Histeryczny Charakter

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Osoby o histerycznym charakterze nie mają sobie równych w zdolności zwracania na siebie uwagi. Relaks i wyjątkowa towarzyskość czynią z nich centrum każdej firmy. Natychmiast angażują się w to, co ich interesuje, ale też szybko się rozpraszają. Są zwykle uważane za niewiarygodne i powierzchowne. Wynika to z pewnej teatralności zachowań, roztargnienia i łatwości, z jaką histerycy odmawiają wywiązywania się z obowiązków. Ten typ postaci występuje częściej u kobiet.

Najlepiej czują się w zawodach, które nie ograniczają sztywnych granic i pozwalają być w zasięgu wzroku – aktor, piosenkarz, polityk czy nauczyciel.

Osobowość histeryczna kształtuje się w rodzinach, w których panuje postawa, że ludzie różnej płci nie mają tej samej wartości. Ojciec zwykle należy do całej pełni władzy, a matka jest jej całkowicie pozbawiona i jest postrzegana raczej jako jedno z dzieci. W tych rodzinach głównym celem kobiety jest opieka nad mężczyzną i ukryta walka o jego uwagę. W dodatku tacy rodzice nie reagują odpowiednio na dojrzewanie córki – tata staje się oderwany lub, co gorsza, uwodzicielski, a matka rywalizuje. Być może zaangażowanie córki w konflikty rodzicielskie jako rywalki z matką, pomieszanie ról.

W rezultacie dziewczyna nabiera przekonania, że kobiety z definicji są słabe i bierne. Dostęp do zasobów mogą uzyskać tylko wchodząc w związek z silnym mężczyzną, wpływając na niego za pomocą „kobiecej sprytu” i seksualności.

Napady złości charakteryzują się egoizmem małego dziecka, które wszystko powinno otrzymać tylko przez fakt swojego istnienia. Często działają pod wpływem chwilowego wrażenia, biorąc pod uwagę tylko swoje pragnienia, nie zastanawiając się nad konsekwencjami.

Są przerażeni starzeniem się, ponieważ uważają, że jedyną siłą kobiety jest atrakcyjność seksualna. Wszystkie siły zostają rzucone do walki ze zmianami związanymi z wiekiem.

Histeryczny charakter cielesny wyraża się w pewnej nerwowości i zalotności ruchów. Zaciski w mięśniach piersiowych i brzusznych, ruchoma miednica. Stosunek seksualny jest często wzmożony aktywny, ale nie towarzyszy mu odpowiednie doświadczenie seksualne. Ta aktywność jest próbą radzenia sobie z intensywnym lękiem. Przyciąganie fizyczne jest bardziej powszechne niż inne typy.

Oznaki natury histerycznej

- Prowokacyjne zachowanie.

Rozhisteryzowana kobieta flirtuje zawsze i wszędzie, co stwarza iluzję jej temperamentu i dyspozycyjności. W rzeczywistości prowokacyjne seksualnie zachowanie tego typu postaci ma na celu wszystko poza samym seksem. Może być zamaskowanym sposobem na uzyskanie opieki i bezpieczeństwa lub może podnieść samoocenę i zademonstrować wyższość nad mężczyzną.

Próbują zbliżyć się do tego, czego się boją. Zachowują się uwodzicielsko, gdy się boją, popisują się, gdy nieświadomie wstydzą się swojego ciała, prowokują autorytety, gdy czują się przez nie zagrożone.

- Skłonność do budowania trójkątów miłosnych.

Niewielu histeryczek jest w stanie nawiązać głębokie, długotrwałe relacje z jednym partnerem. są systematycznie zaangażowani w różne trójkąty miłosne, których znaczenie nie polega na budowaniu relacji, ale na próbie radzenia sobie z traumami z dzieciństwa

Charakteryzuje się powtarzającymi się romansami z żonatymi mężczyznami. Nieświadomym celem, którego jest symboliczne zwycięstwo nad matką w walce o ojca. Trzecia, czyli żona, jest w tej sytuacji niezbędna do kontynuowania gry.

Jeśli rozhisteryzowana kobieta znajdzie się w związku ze stabilnym partnerem, bardzo szybko zaczyna postrzegać go jako nudnego. I zwraca się do kochanka, który służy do potwierdzania jej atrakcyjności i znaczenia.

- Dążenie jest w centrum uwagi.

Potrzeba histerii potwierdzania własnej atrakcyjności w oczach innych jest nieograniczona. Ważne jest, aby znalazły się w centrum uwagi, przysłaniając potencjalnych konkurentów wśród otaczających ich osób tej samej płci i zyskały uznanie płci przeciwnej.

Kiedy widzowie są obecni, ich reakcje emocjonalne są wyolbrzymione i udramatyzowane. Nie znoszę obojętności. W przypadku braku uwagi na swoją osobę, zwracają go za pomocą wybuchów gniewu, łez, urazy.

Celem terapii histerycznej jest przepracowanie poczucia wstydu i poczucia winy w sytuacjach seksualności i rywalizacji. Opanowanie umiejętności planowania. Zastąpienie romantycznych modeli relacji bardziej dojrzałymi, realistycznymi. Rozwój chęci wykorzystania innych zasobów do samorealizacji, oprócz atrakcyjności zewnętrznej.