Chciwość

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

„Chciwość pieniędzy, jeśli jest nienasycona, jest o wiele bardziej uciążliwa niż potrzeba, ponieważ im więcej rosną pragnienia, tym więcej generują potrzeb”

Demokryt

Chciwość to pragnienie uchwycenia i trzymania się wszystkiego, co powoduje pożądanie. Chciwość, podobnie jak zazdrość, to uczucie i cecha osobowości potępiona w naszym społeczeństwie. W rezultacie większość ludzi nie zdaje sobie sprawy ze swojej chciwości, a jeśli zostanie im wskazana, poczują się obrażeni.

Najczęściej używane są następujące mechanizmy, aby ukryć przed sobą chciwość:

- Projekcja - "Wszystko dookoła kradnie, ja nadal, w porównaniu z resztą, biorę skromny"

- Racjonalizacja – „Teraz jest kryzys, trzeba bardzo ostrożnie obchodzić się z pieniędzmi”

- Zaprzeczenie - "Pomogłbym, chętnie pomogłbym ludziom, ale ta osoba pewnie kłamie i roztrwoni moje pieniądze"

W chciwości można wyróżnić dwa składniki (lub dwie opcje), jeśli spróbujemy rozważyć ze stanowiska Freuda, to mamy:

1 - chciwość - oralne pragnienie posiadania (wchłonięcie, konsumpcja)

2 - skąpstwo - analne pragnienie posiadania (trzymaj, kumuluj)

Jaka jest różnica między chciwością a skąpstwem? Jeśli chciwość krzyczy: „Daj mi wszystko i więcej!” Skąpstwo ma znacznie mniej energii do chwytania, skupia się na trzymaniu. Na przykład, jeśli zerwiesz związek z pieniędzmi, możesz być chciwy na komplementy lub możesz być skąpy w pochwałach.

Chciwość, gdy jest przerośnięta, może popchnąć człowieka do strasznych czynów, zbrodni, w końcu jedyną rzeczą, która interesuje skąpca, jest zgromadzone bogactwo materialne. Ciągłe niezadowolenie prowadzi do drażliwości, przygnębienia. Strach przed utratą tego, co nagromadziło się, budzi podejrzenia, także wobec bliskich. Emocjonalnie człowiek staje się również chciwy, skryty, często obojętny na bliskich.

Chciwość oczywiście zatruwa życie człowieka i jego rodziny. Ale też trudno budować harmonijne życie bez gospodarności i skąpstwa, czy inaczej – społecznie akceptowalnego – bez oszczędności i chęci zarabiania pieniędzy.

Początki chciwości leżą w niemowlęctwie i wczesnym dzieciństwie, wieczne poczucie deprywacji wiąże się z niezadowoleniem dziecka w relacji z matką. Być może dziecko nie otrzymało na czas wystarczającej ilości mleka (jako synonim miłości matki), by puścić pierś dobrze odżywioną, zadowoloną i szczęśliwą. Dziecku brakowało miłości i opieki matki, nie czuł się wartościowy i drogi.

Również zamiłowanie do gromadzenia, obsesja na punkcie konsumpcji może zrekompensować inne niezaspokojone potrzeby. Czując w sobie pustkę, niezadowolenie ze swojego życia, człowiek stara się wypełnić przestrzeń różnymi rzeczami, aby udowodnić sobie, że wiele osiągnął i wszystko idzie dobrze. Opiera się również na obniżonej samoocenie i podstawowym lęku, a dobra materialne dają poczucie bezpieczeństwa i sukcesu. Rodzicielskie wzorce zachowań odgrywają ważną rolę w kształtowaniu się chciwości.

Należy pamiętać w pracy, że gdy chciwość jest całkowicie stłumiona, zamienia się w jej przeciwieństwo - ponad altruizm. Tacy ludzie, czasami nazywani są niesrebrnikami, są gotowi dać wszystko innym, spełnić każdą prośbę, łatwo odmówić tego, na co zasługują. Wydaje się, że tacy ludzie w ogóle boją się czegokolwiek pragnąć, tak jak boją się bólu w przypadku rozczarowania.

Chciwość to bardzo zaradne i ważne uczucie. Tutaj i umiejętność powiedzenia „nie”, broniąc swoich granic. W końcu bardzo ważne jest, aby samemu poszukać i zdecydować, czy w danej sytuacji chcemy się z tą osobą podzielić, czy dać coś własnego. I miej wewnętrzne pozwolenie na obronę swojego terytorium i zasobów, kiedy nie chcesz się nimi dzielić. Chciwość zawiera również energię do osiągania celów, walki z konkurentami, chęć podejmowania ryzyka. Zrozumienie siebie, szczere uznanie siebie w swojej chciwości, rozpoznanie tej cechy jest już zasobem. Nie musisz poświęcać dużo energii, aby ukryć bezstronne uczucia i cechy swojej osobowości. Kiedy człowiek zdaje sobie sprawę, że czuje się chciwy, ma świadomy wybór: być chciwym lub okazywać hojność.

Na koniec chciałbym życzyć czytelnikom równowagi między hojnością a chciwością, akceptacją i zrozumieniem wszystkich cech ich osobowości.