Przemoc Na Miękkich łapach Kota

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Obecnie wiele osób pisze o przemocy fizycznej w rodzinie, ale o moralnej („cichej”) przemocy psychicznej zaczęli mówić stosunkowo niedawno. Ostrożnie… szeptem. W końcu nosi przytulny szlafrok i jest uważany za coś zwyczajnego i całkiem naturalnego dla osób, które dorastały w rodzinach, w których takie zachowanie uważano za normę.

Dlatego wiele osób cierpi w milczeniu z powodu pogardliwych spojrzeń i wypowiedzi partnera, upokorzeń, obelg, krzyków, trzaskania drzwiami, bezpodstawnych ultimatum itp., przełykania łez i bezsilnej wściekłości. Utrata resztek szacunku do samego siebie.

A sprawcy przemocy psychicznej nadal szantażują, manipulują i stawiają na swoim wbrew życzeniom innej osoby, ciesząc się ich władzą.

Najczęściej przemoc psychiczną przejawia osoba, dla której bardzo ważne jest sprawowanie stałej kontroli nad wszystkim (lub przynajmniej jakimś konkretnym obszarem). Z reguły nie jest pewny siebie i rekompensuje tę niedogodność poprzez kontrolowanie i zastraszanie tych, którzy nie są w stanie mu się oprzeć (zwykle jego żony i dzieci). Sprawca jest zazdrosny, nieufny, bardzo podejrzliwy, z ostrymi wahaniami nastroju (od czułości do chamstwa w ciągu kilku sekund) i niskim poziomem samokontroli (kiedy jest „noszony” – nie jest w stanie przestać).

Twierdzi, że kocha swojego partnera jak nikt inny, czyni go winnym powodowania bólu lub dyskomfortu („zrujnowałeś mi nastrój, jesteś wstrętny”). Łatwo się obraża, mówi głośno i niegrzecznie, może grozić, a potem powiedzieć, że żartował. Osoba stosująca przemoc może również preferować ciche słowne zastraszanie… gdy upokorzeniu towarzyszy delikatne i delikatne głaskanie, ale istota wypowiedzi jest okrutna i niesprawiedliwa (z reguły dotyczy to wyglądu i zdolności umysłowych partnera). Lub woli ostrą krytykę z bardzo obraźliwymi obelgami, nieprzyzwoity język i może sięgnąć po przemoc fizyczną.

„Ciche” psychiczne znęcanie się nad sprawcą można rozpoznać po następujących znakach:

- ciągła zbyt ostra krytyka (kiedy jakiekolwiek niedopatrzenie i „wada” są skrupulatnie i dokładnie badane pod mikroskopem), której celem jest autoafirmacja i poczucie wyższości nad bratnią duszą;

- krytyka wartości partnera, której celem jest jego całkowita izolacja (aby przestał spotykać się z przyjaciółmi i rodzicami, zrezygnował z przynoszących radość i przyjemność hobby, pracy itp.). Wszystko to robi się celowo, ponieważ osoba zależna finansowo, która straciła przyjaciół i nie ma wsparcia rodzicielskiego, łatwo podporządkować się swojej woli;

- obelgi i upokorzenia partnera (stosowane są obraźliwe słowa, którym często towarzyszy nieprzyzwoity język);

- zawoalowane obelgi (ciągłe i obraźliwe wyśmiewanie, pogardliwy śmiech, przewracanie oczami itp.);

- narzucenie poczucia winy, którego celem jest uczynienie partnera winnym wszystkiego, uwolnienie się od odpowiedzialności i uzyskanie dla siebie korzyści;

- zależność finansowa, którą partner regularnie wykorzystuje do manipulacji, wyrzucania i usprawiedliwiania własnego zachowania;

- całkowite lekceważenie (udawać, że drugi nie istnieje);

- długie milczenie (pozostaw partnerowi bez odpowiedzi na pytanie, odwróć się, unikaj wszelkich prób rozmowy itp.);

- zmuszanie osoby do robienia tego, czego nie chce robić (ciągłe naruszanie jego granic);

- szantaż i groźby;

- gaslighting (przekonanie partnera, że jakieś wydarzenie w rzeczywistości nie miało miejsca, co powoduje, że osoba wątpi w obiektywność własnej percepcji).

Przemoc psychiczna zwykle skrada się ostrożnie, na miękkich kocich łapach, aż „ofiara” się do niej przyzwyczai i opamięta dopiero wtedy, gdy nie będzie można jej nie zauważyć.

I dopiero wtedy osoba może pomyśleć o tym, czy ma sens znosić znęcanie się nad swoim partnerem i zadać sobie pytanie:

Czy chcę, co dzieje się teraz w związku?

Czy przebywanie w pobliżu tej osoby jest dla mnie bezpieczne?

Czy ten związek jest dla mnie dobry?

Rozwijają mnie czy niszczą?

Czy mogę zakończyć związek, kiedy tylko zechcę?

I szczerze zaglądając w głąb siebie, podejmij decyzję o zmianie czegoś.

W końcu człowiek ma tylko jedno życie i ma pełne prawo żyć nim spokojnie, z godnością i szczęściem.