2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Wina … Poczucie winy wskazuje, że złamałeś swój osobisty kodeks moralny i powinieneś zabezpieczyć się przed powtórzeniem tego w przyszłości. Jeśli nie odbierasz wiadomości, że naruszyłeś własne standardy, pozbawiasz się informacji zwrotnej, której potrzebujesz, aby upewnić się, że jesteś zgodny z własnymi przekonaniami.
Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, to „złapać” moment, w którym w danej sytuacji pojawia się poczucie winy. Z szacunkiem i wdzięcznością przyznaj, że poczucie winy ostrzega Cię o naruszeniu Twoich osobistych zasad moralnych i konieczności ubezpieczenia się na wypadek takich incydentów w przyszłości. Uzbrojony w ciekawość oceń, czy złamany standard jest wart zachowania. Jeśli nie, możesz go zaktualizować, zmienić lub upuścić.
Czasami zdarza się, że normy, których przestrzegasz i kiedy je naruszasz, nie są już warte trzymania się. Na przykład kobieta, której od dzieciństwa uczono, że jej głównym celem jest zachowanie domu, może czuć się winna z powodu budowania własnej kariery. Po pewnym czasie, biorąc pod uwagę zmieniające się realia świata i jej osiągnięcia na polu zawodowym, może uznać to przekonanie za niezgodne z jej wartościami i zasadami. Właściwie może otworzyć oczy na to, że nigdy nie uważała go za godnego, ale po prostu starała się to przez lata wdrażać w swoim ostentacyjnym zachowaniu.
W innej sytuacji możesz dojść do wniosku, że nadal warto zachować standard. A potem poczucie winy, gdy jest naruszone, jest całkiem odpowiednie. Właściwe jest również wykorzystanie tego nieprzyjemnego uczucia w przyszłości, aby obudzić w sobie pragnienie zapewnienia, że nadal będziesz spełniał ten standard w przyszłości.
Lęk. Na pierwszym etapie najważniejsze jest rozpoznanie obecności lęku, rozpoznanie samego tego uczucia. Ważne jest również, aby zdać sobie sprawę, że niepokój ostrzega cię przed pewnymi przyszłymi wydarzeniami, na które musisz się lepiej przygotować.
Drugim krokiem jest ocena, co musisz zrobić, aby lepiej przygotować się na konkretną sytuację. Być może będzie to zbieranie informacji, aby wypełnić luki w obrazie przyszłości, budowanie lub nabywanie określonych umiejętności, albo wyznaczanie celu zorientowanego na pozytywnie sformułowany wynik.
Jeśli masz już doświadczenie w pokonywaniu podobnych sytuacji, pamiętaj tylko, jakie kroki wtedy podjąłeś, pomyśl o swoich umiejętnościach i zdolnościach, które pomogły osiągnąć sukces i rozwiązać problem.
Innym sposobem radzenia sobie z uczuciem niepokoju jest wyobrażenie sobie, jak zmierzysz się z zagrożeniem lub problemem w przyszłości. Przewijaj konkretne kroki i działania, ćwicz je, aż poczujesz siłę i zdolność radzenia sobie z sytuacją.
Odpowiednie przygotowanie może oznaczać uczenie się lub nabywanie pewnych umiejętności niezbędnych do stawienia czoła temu, co nas czeka. Na przykład obawiasz się zaplanowanego publicznego występu. Jeśli planowanie, wybór i strukturyzacja materiału jest Ci już znana, możesz nauczyć się tej umiejętności i spokojnie zabrać się do pracy. Jeśli ta umiejętność nie została jeszcze wykształcona, warto zaangażować kogoś z zewnątrz, kto by cię tego nauczył. Również odpowiednie przygotowanie do przemówienia może polegać na inscenizacji przemówienia, wykonaniu określonych ćwiczeń w celu interakcji z publicznością, przeczytaniu książki tematycznej i tak dalej.
Wreszcie odpowiednie przygotowanie może oznaczać zmianę negatywnego wyniku na pozytywny. Źródłem Twojego niepokoju może być negatywny obraz przyszłości, np.: „Zawiedzię”, „Będę wyglądał jak głupek” lub „Przy takim rozwoju wydarzeń nie poradzę sobie z sytuacją”. Takie myśli uniemożliwiają Ci racjonalne myślenie i uniemożliwiają podjęcie kroków, które naprawdę pomogą Ci pomyślnie wyjść z sytuacji. Pozytywny obraz przyszłości wyznacza inny kierunek. Wiedza, do czego chcesz dojść, jest o wiele bardziej uspokajająca niż wiedza, do której nie chcesz dojść. Ponadto, jeśli wiesz, co osiągnąć, będzie dla Ciebie jaśniejsze, jak to zrobić.
