Kazirodztwo, Jak Z Tym żyć

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Czy uważasz, że kazirodztwo jest rzadkie? Po prostu nie ma zwyczaju o nim mówić. Temat kazirodztwa jest rzadko poruszany, nawet w terapii indywidualnej, z obawy przed wywołaniem głęboko ukrytego bólu. Wspomnienia można nawet usunąć z pamięci. „Nie pamiętam niczego z dzieciństwa” – bardzo często te słowa pośrednio informują o wypartym ze świadomości kazirodztwie. Jednak informacja niedostępna świadomości nigdzie nie znika, niepostrzeżenie zatruwa życie swojego właściciela, objawiając się fobiami, atakami paniki, niezdolnością do budowania relacji i innymi objawami. Z reguły wyparte wydarzenia „wyłaniają się” nieoczekiwanie, gdy pojawia się zaufanie do psychologa. A w naszej terapii z Ulyaną nadszedł moment, kiedy mogła porozmawiać o kazirodztwie ze swoim ojcem. Powód jej obaw i globalnej nieufności w stosunku do mężczyzn stał się natychmiast oczywisty. Ulyana przyniosła na konsultację rysunek wykonany w domu na dużej kartce papieru Whatmana. Swój rysunek nazwała „horrorem kazirodztwa”.

„Nie wiem, co tu narysowałem”. Po prostu pozwoliłem mojej ręce narysować, co tylko chciała. Rysowała i ryknęła …

Proponuję, aby Ole odegrał rolę każdego elementu obrazu. Dziewczyna postanawia zacząć od narysowania domu.

- Dom, w którym mieszkałem od urodzenia. Wszystko cholerne, nie chcieli mnie. Dom ojca, gdzie przemoc jest dozwolona. Z zewnątrz normalny dom, ale w środku horror. Ściany sprawiają, że krzyki są niesłyszalne.

- A to jest rysunek pękniętego jajnika. Jajnik pękł, ponieważ kobieta nie chciała mieć dzieci. To moja mama, miała wiele - wiele poronień. Przypadkowo dowiedziałem się, że ona również była wykorzystywana seksualnie przez swojego ojca. Jajka wylatują, bo jest strach, co jeśli dziecko jest od ojca. Kiedy wyszła za mąż, poronienia były nadal oczyszczaniem, ofiarą. W końcu urodziła mnie moja mama, poród był bardzo trudny. Prawdopodobnie urodziła, bo bała się wrócić do domu rodzinnego, gdzie było dozwolone kazirodztwo. Jej matka udawała, że niczego nie zauważa, pomyślała: „Pomyśl tylko, żeby przeżyć”. W swojej rodzinie również przeżyła podobną historię…

Pedofil jest jak robak, który próbuje połknąć jajka, aby podnieść swoje znaczenie. Robak pilnuje, aby wczołgać się do gniazda i zjeść jajka - czyjeś życie. Strasznie jest wykluć się z jaja i wyczołgać się z gniazda. Człowiek - robak nie rozumie, że jest człowiekiem, nie ma wsparcia ze strony rodziców i nie ponosi własnej ojcowskiej odpowiedzialności za swoje dzieci.

Czarna linia na środku obrazu to tajemnica. Ukośne paski pochodzące z czarnej linii to wspomnienie dziewcząt, które przeżyły kazirodztwo. To filar, zgniłe drzewo genealogiczne, które oddziela mężczyzn i kobiety i niesie przesłanie skierowane do kobiet: „Nie możesz być z mężczyznami, bo to gwałciciele, pedofile, zwierzęta, maniacy”.

Martwe zgniłe ryby w plastikowej torbie, z której pozostał tylko jeden szkielet - wstyd, z którego można zgnić. Bez względu na to, co się stanie, trzeba milczeć jak ryba, bo ofiary przemocy wstydzą się i boją mówić. Bałam się powiedzieć prawdę, bałam się nie tylko o siebie, ale także o rodziców. Wiedziałem, że gdybym powiedział matce, udałaby, że mi nie wierzy. Jeśli powiem komuś spoza rodziny, wyjawię prawdę, ojciec się zabije, bo nie da się przeżyć ogólnego potępienia, nie da się żyć z poczuciem winy i wstydu… Tak stało się z ojcem mojej koleżanki z klasy. Kiedy jej matka, która pracuje w szpitalu, poszła na nocny dyżur, jej ojciec zmusił jedną ze swoich córek do seksu. Kiedy "wolna" dziewczyna wymknęła się z domu i wezwała pomoc dla swojego wujka - brata jej matki, niespodziewanie wpadł do domu i odnalazł jej ojca na miejscu zbrodni. Ojciec trafił do więzienia. A następnego dnia okazało się, że powiesił się w więzieniu. Nie da się żyć z poczuciem winy i wstydem… - Kto jest odpowiedzialny za kazirodztwo? Na dziewczynę lub jej ojca, kto jest dorosłym mężczyzną? - Rozumiem, że odpowiedzialność spoczywa na ojcu, ale on jej nie bierze.- Nawet jeśli go nie weźmie, odpowiedzialność spoczywa na osobie dorosłej, a nie na dziecku. Za każde swoje działanie odpowiada osoba dorosła. Jeśli ten dorosły, wybierając między wstydem a śmiercią, woli odebrać sobie życie, jest to przejaw jego odpowiedzialności, jego wyboru. - Słyszę, zgadzam się, że odpowiedzialność za to, co się stało, ponoszą dorośli - moi rodzice. Ojciec, który nie potrafił kontrolować swoich instynktów, i matka, która to tolerowała. Chcę zerwać rysunek, dla mnie to uwolnienie od odpowiedzialności za to, co mi się przydarzyło w mojej rodzinie.

Dzieli rysunek na małe kawałki

- Teraz jesteś dorosły i sam odpowiadasz za swoje życie. W razie potrzeby możesz powiedzieć: „Nie”, możesz poprosić o pomoc. - Kiedy to rozumiem, wydaje mi się, że spada ze mnie ogromny ładunek, nawet łatwiej oddychać. Dziecko oczekuje od rodzica współczucia i ochrony. Ale nie każdy rodzic jest w stanie żałować i chronić. W rodzinach z kazirodztwem rodzice są tylko pozornie dorosłymi, wewnątrz pozostają straumatyzowanymi dziećmi. Urosło tylko ich ciało. Te dzieci już w młodym wieku otrzymały instalację, że ich uczucia, pragnienia, a nawet one same nic nie znaczą. Jeśli chcesz przeżyć, bądź cicho i rób to, czego potrzebują twoi rodzice. Tak więc ta instalacja jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Dorosłe dziecko po traumie traktuje swoje dziecko tak samo, jak było traktowane w dzieciństwie. W terapii osoba, która przeżyła traumę kazirodztwa, uczy się postrzegać siebie w nowy sposób. W procesie trudnej i długotrwałej pracy zmienia się jego zachowanie, stosunek do innych, a tym samym jakość własnego życia. Więcej artykułów o przemocy domowej: Przemoc !!! Co robić? Sekrety, które zmieniają dziewczynę w „szarą mysz”

Autor: Milashina Olga Georgievna