2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-15 16:09
Autor: Giennadij Maleichuk
Psychoterapia to droga dwukierunkowa…
Dynamika klienta w psychoterapii
Postaram się przyjrzeć procesowi psychoterapii i ocenić jego skuteczność, skupiając się na specyfice interakcji klienta z terapeutą pod kątem pracy nad jego problemami psychologicznymi. W tym celu użyję „metafory zadania”. Wskażę kilka etapów tego procesu:
Sama nic nie mogę zrobić. Zdecyduj za mnie…
Klient, który napotkał w swoim życiu jakiś problem (zadanie) i określił go jako zadanie psychologiczne, z którym sam sobie nie radzi, zwraca się o fachową pomoc do specjalisty. Psychologa postrzega jako specjalistę od „rozwiązywania problemów psychologicznych”. Na sesję psychoterapeutyczną przynosi swój „problem psychologiczny” i czeka, aż specjalista go rozwiąże.
Najczęściej to zadanie jest przedstawiane przez klienta jako objaw i odbierane jest jako „coś, co uniemożliwia mi życie…”. W związku z tym klient chce, aby psychoterapeuta go od tego uwolnił: „Życie dało mi problem, rozwiąż go…”.
Na tym etapie klienci mają jasny medyczny model relacji ze specjalistą. Psycholog jest przez niego postrzegany jako autorytet: „Jesteś psychologiem… Wiesz, potrafisz…”, na który przerzuca się całą odpowiedzialność za rozwiązanie jego problemu z oczekiwaniem od niego konkretnych działań: „Daj mi rada, napisz przepis, powiedz mi jak…"
Jednak prawda życiowa jest taka, że rozwiązanie problemu klienta przez specjalistę (pozbycie się objawu) bynajmniej nie zwalnia go z tego zadania raz na zawsze. Ona, podobnie jak feniks, za każdym razem cudownie się odradza. Aby problematyczna sytuacja nie powróciła, zadanie w terapii musi być rozwiązywane wspólnie. I tutaj moim zdaniem ważniejsze jest nie samo rozwiązanie problemu, ale doświadczenie, które klient otrzymuje w procesie tego rozwiązania. To doświadczenie zmienia klienta, otwiera nowe aspekty jego tożsamości i zapewnia „wzrost jego osobowości”.
Terapeuta na tym etapie powinien zwrócić dużą uwagę na edukację psychologiczną klienta równolegle z procesem terapii.
Ważne jest, aby wyjaśnić klientowi istotę pojawiania się problemów psychologicznych, jego rolę w ich powstawaniu.
Należy to robić delikatnie, ale wytrwale, zapraszając klienta do psychologicznej wizji jego problemu, ukazując mu nową rzeczywistość - rzeczywistość psychiczną, która żyje według własnych, określonych praw.
Psycholog na tym etapie może napotkać silny opór części klientów, którzy uparcie odmawiają akceptacji psychologicznego obrazu rzeczywistości i zgadzają się z ideą własnego wkładu w powstanie i rozwiązanie swojego problemu.
W tym przypadku psycholog musi sfrustrować swój infantylizm – nie mam z tym nic wspólnego… i jego nieodpowiedzialność – nic nie wiem, nie wiem jak – zdecyduj za mnie…
W przypadku, gdy nie można tego zrobić, psychoterapia okazuje się niemożliwa. Psychoterapia jest „drogą dwukierunkową”, a „magia psychoterapii” jest bezsilna, jeśli nie ma nadjeżdżającego ruchu. Wolę porozmawiać o tym bezpośrednio z klientem.
Psycholog na tym etapie zaprasza klienta do interakcji na drugim poziomie – poziomie współpracy.
Pomóż mi zdecydować…
Po uzyskaniu wsparcia klienta, zapraszając go do współpracy, terapeuta przestaje być sam w rozwiązywaniu swojego problemu. Klient z kolei uzyskuje dostęp do zasobów SAMO-.
Klient zaczyna wspólnie z terapeutą aktywnie badać swoje życie i swoje sposoby kontaktu ze światem, innymi i samym sobą, odkrywając w nich (sposoby kontaktu) możliwe przyczyny swoich problemów. Klient rozwija zainteresowanie swoim ja, swoim życiem, rozumiejąc, że nie jest biernym obserwatorem serialu „Moje życie”, ale jednocześnie jego reżyserem i głównym bohaterem.
W wyniku takich badań odsłania się im „terytorium jego Ja”, co było wcześniej niejasno uświadamiane, odkrywane są wcześniej nieświadome pragnienia-potrzeby i wzrasta wrażliwość na nie. Zrozumienie swoich potrzeb otwiera możliwości wyboru nowych sposobów ich zaspokojenia, pozwalając klientowi przezwyciężyć stare stereotypowe, często problematyczne sposoby radzenia sobie z samym sobą i innymi.
Zadaniem psychologa na tym etapie jest nauczenie go rozwiązywania takich problemów w przyszłości poprzez wspólne rozwiązywanie jego problemów psychologicznych z klientem.
Sam mogę decydować…
Zadaniem klienta na tym etapie jest wprowadzenie, przyswojenie (włączenie) obrazu psychoterapeuty w jego obraz siebie, tworząc nowy aspekt jego tożsamości – Psychoterapeuta wewnętrzny … Osiągnięcie tego celu jest dobrym wynikiem terapii.
Na tym etapie możesz zakończyć psychoterapię. Nie ma potrzeby regularnego kontaktu z psychoterapeutą. Klient nauczył się rozwiązywać problemy psychologiczne wspólnie z psychoterapeutą i może spróbować zrobić to samodzielnie.
Potrzeba terapeuty może powstać, gdy klient ma „problemy z gwiazdką” – sytuacje, w których klient nie ma doświadczenia w ich rozwiązywaniu.
Zalecana:
Psychoanaliza: Puzzle, Powieści, Obrazy
Kiedy ludzie pytają mnie, jak działa psychoanaliza i o co w tym wszystkim chodzi, trudno mi zmieścić to w kilku zdaniach. Ale jest kilka przykładów metafor, które doskonale to opisują. Przeprowadzanie psychoanalizy jest jak czytanie kilku powieści jednocześnie.
Problem Z Gwiazdką
Psychoterapia to droga dwukierunkowa… Dynamika klienta w psychoterapii Postaram się przyjrzeć procesowi psychoterapii i ocenić jego skuteczność, skupiając się na specyfice interakcji klienta z terapeutą pod kątem pracy nad jego problemami psychologicznymi.
