2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Trzeci typ osobowości nerwicowej, opisany przez Karen Horney w swojej teorii nerwic, charakteryzuje się postawą „ruchu od ludzi” i tendencją do izolacji.
Objaw izolacji nerwicowej - to nie do zniesienia niepokój i napięcie związane z komunikowaniem się z ludźmi.
Pragnienie sensownej samotności nie jest neurotyczną izolacją. Wręcz przeciwnie, neurotyk unika głębokiego zanurzenia w sobie. To właśnie niezdolność do konstruktywnej samotności jest cechą charakterystyczną nerwicy.
Czym charakteryzuje się wyizolowany typ osobowości?
1. Postrzeganie siebie jako przedmiotu jest oderwane.
2. Ustal emocjonalny dystans między sobą a innymi – starają się nie angażować w emocjonalny związek z innymi (miłość, walka, współpraca, rywalizacja).
3. Tłumienie i zaprzeczanie uczuciom – wynika z potrzeby dystansowania się od innych.
4. Im więcej emocji jest zawartych, tym większy nacisk kładzie się na sferę intelektualną.
5. Ogromna potrzeba "samowystarczalności" - może zmniejszyć swoje potrzeby, aby być mniej zależnym od innych.
6. Potrzeba prywatności.
7. Nie lubią dzielić się swoimi doświadczeniami - szokują ich zbyt osobiste pytania.
8. Łatwiej im budować relacje partnerskie z tymi samymi odizolowanymi osobowościami, tk. rozpoznają potrzebę dystansu. A jeśli zostanie zapewniony dystans emocjonalny, mogą być w związku przez długi czas.
Podstawowa potrzeba: potrzeba pełnej niezależności.
Z tej potrzeby wynika potrzeba samowystarczalności i samotności. Dzięki temu zachowują swoją integralność.
Oszustwo: postrzegaj swoją niezależność jako ostateczny cel. Ignorują fakt, że ważne jest, jak wykorzystują tę niezależność.
Izolowany neurotyk stara się unikać wszelkich sytuacji, w których czuje się zobowiązany, zakłopotany, zmuszony. Są zbyt wrażliwi na wszystko, co wygląda jak nacisk i przymus. Nie tolerują długoterminowych zobowiązań: kontraktu, porozumienia, małżeństwa, rozkładu zajęć, przyjętych zasad postępowania. Może zgodzić się na zewnątrz, ale wewnętrznie odrzucić wszystkie zasady i standardy. Rady z zewnątrz prowokują opór, nawet jeśli pokrywają się z pragnieniami neurotyka.
Ogromna potrzeba bycia znaczącą i ważną osobą. Jeśli to uczucie zostanie utracone, może wyjść ze swojej wewnętrznej kryjówki i pośpieszyć w poszukiwaniu miłości i ochrony. A potem można go pomylić z podrzędnym typem neurotycznym. W terapii nacisk kładziony jest w pierwszej kolejności na rozwój wewnętrznej siły i pewności siebie, co prowadzi neurotyka do poczucia i świadomości swojej niezależności od innych. I może się wydawać, że rozpoczął się regres. Ale dopiero w tym momencie możesz zacząć pracować nad jego izolacją. Stabilność wewnętrzna zapewnia rozwiązywanie konfliktów wewnętrznych, których świadomości unika osoba oderwana.
Jeśli terapeuta od razu chce uczynić klienta towarzyskim – dla klienta jest to gorsze niż pogarda.
Wywołując ruch od ludzi, neurotyk stara się osiągnąć wewnętrzną integralność i spokój. Jeśli izolowana osoba wejdzie w bliski kontakt z innymi ludźmi, może zostać rozdarta i może doznać załamania nerwowego (alkoholizm, depresja, samobójstwo, niezdolność do pracy, szaleństwo).
Przyczyną załamania nerwowego może być zdrada męża, neurotyczność żony, upokorzenie w wojsku, niepopularność w zespole, niemożność zarobkowania, jeśli wcześniej było jej wygodnie.
Oddzielni neurotycy mogą mieć bogate życie emocjonalne i intelektualne, ale nie starają się manifestować go na zewnątrz. I zastanawiam się, dlaczego ludzie nie widzą swoich talentów i zdolności. Wierzą, że ich wewnętrzne potencjały są już bogactwem, bez potrzeby ich manifestowania. Dlatego pod koniec życia często doświadczają rozczarowania niespełnionymi i straconymi szansami.
Wynika to z faktu, że łatwiej im uniknąć wymagań życia niż wejść z nim w kontakt. W końcu kontakt dla takiej osoby stanowi zagrożenie dla jej integralności. W trudnych sytuacjach taka osoba nie może ani walczyć, ani się uspokoić, ani współpracować, ani stawiać warunków, ani kochać, ani być twardym. Jest bezbronna, więc ucieka i chowa się.
Jeśli izolacja nerwicowa postępuje, takiemu człowiekowi coraz trudniej rozwiązywać problemy życiowe i staje się on bezradny wobec życia.
(Teoria nerwic Karen Horney)
Osobowość neurotyczna. Wpisz pierwszy: podwładny
Osobowość neurotyczna. Typ drugi: agresywny.
Zalecana:
Ruch Od Ludzi. Wpisz Trzy. Segregacja
Trzeci typ osobowości nerwicowej, opisany przez Karen Horney w swojej teorii nerwic, charakteryzuje się postawą „ruchu od ludzi” i tendencją do izolacji. Objaw izolacji nerwicowej - to nie do zniesienia niepokój i napięcie związane z komunikowaniem się z ludźmi.
Osobowość Neurotyczna: Pragnienie Uwagi, Aprobaty, Pochwały
Pragnienie uwagi, rozpoznania i wszelkie przejawy aprobaty są zawsze związane ze stanem nerwicowym i percepcją nerwicową. W artykule skupimy się na osobie warunkowo zdrowej z niektórymi zaburzeniami nerwicowymi. O tych przypadkach, w których warunkowa granica zdrowia-patologii z punktu widzenia specjalisty nie jest przekroczona.
Osobowość Neurotyczna. Wpisz Dwa. Ruch Przeciwko Ludziom
W dalszym ciągu rozważamy typy osobowości nerwicowej opisane przez Karen Horney w swojej teorii nerwic. Spotykamy drugi typ osobowości neurotycznej – Agresywny, czyli instalację „Ruch przeciwko ludziom”. W tym typie nerwicy dominują tendencje agresywne.
Karen Horney: Neurotyczna Osobowość Naszych Czasów
Neurotyk waha się w poczuciu własnej wartości między poczuciem wielkości a bezwartościowością. Sytuacja konfliktowa osoby neurotycznej wynika z desperackiego i obsesyjnego pragnienia bycia pierwszym i równie silnego obsesyjnego pragnienia powstrzymania się.
Osobowość Neurotyczna. Wpisz Jeden: Podwładny
Nerwica to bardzo zagmatwana rzecz. Istnieją różne poglądy na naturę, przyczyny i rozwój tego problemu. Chcę skupić się na badaniach Karen Horney, które uważam za jedne z najgłębszych i najbardziej ambitnych w tej dziedzinie. Mówiąc o nerwicy, Karen Horney wyróżnia trzy typy osobowości nerwicowej:
