Odrzucenie Emocjonalne W Rodzinie. Co Robić? Psychologia Rodzinna

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Co zrobić, jeśli w twojej rodzinie z pokolenia na pokolenie jest odrzucanie się na pewnym poziomie emocjonalnym? Co można zmienić w związku?

Dość często w rodzinach z pokolenia na pokolenie bliscy ludzie się odrzucają. Babcia traktuje matkę z odrzuceniem i zaniedbaniem, poniża córkę. Czas mija i niespodziewanie dla siebie córka już traktuje swoje dziecko z pogardą i odrzuceniem, nie mogąc odpowiedzieć na miłość swojego maluszka. W swoich uczuciach dzieci są bardzo otwarte i wrażliwe, a czułość przytłacza je - mogą podążać za matką, przytulać się do jej nóg, ciągnąć za ramiona, całować itp. Często zdarzają się sytuacje, kiedy matka nie może nic zrobić w zamian. Czemu? Jej matka nie dała jej tego przepływu miłości, a miska jest pusta. Jak możesz dać swojemu dziecku coś z pustego kubka miłości? Prawie niemożliwe!

Podobna sytuacja ma miejsce w pokoleniu męskim, kiedy dziadek źle traktował tatę, a on w związku z tym powiela to zachowanie wobec syna (stara się całym sercem, ale brakuje mu męskiego, silnego rdzenia).

Kiedy zmienia się jeden z członków systemu rodzinnego, zmienia się cały system rodzinny. Twoje zadanie - jeśli to zauważysz i jesteś gotowy do pracy, zacznij i potraktuj ten problem bardzo poważnie! W terapii trzeba przejść przez rodzinne konstelacje systemowe według B. Hellingera, skorygować emocjonalny komponent relacji, aby uzyskać efekt (rozwinąć umiejętność emocjonalnego reagowania na prośbę dziecka). Jeśli nie masz dziecka, ta technika ma zastosowanie w odniesieniu do biznesu, w który inwestujesz (relatywnie mówiąc, to jest twoje dziecko), marnowanie czasu, energii itp. W związku z tym, gdy masz tę zdolność, hierarchia pokoleń również się zmieni. Rozpatrując hierarchię według B. Hellingera, widzimy następujący obraz – jestem ja, za rodzicami, którzy na mnie patrzą, za nimi są ich rodzice, którzy na nich patrzą. Jeśli przynajmniej ktoś odwróci się w przeciwnym kierunku, przepływ miłości zostanie przekierowany. Na przykład matka staje twarzą w twarz z babcią i jej przepływ miłości zostaje przerwany. W efekcie dziecko poczuje się odrzucone, jego życie nie będzie wystarczająco bogate i spełnione, a sfera emocjonalna bardzo ucierpi.

Często w takich rodzinach im bardziej odczuwamy to odrzucenie, tym bardziej idziemy w przeciwnym kierunku niż nasi rodzice (staramy się o mamę, ciągle do niej dzwonimy, martwimy się, biegamy przy pierwszym telefonie, zapominamy o naszych dzieciach dla jej dobra).

Co robić? Przede wszystkim musisz zwrócić się ku swojemu życiu, spojrzeć w swoją przyszłość. Jeśli patrzysz w przyszłość, twój klan, pokolenie również patrzy na ciebie i idealnie cię wspiera („Idź i zrób to! Chcemy, abyś był w porządku!”). Odbierając taką wiadomość na poziomie emocjonalnym, człowiek zaczyna czuć w głębi duszy, że będzie miał wszystko w swoim życiu. Przynajmniej będzie się starał coś zrobić, będzie żył. W rodzinach, w których doszło do emocjonalnego odrzucenia, przekaz od rodziny brzmi zupełnie inaczej: „Nie masz prawa, bo źle się czuję!”. Na głębokim poziomie musisz zrozumieć - bez względu na to, jak Twoi rodzice rozmawiają z Tobą, ich dusza nadal Cię kocha. Usuwając wszystkie mechanizmy obronne, traumę i ból, jakich doświadczają Twoi bliscy krewni (czyli starsze pokolenie, które jest wyżej w hierarchii), możesz mieć pewność, że niewątpliwie chcą lepszej przyszłości dla swoich dzieci. Tu może być nieco inna sytuacja – ich ochrona nakłada się na niektóre myślokształty,a ich własne nieprzyjemne doświadczenie (lub nieprzyjemne doświadczenie ich najbliższego otoczenia) zmusza rodziców do udzielania porad i nalegania na ich realizację (na przykład uważają, że będzie lepiej, jeśli będziesz uczyć się na prawnika, a nie baletnicę itp.). Próbując „przekazać” to doświadczenie swojemu dziecku w ten sposób, w głębi duszy nadal go kochają. Sytuacje, w których miłość jest w zasadzie nieobecna, są dość rzadkie. Jeśli twoja matka postanowiła dać ci życie, a nie odcięła go, to już jest świadectwo miłości.

