Relacja. Uniwersalne Potrzeby

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Relacje są procesem wzajemnej wymiany. Jesteśmy przyzwyczajeni do czytania i oglądania filmów, w których relacje wiążą się z poświęceniem, altruizmem i wzajemnym zrozumieniem. W rzeczywistości stajemy przed kilkoma innymi i podejrzewamy naszych partnerów o egoizm.

Są na ten temat dwie wiadomości. Dobrą wiadomością jest to, że w związkach istnieją uniwersalne potrzeby psychologiczne dla wszystkich ludzi. Zła wiadomość jest taka, że nikt nie pozna twoich potrzeb, dopóki nie nauczysz się je poprawnie wyrażać.

Tło

Współczesny klasyk psychoterapii, Richard Erskine, od dawna zajmuje się ulepszaniem samego procesu psychoterapii. Udało mu się to do tego stopnia, że terapia stała się nie tylko zabiegiem mechanicznym, ale relacją uzdrawiającą. Oczywiście relacje te mają określone ramy. Pozostają jednak głębokim i dostrojonym kontaktem między dwojgiem ludzi. Dopiero w takim kontakcie możliwe stało się określenie uniwersalnych potrzeb w związkach tkwiących w każdej osobie.

Cały nasz wewnętrzny świat jest relacją z samym sobą lub z innymi ludźmi. Kiedy doświadczamy nieprzyjemnych uczuć w relacjach z innymi ludźmi, oznacza to, że mieliśmy oczekiwania, czegoś potrzebowaliśmy. Był potrzebny w konkretnym momencie, w określonej formie, od konkretnej osoby. I tak się złożyło, że nie dostaliśmy tego. To była potrzeba relacji z drugą osobą.

Potrzeby w związku, o których porozmawiamy później, są uniwersalne nie tylko w przypadku relacji w małżeństwie, czy między przyjaciółmi. Są ważne dla relacji każdej osoby z dowolną osobą w każdym wieku.

Richard Erskine zidentyfikował 8 podstawowych potrzeb związanych z relacjami:

• potrzeba bezpieczeństwa,
• w ochronie przed silną i stabilną sylwetką rodzica,
• samopoznanie,
• w samostanowieniu,
• dzielenie się doświadczeniem,
• wpływanie na inną osobę,
• z inicjatywy innej osoby,
• w wyrazie miłości.

Teraz zatrzymaj się na chwilę i ponownie przeczytaj tę listę powoli i uważnie. Wsłuchaj się w siebie - jakie potrzeby odpowiadają Twojemu ciału, Twoim odczuciom i myślom? To jest bardzo ważne. Ponieważ nie możemy być w związku z inną osobą bez kontaktu z samym sobą.

Potrzeba bezpieczeństwa

Pomyśl o swoim dzieciństwie. Każdy z nas miał taką historię, kiedy przez długi czas postanowiliśmy jakoś się wykazać. Ale w odpowiedzi otrzymali albo krytykę, albo ośmieszenie, albo dewaluację. Pamiętasz wysiłek, jaki włożyłeś, aby się odważyć? Pamiętasz uczucie, które pojawiło się, gdy nie otrzymałeś wsparcia? Była to porażka w zaspokojeniu podstawowej potrzeby bezpieczeństwa w związku.

Zaspokojenie w sobie tej potrzeby oznacza znalezienie takiej osoby, przy której nie jest straszne i nie wstydzi się być sobą. Oznacza to również pozwolenie sobie na otwarcie się przy takiej osobie. I zobaczyć go, a nie wszystkich poprzednich przestępców. Zaspokojenie tej potrzeby u innych oznacza stanie się tą osobą dla kogoś.

Potrzeba samopoznania

Uderzającym przejawem niezaspokojenia tej potrzeby jest uczucie i głos wyrażenia „nie jestem godzien”. Każdy z nas, od wczesnego dzieciństwa do dnia dzisiejszego, chce czuć, że jest doceniany. Chciałbym zatroszczyć się o siebie. Kiedy to otrzymujemy, zwykle czujemy się usatysfakcjonowani. Jeśli przez długi czas naszego życia ta potrzeba nie była zaspokajana, w odpowiedzi na troskę czujemy albo winę, albo nieufność. Brzmi znajomo?

