Ataki Paniki, Takie Jak Zespół Histeryczny

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Atak paniki to rodzaj histerii, stan nieoczekiwanego strachu, któremu towarzyszą silne objawy cielesne: trudności w oddychaniu, przyspieszenie akcji serca (czasami obserwuje się bolesne odczucia w okolicy serca), nasilone pocenie się, może wystąpić uczucie zawrotów głowy a nawet utrata przytomności.

Już za Z. Freuda histerię leczono na różne sposoby. Najczęściej stan ten objawiał się omdleniem u dziewcząt. W rzeczywistości wiele objawów ataków paniki wygląda tak: „Ups! Źle się czuję, teraz stracę przytomność!”. Jest to jednak objaw histeryczny tylko wtedy, gdy atak paniki nastąpi w obecności kogoś. Stan prawdziwego ataku paniki objawia się u osoby, gdy jest ona sama.

Z reguły jest to typowe dla osób z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi i lękowymi lub dla osób, które charakteryzują się przeżyciami wewnętrznymi i kierunkiem agresji wobec siebie.

Obecnie wiele wiadomo na temat ataków paniki. W niektórych sytuacjach, gdy dana osoba zna objawy tego stanu, może objawiać się w nim w histeryczny sposób. Co to znaczy? Osoba naprawdę może fizycznie doświadczyć objawów zaburzenia - ma zawroty głowy, może być widzenie tunelowe, szum w uszach i uczucie utraty przytomności.

Jaka jest różnica między jakimkolwiek zaburzeniem histerycznym konwersji (w tym tym) od psychosomatyki? Psychosomatyka zajmuje się badaniem wpływu czynników psychologicznych na występowanie i przebieg chorób somatycznych. W ramach tego kierunku badany jest związek między cechami osobowości a konkretną chorobą somatyczną (na przykład pewna przyczyna psychologiczna leży u podstaw zdiagnozowanego bólu w nodze). Jeśli chodzi o objawy histeryczne, nie ma metod diagnostycznych, nie ma raportów medycznych i nie stawia się diagnozy.

Do czego służą objawy histeryczne? Jaka jest ich podstawa?

Przede wszystkim jest to apel naszej podświadomości, rodzaj wołanie o pomoc: „Zwróć uwagę na mnie! Przynajmniej przez ciało – zrozum po objawach, czego tak bardzo pragnę, że sobie na to nie pozwalam.” Jest to także desperacki i stanowczy apel do tych, których ogólnie dotyczą objawy: „Spójrz na mnie! Boję się wyjść sam na ulicę. Chodź, poprowadzisz mnie za rękę.” W kontekście problemu brak odpowiedniej uwagi lub miłości, czyli niezaspokojenie głębokiej potrzeby wewnętrznej. Jedyna różnica polega na tym, że osoba nie jest tego świadoma.

Jaka jest różnica w funkcji rzeczywistego objawu paniki, ataku paniki i objawu histerycznego? Z reguły w sercu prawdziwego ataku paniki, głęboko w psychice tkwi bardzo wyczuwalny strach, niewypowiedziany horror śmierci. W niektórych przypadkach ludzie są nawet świadomi tego strachu przed śmiercią. Często w historii takich osób zdarzały się przypadki, gdy ich życie było zagrożone (na przykład utonęli w morzu w dzieciństwie, przeszli poważną operację, matka miała niechcianą ciążę - przez cały okres rodzenia dziecka, ona zastanawiałem się, czy pozbyć się dziecka). Wszystkie takie szczegóły nieświadomie wpływają na osobę w przyszłości i doświadcza ona prawdziwych ataków paniki.

Funkcje objawu histerycznego to korzyść pierwotna (ochrona przed konfliktem wewnętrznym) i wtórna (co dana osoba otrzymuje broniąc się w ten sposób). Jako przykład rozważmy następującą sytuację - kobieta w średnim wieku ma silny ból w nogach, nie może chodzić, a jej mąż stara się jej we wszystkim pomóc i zaspokaja wszystkie jej pragnienia. W ten sposób z jednej strony chroni się przed uświadomieniem sobie wewnętrznego konfliktu (chce i nie chce być ze swoim małżonkiem), a jednocześnie zwraca uwagę ukochanej osoby, której nie ma, jeśli choroba ustąpi. Teoretycznie jest to analogiczne do ataków paniki – „Jestem w panice i boję się wyjść na zewnątrz! Weź mnie za rękę! . W efekcie kobieta dostaje kompletne „opętanie” ukochanej osoby. Ponadto małżonek czuje się wobec niej winny - z powodu jej choroby jest zobowiązany coś zrobić, dołożyć pewnych starań, w przeciwnym razie można usłyszeć uwagę: „Wiesz, że jestem chory!”

Takie zachowanie można uznać za histeryczne kontrolowanie osoby. Jednak w kontekście problemu oznacza to, że osoba jest zła i nie może zrozumieć, co jest z nią nie tak, potrzebuje pomocy. Z reguły na zewnątrz taki histeryczny objaw jest dość trudny do zgaszenia - bez względu na to, jak bardzo zadowolisz osobę, nie rozumie jej prawdziwej potrzeby, jest to dla niego trudne. Mechanizm wewnętrzny można porównać do czarnej dziury - wszystko wpada do środka, nigdzie nie osadzając się, więc człowiek nie czerpie prawdziwej przyjemności. W dodatku nie ma jasnej świadomości – dostaję to, czego chcę. Dlaczego to się dzieje? Z jednej strony tego chcę, az drugiej chcę czegoś innego. A więc to drugie nie jest w pełni zrealizowane i nie sprawia przyjemności, ponieważ w konflikcie ta potrzeba jest zamknięta.

W związku z tym, jeśli twoja ukochana osoba tego doświadcza, raczej trudno jest zaspokoić jego potrzeby w związku partnerskim. Jednym ze sposobów jest rozmowa ze swoim partnerem i doprowadzenie go do poziomu świadomości jego pragnienia („Wydaje mi się, że teraz tego chcesz”). Jednak w tym celu konieczne jest przeprowadzenie głębokiej analizy życia i dzieciństwa ukochanej osoby, aby zrozumieć, czego nie otrzymał. Trudno to zrobić samemu, lepiej szukać pomocy u profesjonalistów.