Wartość lęku tkwi w informacjach zwrotnych, jakich dostarcza. Kiedy ta informacja zwrotna pozostaje nierozpoznana, niepokój staje się nieprzyjemnym, a nawet paraliżującym doświadczeniem. Ale po tym, jak "złapałeś" to uczucie, uświadomiłeś sobie je, podziękowałeś za sygnał, wtedy można przejść od poczucia rozpaczy do poczucia pewności siebie i gotowości do zmierzenia się z nadchodzącą sytuacją. Ten pozytywny stan emocjonalny uwalnia twoje wewnętrzne i behawioralne zasoby, motywując cię do działania zamiast czekać i być przez cały czas w stanie niepokoju.
Żal. Uczucie żalu mówi ci, że w danej sytuacji w przeszłości mogłeś lub powinieneś był postąpić inaczej niż zrobiłeś. Informuje o konieczności podjęcia pewnych działań w celu zabezpieczenia się przed powtórzeniem podobnych błędów w przyszłości. Niezależnie od tego, czego żałujesz i jakkolwiek może to być bolesne, ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że to uczucie daje ci znać, że popełniłeś błąd. Spróbuj ocenić swój błąd pod kątem działań, które możesz podjąć, aby go uniknąć.
Spróbuj zapamiętać błędy, które popełniłeś (źródła żalu z przeszłości), które poprawiłeś, wiedząc dokładnie, co zrobić, aby to osiągnąć. Użyj tych przykładów jako podstawy do uzyskania wewnętrznego spokoju.
Następnie spróbuj wyobrazić sobie przyszłą sytuację, w której zachowujesz się tak, jak to opisałeś w sytuacji godnej żalu. Odtwórz tę sytuację kilka razy, przeżyj ją - pomoże to napełnić zaufanie do własnej zdolności do realizacji „właściwego” scenariusza działań w przyszłości. Ten sekwencyjny łańcuch pomaga radzić sobie z uczuciami żalu i pozwala przekierować uwagę na inne ważne rzeczy. W tej sytuacji warto odejść od zwykłego schematu żalu za doskonałe działania, które tylko pogarszają samopoczucie, i nabyć nowe umiejętności, które stopniowo włączają się w Twoje życie.
Nawet najbardziej nieprzyjemne uczucia mogą być pomocne, jeśli zareagujesz na nie jako ważne sygnały dotyczące twoich potrzeb. Zaufaj sobie i swoim uczuciom…
Oparty na książce Leslie Cameron-Bandler, Michael Lebeau jest „Zakładnikiem emocji”.
Zalecana:
Liczy Się Nie To, Co Osoba Mówi, Ale To, Jak Mówi
W rzeczywistości, kiedy ktoś mówi lub pisze o czymś, mówi przede wszystkim o sobie. Nie o temacie rozmowy, nie o tym, co opisuje (chwali i potępia) – podaje bardzo dużo informacji o tym, kim jest i co jest dla niego ważne. Na przykład psychologów uczy się patrzeć na złe o czym klient mówi, ale za to, Jak robi to (w zwykłym życiu ludzi uczy się dokładnie odwrotnie:
Czy Poczucie Winy I Poczucie Odpowiedzialności Są Dwiema Stronami Tej Samej „monety”?
Ten temat jest tyleż wieczny, co poważny. Poczucie winy niszczy nas od środka. Robi z nas marionetki, pionki o słabej woli w grach innych ludzi. To na nim, jak na haku, manipulatorzy nas łapią. Ale prawie nie myślałeś o tym, że poczucie winy doświadczane przez osobę jest odwrotną stroną innej, nie destrukcyjnej, ale dość konstruktywnej cechy osobowości - poczucia odpowiedzialności.
O Czym Mówi Mój Niepokój?
Czym jest niepokój? Jest to emocjonalna reakcja na niebezpieczeństwo, której towarzyszą różne objawy fizjologiczne – kołatanie serca, pocenie się, biegunka, przyspieszony oddech. Te zjawiska fizyczne mogą przejawiać się zarówno w świadomym, jak i nieświadomym niepokoju.
Dlaczego Moje Dziecko Nadal Słabo Mówi Lub W Ogóle Nie Mówi?
Z jakimi prośbami rodzice najczęściej przychodzą do mnie jako neuropsycholog? Często jest to pytanie „dlaczego moje dziecko nadal słabo mówi lub w ogóle nie mówi?” Początkowo wiele matek i ojców uważa, że rozwój mowy jest trochę spóźniony, ale potem w wieku 3 lat dziecko zaczyna bić na alarm.
Poczucie Winy Neurotycznej. Winny Bez Winy
Podam uogólniony obraz osoby z poczuciem winy neurotycznej według Karen Horney. Osoba neurotyczna (analitycznie należy odróżnić ją od diagnozy psychiatrycznej) często jest skłonna przypisywać swoje cierpienie temu, że nie zasługuje na lepszy los.
