Wytrzymaj Podatność

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Ten post dotyczy Ofiary

Wydaje się, że bycie bezbronnym i bycie ofiarą to to samo; jednak wcale tak nie jest.

Podatność, niedoskonałość jest właściwością ludzkiej natury;

Nie zawsze możemy być na szczycie, z pełnym uzbrojeniem, Nie możemy wszystkiego wiedzieć, wszystko umieć, stale być w formie, Nie możemy i nie powinniśmy.

Być ofiarą to wybrać (nawet chwilowo) zależność, nierozłączność, Oznacza bałagan odpowiedzialności i granic

Jest to odmowa wypełniania życia sobą, oczekiwanie, że zrobi to ktoś znaczący, ukochany.

Wrażliwość jest synonimem słabości, niepewności i niedoskonałości.

Uważa się, że bycie bezbronnym oznacza narażanie się na niebezpieczeństwo, Oznacza to wystawianie swoich słabych punktów na ataki, a to nie powinno być dozwolone.

Wiele osób poświęca ogromne wysiłki, aby stworzyć wizerunek perfekcji i nietykalności.

Tylko dlatego, że nie są w stanie zaakceptować siebie jako potrzebujących i zależnych od ciepła, wsparcia i udziału innych ludzi,

Ponieważ nie wiedzą, jak się zaakceptować.

Podatność i akceptacja tworzą niezbędne parowanie;

uznanie prawa do niedoskonałości następuje tylko poprzez akceptację.

… człowiek poznaje doświadczenie akceptacji (nieakceptacji) w relacjach z rodzicami i resztą świata, który wywarł wpływ, wchodząc w relację z wrażliwością dziecka.

… Moi klienci opowiadają bardzo podobną historię, Który różni się szczegółami i niuansami, ale główny wątek jest zaskakująco podobny.

Mówią o tym, jak wcześnie się nauczyli

co za zbawienna niedziecinność w ich adaptacji.

A jakże niepotrzebna, a nawet niebezpieczna była naturalność;

taka naturalność, która uniemożliwiała im postrzeganie ich jako dorosłych, poważnych i odpowiedzialnych…

Niektórzy mówili o tym, jak chronili jednego rodzica przed drugim, lub jak się pogodzili,

Inni wspominali, jak matka była wyczerpana macierzyństwem, na co nie miała siły, oskarżając twoje dziecko o to, na co sama się zdecydowała;

Niektórzy mówili o przypisywanych troskach młodszych braci i sióstr, którzy nie byli starzy, Mówili też o potrzebie utrzymania wizerunku edukatorów w oczach innych ludzi…

Wszystkie powyższe przykłady świadczą o zależności wychowawcy, jego samopoczuciu, jego pozytywnym wizerunku

z pożądanego wizerunku dziecka, A także o jego nietolerancji, prawdziwym odrzuceniu dziecka, I o przeniesieniu na dziecko odpowiedzialności za jego stan emocjonalny.

Nietolerancja często wiąże się z odrzuceniem prostego faktu.

że wszystko dzieje się na czas, łącznie ze wzrostem i dojrzewaniem…

odrzucenie faktu, że dana osoba może poradzić sobie tylko z zadaniami w swoim wieku;

… W tym sensie dziecko jest bezbronne, bardzo bezbronne:

Każde zadanie „poza jego ramieniem” stawia go w bardzo trudnej sytuacji, Jego uzależnienie od osoby dorosłej

sprawia, że musi zachować usposobienie, Po jednej stronie, wykorzystaj wszystkie swoje zasoby i możliwości, aby sprostać oczekiwaniom;

Z drugiej strony, ze względu na to, że nie jest w stanie oddać odpowiedzialności za wygórowane oczekiwania wobec siebie swoim wychowawcom, To znaczy właśnie z powodu niewystarczającej dojrzałości

dziecko dochodzi do fałszywego wniosku, że to jego bezbronność jest winna.

Najczęściej irytacja, odrzucenie, a następnie kara i odrzucenie powodują

Błędy z dzieciństwa

Emocje dzieci (lęki, smutek, sympatia, złość, upór)

Spontaniczność dzieci

Dziecięca potrzeba ciepła, bliskości.

To właśnie te naturalne ludzkie właściwości, odrzucane przez najbliższych,

następnie

są starannie ukryte, chronione przed włamaniami i ingerencją.

Wejścia w przestrzeń bezbronności strzeże strach i wstyd;

są to uczucia, których doświadcza dorosły, gdy ktoś zbliża się do swojej wrażliwości.

Jednocześnie ta część osobowości zaczyna być eksploatowana, który nigdy nie "zastąpi" -

to wizerunek silnej osoby, która radzi sobie ze wszystkim i wszystkim, która wydaje się być chroniona, ale desperacko brakuje … zaprzeczonej wrażliwości.

………..

Zaakceptowanie własnej wrażliwości to zaakceptowanie tego, czego potrzebujesz

że możesz być niedoskonały, możesz się mylić.

Oznacza zgodę na pokazanie „niedorosłych” cech, odzyskanie spontaniczności, Oznacza to ponowne zmierzenie się ze swoimi uczuciami i ich rehabilitację.

Akceptacja oznacza to samo

że w danym momencie możesz być tylko taką, jaką do niego przyszedłeś.

To właśnie z tym bagażem, doświadczeniem, wiedzą…

I nie możesz się różnić w żaden sposób, nawet jeśli naprawdę, naprawdę tego chcesz.

…….

Taka akceptacja…

Nie wymaga szturchania, pośpiechu ani dostosowywania do pożądanego wzoru.

Nie wymaga obsesyjnego ratowania.

Taka akceptacja…

Zgadza się poczekać, aż sam zbliżysz się do wymaganego kamienia milowego -

według wieku, dla rozwoju, lub kiedy w pełni doświadczasz stanu emocjonalnego …

W większości przypadków odrzucamy naszą własną słabość.

Odrzucamy z powodu trudnego doświadczenia

ze względu na stereotypy dotyczące płci, wciąż obwiniając ją za wszystkie kłopoty.

… Akceptacja siebie jako prawdziwego to pełne wsparcie dla siebie:

taką akceptację musieliśmy otrzymać w odpowiednim czasie…

Za brak takiej akceptacji, Ponieważ powtarzaliśmy stare doświadczenie oczekiwania na siebie ponad to, co możemy, brakowało nam możliwości dorastania

bo byli zbyt zajęci przerabianiem się.

Kiedy deklarujemy: „Kiedy przestanę polegać?”, „Kiedy przestanę tak emocjonalnie reagować?”

jest to również odrzucenie, ponieważ wyraża oczekiwanie, że już najwyższy czas….

Akceptacja brzmiałaby jak: „Tak, wciąż się boję”… „Wciąż mnie boli”… „Wciąż czekam

Czym innym mogę być, jeśli całe moje doświadczenie jest doświadczeniem niewystarczającego wsparcia?

Taka akceptacja otworzy drogę do emocji: goryczy, smutku, złości.

Jest to życie tym, co nie zostało przeżyte we właściwym czasie

rozwija nas w naszym procesie, a nie oczekiwania wobec siebie na to, na co w tej chwili nie jesteśmy gotowi.

Stopniowy powrót tego bardzo odrzuconego dzieciństwa

samoakceptacja, tolerancja dla swojej niedoskonałości

pomoże Ci zadbać o bezbronność Twoich bliskich, Tworzymy naprawdę ciepłą, szczerą relację.