Pracuj nad głęboką transformacją siebie jako osoby. Napełnij swoją filiżankę miłością. Najbardziej optymalnym sposobem jest terapia; w tym przypadku na pewno nikt Cię nie wykorzysta (wyjątkiem jest opłata za sesję). Jednak nie będziesz w stanie zmusić osoby do doświadczania dla ciebie pewnych wrażeń, których w rzeczywistości nie odczuwa.

Terapia to głęboka przemiana osobowości, kiedy między klientem a terapeutą pojawiają się prawdziwe uczucia (przywiązanie, miłość). Miłość w tym przypadku nie jest powiązana, ale trochę sztuczna, ale mimo to uczucia są prawdziwe. W momencie pojawienia się tych wrażeń przepływ zaczyna się poruszać. Tak więc głównym zadaniem jest znalezienie przepływu miłości z zewnątrz, z innego systemu rodzinnego. Terapeuta domyślnie staje się częścią systemu rodzinnego, wnosząc ogromny wkład.

Jeśli w twoim życiu miały miejsce destrukcyjne wydarzenia (gwałciciele, tyrani z zewnątrz, ktoś zrujnował twoje życie w porządku, coś naruszył itp.), oba systemy łączą się w jedno ogniwo, wpływając na siebie nawzajem. Który - musisz zrozumieć na głębokim poziomie. W tym celu budowane są genogramy, ale do analizy trzeba wziąć kilka pokoleń w obu systemach rodzinnych, to jedyny sposób, aby zobaczyć wszystkie zbiegi okoliczności i przeplatanie się. Na przykład babcia została kiedyś zgwałcona. W związku z tym jesteś powiązany z systemem rodzinnym gwałciciela. Po 3 pokoleniach możesz mieć pewne wydarzenia, kiedy zostaniesz gwałcicielem. W ten sposób odgrywasz rolę, którą dawno temu odegrał sadysta w jednym z pokoleń twojej rodziny.

Ogólnie rzecz biorąc, wszystko, co wydarzyło się w twoim systemie rodzinnym, ma znaczenie. Im trudniej jest ci teraz znaleźć miłość w sobie, tym więcej naruszeń było za tobą. Przestudiuj historię swojego systemu rodzinnego - kto miał jaki los. Zabierz swoich bliskich do swojej świadomości, czymkolwiek by oni nie byli („Dziękuję, że jesteś ze mną, inaczej by mnie tu nie było!”). Nie zapomnij podziękować za życie. Tak, to może być trudne, ale z drugiej strony, gdyby Cię tam nie było, nie mógłbyś stawić czoła czemukolwiek. To jest rozwój twojej duszy i psychiki. Tak więc kolejnym krokiem w rozwiązywaniu problemu odrzucenia w systemie rodzinnym jest przywołanie historii tego rodzaju, zrozumienie, zaakceptowanie i uznanie jej. Postaraj się to zrobić na poziomie emocji - najlepiej poczuj ból tych osób, które były w twoim systemie rodzinnym, przesiąknięte trudnościami życiowymi. Po przepracowaniu wszystkich bolesnych chwil możesz doświadczyć wdzięczności za to, że żyli najlepiej jak potrafili i mogli cię urodzić.

Innym ważnym punktem jest praca nad traumą odrzucenia na poziomie osobistym (płacz, smuć się swoją dziecinną częścią). Jest prawdopodobne, że jako osoba dorosła dawno temu wybaczyłeś matce, ojcu, dziadkom; rozumiesz, dlaczego zrobili pewne rzeczy. Dojrzewszy i zgromadziwszy pewne życiowe doświadczenia, rozumiemy sposób myślenia i potrafimy wyjaśnić czyjeś działania i działania, ale w głębi duszy pozostaje małe dziecko, które chciało otrzymać coś zupełnie innego od rodzica. Na przykład w wieku 3 lat, 5-7 lat chciał, aby jego matka chroniła, zwracała uwagę, pocieszała, skarciła, żałowała lub przytulała. W związku z tym w tym miejscu powstaje trauma, a dziecko, nie otrzymawszy upragnionej miłości, wciąż płacze. Dopóki nie usiądziesz obok niego, by płakać, nie ruszysz się. Może wtedy zacznie się pojawiać to uczucie miłości. Bez przepracowania własnych traum nie będziesz w stanie napełnić kielicha miłości - będzie on pełen dziur i nie będzie w stanie pomieścić całej miłości, którą nawet teraz otrzymujesz ze swojego otoczenia. Innymi słowy, miłość szybko przechodzi w nieświadomą traumę odrzucenia.

Jak radzisz sobie z traumą odrzucenia? Przypomnij sobie te historie, kiedy szczególnie bardzo potrzebowałeś miłości, chciałeś, żeby twoja mama lub tata tam byli. Następnie daj sobie tę miłość - wyobraź sobie, że ją otrzymujesz (od tej samej mamy, od kogoś innego, od siebie jako dorosłego). Uwierz mi - jest w tobie miłość, właśnie w tej chwili jest zablokowana!