Zainteresowanie Psychologią

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

„No, co powiedzieć, no, co powiedzieć, tak układają się ludzie

Chcą wiedzieć, chcą wiedzieć, chcą wiedzieć, co się stanie…”

Przez długi czas ludzie chcieli wiedzieć, z czego jest zbudowany człowiek, co się w nim dzieje, jak rozumieć drugiego człowieka i jak osiągnąć to, czego chce. Fotograficzne fakty, jak szamani pomogli ludziom przyciągnąć miłość, deszcz czy pieniądze, mamy Nie przetrwało, ale fakt, że chińscy astrolodzy to wszyscy dostępni ludzie w 12 znakach zodiaków zgrupowanych dokładnie. Zrobili to według dat urodzenia, biorąc pod uwagę Księżyc, a także znaleźli związek między znakami i żywiołami - Ogniem, Wodą, Ziemią, Powietrzem.

Na tym się nie skończyło i wiadomo, że starożytny grecki lekarz Hipokrates podzielił wszystkich ludzi na 4 grupy według temperamentu. Wyjaśnił temperament przewagą jednego z „soków życia” w ludzkim ciele:

- żółta żółć (starożytna grecka dziura - żółć, trucizna) - sprawia, że osoba jest impulsywna, porywcza - choleryczny (Ogień);

- krew (sangua - krew) - sprawia, że jesteś mobilny i wesoły - optymistyczny (powietrze)

- czarna żółć (melena dziura - czarna żółć) - sprawia, że jesteś ostrożny, smutny i zamyślony - melancholijny (Ziemia)

- limfa (flegma - flegma) - uspokaja i zwalnia - osoba flegmatyczna (woda).

Ty i ja rozumiemy, że to taki taki związek, ale niewątpliwie było w tym coś.

Naukowiec, pierwszy rosyjski laureat Nagrody Nobla, fizjolog, twórca nauki o wyższej aktywności nerwowej Iwan Pietrowicz Pawłow opracował doktrynę typów układu nerwowego - pewnych kompleksów podstawowych właściwości procesów nerwowych wspólnych dla wyższych ssaków i ludzi. udowodnił wiodącą rolę i dynamiczne cechy funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego - jedynego ze wszystkich układów organizmu, posiadającego zdolność do uniwersalnych oddziaływań regulacyjnych i kontrolnych, tj. co jest fizjologiczną podstawą aktywności umysłowej.

W naukach Pawłowa podstawą temperamentu jest rodzaj wyższej aktywności nerwowej, określony przez stosunek podstawowych właściwości i procesów wzbudzania i hamowania układu nerwowego.

Główny składniki aktywności nerwowej są:

- moc: bezwzględna siła procesów wzbudzania i hamowania; określa poziom wydolności, czas trwania i intensywność pracy, szybkość powrotu do zdrowia, reakcję na słabe bodźce;

- równowaga: stopień, w jakim siła wzbudzenia odpowiada sile hamowania lub równowadze między tymi procesami; określa poziom samokontroli w ekscytującym środowisku, zdolność do tłumienia uczuć i pragnień;

- Mobilność: szybkość zmiany pobudzenia przez hamowanie i odwrotnie; określa szybkość reakcji na zmiany sytuacji, łatwość zdobywania nowych i utraty dotychczasowych umiejętności.

Siła podniecenia to szybkość i siła rozwoju reakcji, siła hamowania to kompletność i szybkość wygaszania, opóźnienie reakcji. Według Pavlova typ układu nerwowego zależy od genotypu, czyli jest dziedziczny. Rodzą się z temperamentem, a charakter kształtuje się z biegiem życia.

I to jest naprawdę interesujące. Nie jest to już tylko zainteresowanie, ale naukowo ugruntowane badanie, dające jeszcze więcej odcieni dla zrozumienia tego, co się dzieje i jakie reakcje człowieka są możliwe w danej sytuacji.

W XIX i XX wieku wraz z rozwojem rewolucji informacyjnej źródła przyswajania i reprodukcji informacji poszerzyły się, a zainteresowanie „co będzie i co zostanie zrobione nie zanikło”.

