Znowu Się Upiłem

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Znowu się upiłem…

Gdzie znajdę pomoc? Nie ma nadziei, sam nie dam rady…

„Nie mogę tego dłużej znieść! Co ja robię źle? Może zakodować lub Katyuzhanka? "- mentalny wir wirował. Rozdziera gniew, urazę, użalanie się nad sobą. Krzyczę do męża z bezsilności i bólu, co to za "to bydlak", rano rzucam skandal lub milczę tygodniami. Dzieci się boją: „może przez nas mama i tata się kłócą… a jeśli się rozwiodą, a my pójdziemy do sierocińca?” „Źle się czuję – nie śpię w nocy, wyglądam okropnie, wszystko wypada mi z rąk”.

To błędne koło, z którego wiele kobiet nie widzi wyjścia. Jest wyjście - zatrzymaj się, poproś o pomoc, uporządkuj sam!

Dlaczego mój mąż pije, czy jestem winny?

Alkoholizm Jest chorobą przewlekłą, która może prowadzić do przedwczesnej śmierci, zajmuje 4 miejsce na świecie pod względem śmiertelności. Alkohol jest trucizną, wątroba jest w stanie przetworzyć tylko 30 g alkoholu w 60 minut, nadmiar zatruwa organizm. Każdy może zachorować na alkoholizm. Jeśli twój mąż nie leży regularnie pod płotem, jak sąsiad Petyi, nie oznacza to, że jest zdrowy. Kiedyś na wizytę u terapeuty moja żona przywiozła męża alkoholika, dobrze odżywionego i zdrowego z wyglądu - nigdy nie pomyślałbyś, że ma marskość wątroby od nadmiernego używania…

Alkoholik jest bezsilny wobec swojej choroby, jak osoba z zapaleniem żołądka. Oboje potrzebują pomocy lekarza. Nikt nie krzyczy: „Weź się w garść i nie choruj na zapalenie żołądka!”

Istnieje wiele przyczyn alkoholizmu:

• genetyczne predyspozycje
• wzorzec zachowań rodzicielskich – alkohol łagodzi stres
• światowa kultura picia, gdzie „między pierwszą a drugą przerwą jest mało”.

Alkoholizm nie istnieje bez wspólnika - współzależnego

Współzależność to przewlekła choroba, która może prowadzić do przedwczesnej śmierci. Współzależni to:

• żonaty/zakochany z pacjentem uzależnionym
• rodzice, dorośli bracia i siostry pacjenta
• osoby uzależnione od jednego lub obojga rodziców
• ludzie, którzy dorastali w emocjonalnie uciskanych rodzinach.

Współzależność jest czasami trudniejsza niż uzależnienie. Na świecie rozwija się cały ruch, aby przezwyciężyć współzależność.

Nikt nie jest winien tego, co się dzieje, ale jesteś aktywnym uczestnikiem okrutnej gry, w której role są rozdzielane w ten sposób: kontroler-ratownik-ofiara … Role ciągle się zmieniają. Mąż się upił - ty jesteś ofiarą, on się spóźnia - wołasz i kontrolujesz, on jest ofiarą. Małżonek nie idzie do pracy, nie spłaca długów, żona robi za niego wszystko - ratuje. To niekończąca się gra nieświadomych zasad. Niszczy ciebie, rodzinę, rani dzieci.

Jak wyjść z tej walki? Poddaj się bez walki. Jeśli nie wejdziesz na ring, Tyson nie będzie miał szans. Walka nie odbędzie się.

Długotrwała walka kończy się niepowodzeniem, czas przyznać się do bezsilności w obliczu choroby, zmienić taktykę i poprosić o pomoc – wszystkie próby ratowania męża poniosły klęskę

Jak długo czesałaś, chodziłaś do lekarza, kupowałaś nowe buty? Współzależni odpowiedzą: „Co za bzdury! O ile to możliwe, mój mąż pije. Muszę zadzwonić 100 razy, zapytać, kiedy przyjdzie. Zawsze muszę być w pogotowiu - gotowy do ratowania, przepraszam za policję. Nie ma czasu na spanie: wpadam w zasadzkę z lornetką, upewniam się, że nic nie robi …”