Rozpoznanie wartości to coś więcej niż tylko troska o drugą osobę. Oznacza to zaakceptowanie go ze wszystkimi jego niedociągnięciami, cechami i różnicami. Postrzeganie tego „zestawu” jako wartości w związku. Odczuwane jest jako wewnętrzne pragnienie zrozumienia innej osoby, jej motywów i uczuć, jej działań. A najważniejszą rzeczą jest uznanie tego za ważne dla siebie osobiście. To może być trudne, ale jest bardzo ważne.

Zaspokojenie tej potrzeby jest również możliwe poprzez szczere zainteresowanie wewnętrznym światem drugiego człowieka, jego życiem, jego zainteresowaniami i zasadami. Możesz dowiedzieć się o nich podczas zwykłej rozmowy, jeśli wykracza to poza zakres dyżurnej komunikacji po pracy. Jeśli nie ma takiego zainteresowania, zawsze jest ono odczuwalne, prawda? Jeśli pamiętasz swoje relacje z różnymi ludźmi, to na pewno były zwykłe frazy, takie jak „Jak się masz?” lub „Co nowego?” W takiej komunikacji jest naprawdę mało przyjemnej. Prędzej czy później poczujesz ból psychiczny, a nawet fizyczny.

Potrzeba akceptacji

I nie tylko akceptacja, ale akceptacja i ochrona przed stabilną, wiarygodną i silną postacią rodzicielską. W tym przypadku nie mówimy o postaci rodzica jako o prawdziwym rodzicu. Odnosi się to do zdolności drugiej osoby do dbania o nas i zachowania stabilności, gdy jesteśmy niestabilni. To jest powszechnie nazywane rzetelnością w psychologii małżeńskiej. Każdy chce czasem być dzieckiem pod opieką dobrego rodzica. To w porządku być dla kogoś taką osobą.

Na tej potrzebie budowana jest miłość pierwotna. Kiedy nasze Wewnętrzne Dziecko (wrażliwa emocjonalna część osobowości) postrzega drugie jako idealnego rodzica. Na początku każdy z nas stara się sprostać temu oczekiwaniu. A potem chce tego samego dla siebie. I to jest zupełnie normalne.

Czego potrzebujemy my i inni ludzie, aby czuć się chronieni przez tak silne i niezawodne postacie rodzicielskie? Przede wszystkim oczywiście gwarancja, że dana osoba nie odejdzie po pewnych przejawach indywidualności, które mogą mu się nie podobać. Następnie wszyscy chcemy czuć się chronieni przed krytyką. Od własnego wnętrza i od cudzego. Każdy z nas żywotnie potrzebuje osoby, która może chronić nas przed samymi sobą w naszych najgorszych przejawach. Jest to potrzeba zaakceptowania ochrony stabilnego i niezawodnego rodzica.

Potrzeba dzielenia się doświadczeniami

Chodzi o to, aby mieć w pobliżu osobę, która miałaby takie samo doświadczenie jak my. Kogoś, kto rozumie, co czujemy, myślimy i możemy zrobić w konkretnej sytuacji. Osoba, która potrafi podzielić się naszym punktem widzenia, radością lub smutkiem. Ktoś, kto w trudnej sytuacji potrafi powiedzieć „Tak, rozumiem, jak to jest. Żyłem w ten sposób”. Czasami chcesz to usłyszeć, a czasami wystarczy rzut oka, aby zrozumieć, że ta społeczność istnieje. W naszym doświadczeniu jest podział.

Aby zaspokoić tę potrzebę, możesz poszukać osób o podobnych poglądach, skontaktować się ze społecznościami osób, które doświadczyły podobnego doświadczenia, podzielić się swoim doświadczeniem z bliskimi i poprosić ich, aby opowiedzieli im o podobnym doświadczeniu. Pamiętaj, jak miło jest, gdy nosisz w sobie jakiś wielki emocjonalny ciężar i decydujesz się w końcu komuś o tym opowiedzieć, przekonany, że sam to przeciągnąłeś i nikt nigdy nie będzie w stanie cię zrozumieć. A potem dzielisz się i dowiadujesz się, że twój rozmówca miał prawie takie same doświadczenia i te same uczucia. To ogromna ulga, można to nawet odczuć fizycznie! Na tej zasadzie działa Anonimowi Alkoholicy, grupa dla rodziców, którzy stracili dzieci lub dla osób z zaburzeniami odżywiania.

Nie musisz być specjalistą, aby zaspokoić potrzebę wspólnoty. Wystarczy być blisko innych i dzielić podobne doświadczenia. Działa w obie strony. I wcale nie jest to trudne. Ale jak ważne jest dla każdego z nas – nie być samemu.

Potrzeba samostanowienia

Samostanowienie to świadomość własnych psychologicznych i fizycznych granic, wartości, zasad, cech i różnic. Istnieje różnica w stosunku do poprzedniej potrzeby, w której ważne jest poczucie wspólnoty z drugą osobą. Potrzeba samostanowienia to umiejętność poczucia się jak wyjątkowa osoba i pewność, że jest to normalne i zostanie zaakceptowane przez innych ludzi.

Przede wszystkim ta potrzeba objawia się u nastolatków, kiedy w jakikolwiek sposób starają się odróżnić od innych. Czasami powoduje odrzucenie. Ale jeśli potraktujesz to ze zrozumieniem, możesz doświadczyć dla siebie zupełnie nowego doświadczenia, zanurzenia się w świecie innej osoby.

To normalne, że różnimy się od innych, bez względu na to, jaka jest różnica – wygląd, przyzwyczajenia, charakter, zainteresowania, wartości, język, kolor skóry. Unikatowość każdego jest największą wartością. To właśnie różnice sprawiają, że jesteśmy odrębnymi jednostkami, które wzbudzają zainteresowanie innych. Życie w świecie „klonów” byłoby nie do zniesienia, bo wszystko jest już znane i przeżyte. Nic nie wzbudziłoby zainteresowania.

W związkach ta potrzeba jest zaspokajana, gdy możemy zmienić i podkreślić naszą indywidualność. A osoba, która jest w pobliżu, docenia to i rozpoznaje jako coś naturalnego i ważnego dla siebie osobiście. I wspiera nasze zmiany, raduje się naszymi różnicami. Daj go bliskim ludziom - a zobaczysz, jak rozwija się Twój związek.

Potrzeba wpływania na inną osobę

Dla każdego z nas ważne jest, aby widzieć, że nasz stan, słowa, czyny wpływają na drugiego człowieka. Ważne jest, aby czuć, że zachowanie, uczucia i myśli drugiej osoby również na nas wpływają. To właśnie zaspokojenie tej potrzeby pozwala na rozwój związku. Ale jest też minus – wpływ może być nie tylko pozytywny.

Jeśli jeden z uczestników związku jest destrukcyjny, wpłynie to negatywnie na drugiego. Nieuchronnie. Ponieważ każdy z nas odczuwa również potrzebę poddania się wpływowi drugiej osoby. Co się stanie, jeśli osoba obok nas nie ulegnie naszemu wpływowi w potocznym znaczeniu tego słowa? W tym przypadku czujemy związek jako ograniczający. Stają się agresywni, ponieważ nie jesteśmy w stanie powstrzymać zachowania, które jest dla nas nie do zaakceptowania.

W relacjach z innymi ludźmi potrzeba pozytywnego wpływu zaspokajana jest poprzez dokładniejszy opis tego, jakie zmiany w zachowaniu drugiej osoby są dla nas ważne. Aby zaspokoić tę potrzebę, konieczne jest, aby uczestnicy związku byli wystarczająco wrażliwi na samych siebie i pozwalali Ci na siebie wpływać. Miarę wpływu określa dokładnie kontakt wewnętrzny. Druga osoba, z całych sił, nie będzie wiedziała dokładnie, gdzie się zatrzymać. Ważne jest również, aby nie bać się pokazywać innym, jak wpływa ich stan. Oznacza to okazywanie emocji, dzielenie się myślami w odpowiedzi i podejmowanie działań.

Potrzeba inicjatywy innej osoby

Jedną z najważniejszych potrzeb związanych z relacjami jest potrzeba inicjatywy. Każdy chce, aby to drugi był inicjatorem wspólnego wypoczynku, komunikacji, zmian w życiu. Ale ciągłe przejmowanie inicjatywy, bycie pierwszym i wywoływanie reakcji emocjonalnych jest niezwykle męczące. Prędzej czy później osoba traci zainteresowanie związkiem, jeśli nie widzi inicjatywy drugiej osoby. Ta potrzeba jest ściśle związana ze wszystkimi innymi. Pozwala poczuć zarówno bezpieczeństwo i wartość, jak i dzielenie się doświadczeniami i akceptację.

Jeśli zwrócimy się do naszego doświadczenia relacji, w każdym z przypadków dostrzeżemy tę potrzebę. Kiedy chcesz, żeby twój mąż przyniósł kwiaty. Albo szef pochwalił i podniósł pensję, a nie szedł do niego z przysługami. Dla dzieci pomoc w sprzątaniu bez przypomnień. Albo koleżanka sama zaprosiła mnie na kawę. To bardzo naturalne, że w pewnym momencie chce się być prowadzonym i reagować na inicjatywy drugiej strony.

Zaspokojenie tej potrzeby związku pozwala osobie obok nas czuć się spokojna i zrelaksowana. Wiedz, że utrzymanie związku nie wymaga od niego wiele wysiłku. Jeśli dana osoba tego nie otrzymuje, zainteresowanie znika, narastają irytacja i uraza. Wcześniej czy później mogą przerodzić się w żywy konflikt. W końcu głównym celem tej potrzeby jest utrzymywanie kontaktu i otrzymywanie bodźców w postaci uwagi, komunikacji, prezentów i wspólnego czasu. To całkowicie normalne, że chce się tego wszystkiego, ponieważ w tym celu wchodzimy w związek.

Musisz wyrazić miłość

Relacje to nie tylko zdobywanie. Chodzi też o dzielenie się. Potrzeba okazania miłości jest naturalna w każdym bliskim związku. Jeśli ktoś jest nam bliski, potrzeba mu tego zademonstrować będzie naturalna. Ponownie, gdy ta potrzeba nie jest zaspokojona, towarzyszy jej ból emocjonalny. Ci, którzy się z tym zmierzyli, wypełnili go na całe życie.

Na przykład, gdy dziecko w wieku około pięciu lat biegnie do matki z rysunkiem, który od godziny pilnie dla niej rysuje, a ona go popycha lub w żaden sposób nie reaguje emocjonalnie na prezent, emocjonalny ból dziecka nie może być przekazane słowami. A także przeceniać. Ta potrzeba jest bardzo zbliżona do potrzeby wywierania wpływu. Bardzo ważne jest zarówno okazywanie ciepłego stosunku do bliskich, jak i pozwalanie im, by nas kochali. To bardzo naturalne, że odczuwamy uczucie, zdrową zależność i wdzięczność dla ludzi, których kochamy. I dobrze jest chcieć pokazać tę miłość poprzez działania, słowa, uczucia i postawy.

Jak widać, wszystko jest dość proste, a jednocześnie bardzo skomplikowane. W sumie jest osiem potrzeb, które zawierają wszystko, czego potrzebujemy. Zanim spróbujesz wdrożyć tę krótką listę, posłuchaj siebie i zrozum, jakie potrzeby w związku nie są zaspokajane. Pozwoli ci to poprawić relacje z ważnymi ludźmi.