Austriacki psycholog Carl Gustav Jung zauważył, że ludzie inaczej postrzegają i oceniają rzeczywistość. Efektem jego badań był opis 16 socjotechnicznych typów percepcji … Reprezentują separację cech w społeczeństwie, pozwalając odpowiednio reagować na otaczającą rzeczywistość.

Te. każda osoba ma pewne cechy i postrzega oddzielne warstwy rzeczywistości (reaguje na określone wpływy), a razem ludzie wszystkich typów adekwatnie postrzegają świat jako całość. Na podstawie badań Junga powstała nowa nauka - socjonika,zajmuje się psychoanalizą informacyjną i badaniem procesów percepcji, przetwarzania i dostarczania informacji przez osobę.

Jung nie tylko opisał cechy i cechy charakterystyczne dla każdego typu, odkrył te, z których zbudowane są wszystkie systemy percepcji informacji dowolnego typu. Socjonika uważa te cechy za podstawę, za pomocą której można opisać każdy typ socjotechniczny i różnice między nimi.

Podstawę Younga stanowią 4 pary cech - dychotomie.

Uwzględnić sensoryka-intuicja (określa źródło, z którego informacje są lepiej odbierane), logika-etyka (określa jak oceniany jest świat i podejmowane są decyzje), ekstrawersja-introwersja (określa orientację percepcji i kierunek energii), racjonalność-irracjonalność (określić sposób przetwarzania i wydawania informacji).

A teraz, w naszych czasach Internetu i szybkości, wszelkiego rodzaju nauk, wierzeń religijnych, trendów psychologicznych i trendów ezoterycznych, wszyscy patrzą na Życie Człowieka jak w osławionej przypowieści o niewidomym i słoniu.

„Dawno temu we wsi byli niewidomi. Aż pewnego dnia dowiedzieli się, że podróżnicy słoni są w sąsiedniej wiosce. Mędrcy z pierwszej wioski poszli zobaczyć słonia, aby opowiedzieć o tym innym mieszkańcom swojej wioski. Popatrzyli i wracając do domu, rozpoczęli opowieść.

Pierwszy ślepiec, który poczuł ogon słonia, powiedział: „Słoń jest jak wąż. Jest długi i chudy i od czasu do czasu wije się”.

Drugi niewidomy chwycił nogę słonia. „Mylisz się", powiedział. „Słoń wygląda jak drzewo z uschniętą korą. Ledwo mogę go złapać".

„Czekaj" wykrzyknął trzeci niewidomy trzymający trąbę słonia. „Słoń jest jak wąż z otworem na końcu do zasysania wody".

„Wszyscy się mylicie", wykrzyknął czwarty ślepiec, trzymając słonia za ucho. „Słoń jest jak płaski, włochaty kawałek łopianu. Jest cieńszy niż wąż czy wąż i znacznie bardziej płaski".

- Co ty mówisz? - wykrzyknął piąty niewidomy, który trzymał kieł słonia. Słoń jest twardy i gładki jak kamień, i jest spiczasty na końcu. Mogą zranić człowieka.

Zaczęli się kłócić i krzyczeć „Tak!” „Nie!”, „Taki słoń”, „Nie, nie taki”. Każdy z taką zaciekłością udowodnił swoją niewinność, że omal nie doszło do walki. I wszystko było w porządku”.

Interpretacja: przypowieść ilustruje pojęcia prawdy i błędu … W różnych kontekstach przypowieść kojarzona jest z relatywizmem, niepoznawalnością prawdy, zachowaniem ekspertów w obszarach, w których informacje są skąpe lub niedostępne, potrzebą komunikacji i respektowania różnych punktów widzenia.

Ponieważ psychologia jest nauką o duszy, wygodniej jest mi przyjrzeć się życiu człowieka z tego punktu widzenia, nie odmawiając innym. Rozumiemy, że nie ma jednej ostatniej deski ratunku. Studiowanie teorii psychologicznych, praktyki i osobistych doświadczeń jest naprawdę drogą do radości i spokoju umysłu. Ucz się i stosuj, pamiętaj, że każdy jest inny i rzeczywiście istnieją podobieństwa, które można zbadać i wykorzystać.

Pamiętaj, że „NIEMOŻLIWE-MOŻLIWE” i mały krok w kierunku poznania siebie to duży ruch energetyczny w kierunku pozytywnych zmian w Twoim życiu.

Osobista opinia

Elena Koskin