Dalekowzroczność to twoja choroba, widzisz wszystko oprócz siebie, podczas gdy twój mąż jest krótkowzroczny - ma jeden problem, skąd wziąć pieniądze i pić. Jesteś ofiarą, ale i bohaterką, litują się nad tobą: żona ratuje męża od pijaństwa, ciągnie na siebie rodzinę. Jesteś młody i pełen sił, więc wytrwale nosisz dwa krzyże. Ale co roku schodzisz coraz niżej. Nie wiadomo, jak długo ten ciężar będzie trwał. Mąż jest uzależniony od alkoholu, ty jesteś uzależniona od stanu męża. Czy twoje działania i myśli bardzo różnią się od urojeniowego zachowania współmałżonka? Ratuj siebie! Żyj swoim życiem, nie jego. To nie jest egoizm, ale rozsądna miara. Może się przydać mężowi. Jak tylko zaczniesz realizować swoje plany, zamień swoją energię z niego na dzieci, naucz się cenić życie niezależnie od jego stanu, zwiększysz poczucie własnej wartości. Zwykle mąż szanuje żonę, która szanuje siebie. Pomysł leczenia za osobę niesamodzielną łatwiej będzie przyjąć z ust mądrej żony, a nie zrzędliwego oskarżyciela. Miej własne życie w zasięgu wzroku. Jeśli wykroiłeś bluzkę, przyszyj ją bez względu na to, czy przyjdzie trzeźwy, czy pijany. Jeśli planujesz iść do przyjaciela, koniecznie idź. Daj mu znać, że nie jesteś szmatą, o którą możesz bezpiecznie wysuszyć stopy. Tylko nie bądź zgorzkniały i nie trać zdolności przebaczania, bądź łagodny i czuły. Kochasz swojego grzesznika, znasz jego zasługi, nie zmniejszyły się one od dnia ślubu.

Co myślisz o swoim mężu, gdy pytasz: „Znowu się upiłeś? Gdzie idziesz? Wychowujesz go jako małe dziecko, a on chce, żebyś go szanował. Jest dorosły i zasługuje na człowieka. Może nadszedł czas, aby zobaczyć w nim człowieka, który potrafi poradzić sobie ze swoimi problemami. Zawsze masz czas na zrobienie i decydowanie za niego, co mu zostało - do picia. To jest krzywda. Pamiętam historię o tym, jak policja zabrała narkomana, udało mu się zrzucić kurtkę. Troskliwa żona przyniosła ukochanego, aw kieszeni - narkotyki. To bardzo pomogło…. Przestań opiekować się nim i uważaj go za swoje dziecko nr 1, ty i twoje dzieci potrzebujecie energii. Rozpoznaj chorego dorosłego, który jest w stanie wziąć odpowiedzialność za swoje życie, żywą osobę, która buduje swój los. Wszystkie twoje działania to manipulacja nim.

Rodzina to związek dorosłych, w którym każdy jest w równym stopniu odpowiedzialny za rozwijanie relacji, wychowywanie dzieci, bezpieczeństwo i dobre samopoczucie. Jest to system składający się z linków, które pełnią określone funkcje. Jeśli jedno ogniwo zmieni kierunek, reszta musi się dostosować - inaczej system się rozpadnie. W Europie, Ameryce uzależnieni nie są zabierani na rehabilitację, jeśli rodzina nie jest poddawana leczeniu. Uzależnienie to choroba rodzinna. Rekonwalescent, wracając do dawnego środowiska, szybko zacznie korzystać. Dobrą wiadomością jest to, że jeśli zaczniesz się zmieniać, twój małżonek będzie musiał się przystosować i zrobić coś ze swoją chorobą.

Dzieci współzależne powtarzają los swoich rodziców.

Rodzice dla dzieci to fundament, a nie dach, który uniemożliwia im wznoszenie się na wysokość. W rodzinie uzależnionej dzieci automatycznie stają się współzależne. Mają dwa sposoby: uzależnić się lub znaleźć zależnego partnera życiowego. Ponure perspektywy. Dasz dzieciom szansę na przezwyciężenie współzależności, pokazując zdrowy model relacji.

Musisz dokonać wyboru: podążać znaną ścieżką, zniszczyć siebie, swoją rodzinę, zranić dzieci lub podeptać nową ścieżkę - zostaw męża w spokoju, poszukaj pomocy, aby się rozgryźć.

Z biegiem lat zbliżyłeś się do swojej roli i nie wiesz, jak mogłoby być inaczej. Życie koncentruje się wokół uzależnienia współmałżonka. „Byłoby lepiej, gdyby pił”, niektóre żony myślą o rekonwalescencji. Jak zachowywać się na trzeźwo, o czym rozmawiać, co robić w wolnym czasie? Czy możemy zostawić wszystko tak, jak jest i działać zgodnie z przygotowanym scenariuszem? Nie ma czasu, nie ma pieniędzy na psychologa, nie ma z kim zostawić dzieci, szkoda przyznać się do problemu… Nagle to nie pomoże… Praca nad sobą to długa, być może dożywotnia podróż.

Nie wiedziałaś, że uzależnienie i współzależność to choroby, że twoje czyny przyczyniły się do picia twojego męża. Nikt nie jest winny. Problem można rozwiązać. Pozostaje prosić o pomoc i dbać o swoje życie - w końcu kup nowe buty, idź do teatru i po prostu rozmawiaj przez telefon.