Ignacio Matte Blanco I Niektóre Aspekty Jego Teorii

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Kolejna niezasłużenie zapomniana nazwa, a dokładniej w Rosji, która nigdy specjalnie nie brzmiała - Ignacio Matte Blanco (Ignacio Matte Blanco). Chilijski psychoanalityk, który oprócz Chile mieszkał także w Wielkiej Brytanii i we Włoszech.

Z wykształcenia – psychiatra, w latach 40-tych. kształcił się i studiował w Wielkiej Brytanii, m.in. w Londyńskim Instytucie Psychoanalizy. W 1946, po powrocie z Wielkiej Brytanii, założył Centrum Badań Psychoanalitycznych w Chile, aw 1949 – Chilijskie Towarzystwo Psychoanalityczne. W 1966 przeniósł się z Chile do Włoch, gdzie mieszkał do swojej śmierci w 1995 roku.

To właśnie w okresie włoskim napisał swoje główne prace: „Nieświadomość jako nieskończony zbiór” (1975), „Myśl, czuj i bądź. Krytyczne refleksje na temat fundamentalnej antynomii człowieka i świata”(1988) i wiele innych.

23 czerwca 2017 r. w Petersburgu angielski psychoanalityk Ion Mordant wygłosił krótki wykład na temat Ignacio Matta Blanco i niektórych aspektów jego teorii. Chciałbym podkreślić trzy pamiętne momenty: ideę subiektywnego doświadczania nieskończoności nieświadomych procesów, zasady symetrii myślenia w nieświadomości i asymetrii myślenia ego, a także psychoterapia jako ruch od niesprawiedliwości do sprawiedliwość.

Postaram się odtworzyć, jak rozumiałem te trzy idee.

Pierwsza idea to subiektywne doświadczenie nieskończoności procesów zachodzących w nieświadomości. Na przykład depresja może być doświadczana przez pacjenta (i zwykle jest doświadczana) jako niekończący się proces. To daje głębię rozpaczy i cierpienia pacjenta. Nie myśli w ten sposób – ok, dziś jestem przygnębiony, będę w tym do wieczora, a jutro rano to się skończy i z nową energią zabiorę się do rzeczy. Nie, wydaje mu się, że ta depresja zawsze będzie, że nie ma końca. Tak właśnie działa nieświadomy proces myślenia – wszystko jest nieskończone i jednocześnie.

W przeciwnym razie czas jest doświadczany w nieświadomości. Widać to bardzo dobrze w snach – gdzie wydarzenia z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości rozgrywają się jednocześnie. Na przykład we śnie zmarli krewni mogą być obecni, wchodząc w interakcję w wydarzeniach snu z postaciami z teraźniejszości, a nawet obecni w wydarzeniach, które nasza nieświadomość wciąż tylko przewiduje, to znaczy w przyszłości. Czas w nieświadomości jest bezczasowy, aw tym nieskończony - nie ma rozciągłości.

Druga idea, a właściwie cała teoria, to symetria nieświadomości. W nieświadomości część staje się równa całości. Jeśli na kartce papieru przedstawisz dwa koła - jeden dwa razy większy od drugiego, to każdy z tych kręgów ma w środku nieskończoną liczbę punktów. I nie ma znaczenia, który z nich jest większy, bo każdy z nich jest nieskończony. Czyli jeśli dla nas świadomych, naszego postrzegającego siebie, różnica między okręgami jest oczywista – jedno jest większe od drugiego, to dla nieświadomego, które operuje nieskończonymi zbiorami i nieskończoną liczbą obiektów, nie ma między nimi różnicy, oni są tacy sami.

Pacjent ze schizofrenią w klinice (Jon podał te przykłady) może na przykład twierdzić, że jego ręka jest sobą. Oznacza to, że część stała się równa całości, ręka jest równa całemu ciału - takie jest nieświadome myślenie. Albo np. pacjent twierdzi, że pies, którego zostawił w domu, ciągle o nim myśli. Oczywiste jest, że w rzeczywistości jest odwrotnie - to on myśli o psie. Ale w swojej podświadomości on sam myślący o psie i pies myślący o nim to zjawiska identyczne i symetryczne - to jedno i to samo. Podczas gdy ja (ego) myśli asymetrycznie - porównuje, zastanawia się nad sekwencją działań, oddziela część od całości itd.

Teza trzecia: proces terapii to przejście od doświadczenia niesprawiedliwości do sprawiedliwości. Głównym cierpieniem pacjenta jest doświadczenie niesprawiedliwości. Krewni, szefowie, świat jako całość byli i są wobec niego niesprawiedliwi. Traumatyczne wspomnienia z dzieciństwa o tym samym - zostałem potraktowany niesprawiedliwie, nie tak, jak na to zasłużyłem. A terapia poprzez przeżywanie krzywdy z niesprawiedliwości, poprzez jej reakcję, poszerzanie obrazu sytuacji, pozornie niesprawiedliwe itp. pomaga uświadomić sobie zarówno konkretne wydarzenia, jak i świat jako całość jako zorganizowany całkiem rozsądnie i w ogóle sprawiedliwy.

Oczywiście to wszystko to tylko maleńki fragment teoretycznej spuścizny, jaką pozostawił nam Matte Blanco, jego intelektualna penetracja mechanizmów psychiki. Nie mogłem znaleźć książek Matte Blanco opublikowanych po rosyjsku, najwyraźniej nigdy nie zostały przetłumaczone w Rosji. Choć jego spuścizna jest bardzo interesująca, zwłaszcza biorąc pod uwagę rosnące zainteresowanie twórczością Wilfreda Biona, jego teorią myślenia, z którą teoria Matte Blanco ma wiele podobieństw.