PRAWDZIWA KOBIECOŚĆ

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Co dziwne, kobiecość jest bezpośrednio związana z odpowiedzialnością. Odpowiedzialność, jaką kobieta jest gotowa wziąć na siebie, determinuje poziom, na którym manifestuje się jej kobiecość, jak żyje, jak iz kim buduje relacje, jakich partnerów przyciąga do swojego życia.

Pierwszym poziomem odpowiedzialności jest odpowiedzialność na poziomie „dziewczyny”. Bardziej trafne byłoby mówienie o braku odpowiedzialności. Nie chce na nic odpowiadać i czeka, aż ktoś przyjdzie, weźmie pełną odpowiedzialność, rozwiąże jej problemy i sprawi, że będzie szczęśliwa. W ten sposób przyciąga do swojego życia takiego „tatę”, który rozwiąże jej pytania, rozpieści, będzie za nią odpowiedzialny. „Nie chcę niczego decydować, chcę sukienkę”, „decyduję o wszystkim za mnie, ale będę po prostu blisko pięknej” jej pozycji. Z zewnątrz wydaje się, że jest to bardzo wygodny stan rzeczy, a wiele kobiet marzy o tym, by być na miejscu takiej chórzystki, dla której wszystko jest przesądzone, która ma wiele sukienek i jest taka beztroska i piękna. Ale jeśli wejdziemy głębiej, zobaczymy, że tam, gdzie kobieta nie jest za nic odpowiedzialna, to o niczym nie decyduje. Kapryśna i samolubna, jest całkowicie pozbawiona prawa wyboru, nie może być w tym szczęśliwa i urzeczywistniona. Nie jest postrzegana jako równorzędna partnerka, jest mała. Niemal wszystko jest za nią decydowane, a ona zatraca się, spełniając pragnienia swojego „rozwiązującego” lub starając się go nie zdenerwować. Jest dobrą dziewczynką, a dobre dziewczyny nie denerwują „tatusia”. Jak mucha w pajęczej sieci staje się uzależniona emocjonalnie lub finansowo. A relacje zależne, jak wiemy, nie mogą być zdrowe. W pewnym momencie zdaje sobie sprawę, że całkowicie się zatraciła, a droga do przywrócenia jej integralności będzie długa i bolesna.

Inny wariant rozwoju wydarzeń: przyciąga do swojego życia tego samego infantylnego chłopca co ona, a „chłopiec” może być tak stary, jak chce, wiek nie jest wyznacznikiem dojrzałości. I zaczynają bawić się miłością, jak dwoje dzieci bawiących się w piaskownicy. Mogą nawet wziąć ślub i mieć dzieci. Ale chłopiec nie może być odpowiedzialny za rodzinę. I w tym przypadku albo uciekają, a rozczarowana chłopakami dziewczyna szuka dla siebie „taty”, albo pod presją okoliczności wskakuje w hipermatyzm – to drugi typ kobiety pod względem poziom odpowiedzialności, równie niedojrzały jak pierwszy.

Hypermath to kobieta, która stara się decydować o wszystkim za wszystkich - jak komu żyć, co robić, gdzie pracować, co studiować, jak się leczyć, z kim i jak budować relacje, jak wyglądać, jak się ubierać, jak oddychać, jak i na co wydawać pieniądze i tak dalej. Stara się kontrolować wszystkich: męża, dzieci, rodziców, krewnych, otoczenie, wie wszystko dla każdego i kto jest najlepszy. Ale nie wie, jaka jest najlepsza. Zapomina o sobie, biorąc na siebie odpowiedzialność, która w ogóle do niej nie należy. Ale najgorsze w tym jest to, że stara się być odpowiedzialna za wszystkich oprócz siebie. Jest na dziesiątym miejscu, jej tam nie ma. Chce być dobra dla wszystkich, być potrzebna i jest bardzo zaskoczona, że nie jest tak doceniana, jak by sobie tego życzyła. Jest wygodna, ale nie kochana. Po prostu dlatego, że nie kocha siebie. W życiu obok niej albo infantylny chłopak, absolutnie nieodpowiedzialny, niedojrzały mężczyzna, który nie widzi w niej kobiety, ale widzi swoją matkę, którą wydaje jej się, że kontroluje. Albo druga opcja: jestem sobą, ukochaną wersją naszych kobiet, którym łatwiej jest brać na siebie wszystkich i wszystko i wleczeć się jak koń pod górę, zamiast dorastać i brać odpowiedzialność przede wszystkim za siebie, za swoje życie, pozwalając ludziom wokół niej wziąć odpowiedzialność za własne życie. Jak żyją hipermatki? Oczywiście jest to bardzo trudne. Ciężki ciężar odpowiedzialności absolutnie nie należącej do niej zamienia się w ciężar nie do zniesienia, który z biegiem lat staje się coraz trudniejszy do udźwignięcia. Plus pragnienie zadowolenia wszystkich i bycia dobrym dla wszystkich. Bezpośrednia droga do psychosomatyki - liczba chorób kobiecych we współczesnym świecie jest przerażająca.

Trzecim rodzajem odpowiedzialności jest dojrzała dorosła kobiecość. To jest kobieta, która ma siebie. Bardzo dobrze wie kim jest, czego tak naprawdę chce, dokąd idzie. Wie, co potrafi i robi to. Nie bierze na siebie cudzej odpowiedzialności, ale też nie przeniesie na nikogo swojej odpowiedzialności. Jest harmonijna i szczęśliwa. Sama decyduje, czy potrzebuje partnera, jakiego partnera i jaki będzie ich związek. Nie pozwoli sobie na destrukcyjne związki, związki w jej przypadku są potrzebne do szczęścia, do wzmocnienia i odbicia światła, które już w sobie rozpaliła.

A czwartym poziomem odpowiedzialności jest przywództwo kobiet. To kobieta, która ma siebie, wie, kim jest, wie, czego chce i dokąd zmierza, i jest już gotowa prowadzić innych ludzi. To jest poziom wpływu. W przeciwieństwie do Hipermatki, ta kobieta jest zawsze na pierwszym miejscu i odpowiada przede wszystkim za siebie, potem za innych ludzi, dając im jednocześnie swobodę wyboru. Relacje to oczywiście partnerstwo, które wraz z wybrańcem czynią świat lepszym. Jeśli jest sama, w tej chwili jest to również jej świadomy wybór.

Dziewczyna i Hipermatka są w życiu ofiarą, Dojrzała kobiecość i przywódczyni kobiet są kochankami ich życia.

Oczywiście żaden z typów nie występuje w czystej postaci. Dziewczyna i Hypermate to dwa niedojrzałe stany, jeden można łatwo zastąpić drugim. Przejście do dojrzałej kobiecości jest już trudniejsze, nie mówiąc już o kobiecym przywództwie - to już są akrobacje i po drodze nie będzie można ominąć dojrzałej kobiecości. Konstruktywne przywództwo kobiet opiera się na miłości, w przeciwieństwie do przywództwa mężczyzn. Zobacz, ile procent swojego życia jesteś dziewczyną, ile hipermatką, ile dojrzałą kobietą. Jeśli trzeci i czwarty typ łącznie stanowiły mniej niż 50% - najprawdopodobniej w życiu takiej kobiety jest wiele nierozwiązanych problemów, a sposobem ich rozwiązania jest dojrzewanie psychiczne i przejście do dojrzałej kobiecości. Jak to zrobić - powiem z przyjemnością, sam już przeszedłem tę ścieżkę.

Jak dojrzała i dojrzała jest Twoja kobiecość?