości i nabycia nowego znaczenia (życie nie jest dla podboju, ale w celu zaspokojenia osobistych, bardziej duchowych potrzeb).
10. Na ostatnim etapie bohater wraca do domu, przemieniony w tułaczkę i umieranie, niosąc ze sobą skarb (Odyseusz - doświadczenie, Bellerophon - Pegaz), starszy mężczyzna coraz większą uwagę zwraca na swoją (obecnie własną) rodzinę, stoi obok żony jak wtedy, gdy spotkał ją po raz pierwszy – po rozstaniu z matką, chyba że wyglądają jak młodzi mężczyźni, a on – ma skarb życiowego doświadczenia, a wraz z nim być może biznes, kariera zawodowa, uznanie naukowe i/lub wiele wychowanych przez niego dzieci i wnuków, dzięki czemu wrócił do domu naprawdę odmieniony po osobistej Odysei.
Posłowie:
Jak zapewne już zrozumiałeś, w tym artykule opisałem krąg bohatera jako metaforę zwykłego normalnego męskiego życia, aby pokazać, że w pewnym sensie droga bohatera to nasze cykle życiowe (ich figuratywny opis), ale też nie warto. zapominając, że w miniaturowym formacie składa się z wielu takich „wycieczek”, do tego stopnia, że codziennie przechodzimy przez cykl „od siebie – do adaptacji społecznej – i z powrotem”: wczesne przygotowanie do pracy, osiąganie celów prospołecznych, i myślenie przed pójściem spać „dokąd tak naprawdę idę w życiu i co robić?”
Rekomendowane lektury:
1. N. Kuhn. Mity starożytnej Grecji i Rzymu.
2. D. Campbella. Bohater o tysiącu twarzy.
Zalecana:
Filozofia Gestaltu. Wartości I Znaczenia W Prawdziwym życiu
Każda szkoła psychoterapii opiera się na koncepcjach filozoficznych. Teraz wyraźnie widzę, że zanurzone w procesie studiowania terapii gestalt, moje życie się zmieniło. Wtedy zauważyłem, że ta nowa wizja została po części wniesiona przez filozofię Gestalt.
Dlaczego Lubimy Piękne Ciała? Skradzione Emocje I ścieżka Bohatera
Obecnie współczesny człowiek w większości, poza niewielką liczbą ekstremalnych kochanków i wolontariuszy z gorących miejsc planety, praktycznie stracił w swoim życiu miejsce wyczynu. Dla przejawu heroizmu i całkowitego włączenia całej ludzkiej natury:
Rola Gry Komputerowej W życiu Człowieka
AUTOR: Tkaczew Siergiej - nasz czytelnik (nie psycholog) Gry komputerowe są obecnie powszechnie znane jako zjawisko, ale stosunek ludzi do tego zjawiska jest różny. Jedni uważają te gry za „stratę czasu”, inni za „ucieczkę od rzeczywistości”, jeszcze inni za „rozrywkę”.
Rola Negatywnych Wydarzeń W życiu Człowieka
Negatywne wydarzenia i ludzie, których spotykamy, nie są takie dla wszystkich. W różnych sytuacjach, w zależności od czasu-miejsca-osobowości, pokazujemy nasze różne cechy, tak jak różne miejsca pokazują nam swoje różne strony w zależności od nastroju, w jakim się znajdujemy.
Michaił Labkowski. Rola Relacji W życiu Człowieka
Istnieje powszechne przekonanie, że relacje są integralną częścią naszego życia, ponieważ z natury jesteśmy istotami społecznymi. W szkole uczono nas, że potrzeba związku jest wrodzona genetycznie. A różnego rodzaju nieporozumienia, które mają potrzebę samotności lub pustelni, są przez psychiatrów interpretowane jako nieadekwatne:
