I Spotkały Się Dwie Samotności. Ukryte Przekraczanie Granic Psychologicznych W Związkach Współzależnych

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Każde współzależne zachowanie sprowadza się do jednego prostego pytania - jest to kwestia osobistych granic danej osoby. To, jak nauczono nas czuć i rozpoznawać, determinuje nasze przyszłe życie i sposób budowania relacji.

Jeśli w naszej rodzinie granice osobowości zostały naruszone w każdy możliwy sposób – zarówno jawnie, jak i w ukryciu, będziemy zachowywać się również w każdym innym związku. W końcu nie mieliśmy innego przykładu.

Chcę opowiedzieć o procesach w związkach, które mogą być ukryte i mało rozpoznawalne, ale które razem mają duży wpływ na to, jak się czujemy, gdy zbliżamy się do drugiego.

Jeśli przemoc fizyczna, chamstwo, chamstwo, otwarty konflikt widać na milę (i tutaj wszystko jest jasne: jest jakiś kryzys w związku, ropień, ważne jest, aby coś z tym zrobić), to są manipulacje które nie są widoczne i przez to możemy cierpieć znacznie więcej.

Mówimy o relacji współzależnej, która u swoich podstaw zakłada relację dwóch bardzo wrażliwych i niedojrzałych jednostek, które mogą przetrwać tylko w połączeniu ze sobą.

Jeśli mówimy o osobie, która jest zdrowa, cała (o ile to możliwe dla osoby, ponieważ wszyscy mamy własne rany), to taka osoba będzie wrażliwa na wszelkie przekraczanie granic - zarówno jasne, pozornie, jak i nielegalne - ukryty.

Tak więc sposoby, w jakie możemy manipulować sobą nawzajem, jeśli źle się czujemy ze sobą i naszymi granicami:

1. Gdy inny jest zły, musisz mu pilnie pomóc

Możesz odczuwać pokusę, aby zrobić to sam lub możesz czuć, że inni traktują cię w ten sposób. A jeśli w tym momencie jesteś w jakiś sposób wrażliwy emocjonalnie, nie masz zasobów i potrzebujesz wsparcia, tego rodzaju interwencja może być bardzo satysfakcjonująca. Tak tak. Wszakże tak przyjemnie jest komuś łagodzić cierpienie, lub odwrotnie - być tym, komu się je łagodzi. Co więcej, bez prośby czy odwołania, a więc - sama w sobie, jak magia!

Tu jednak jest pułapka.

Ten, kto pomaga, zaczyna odczuwać niepodzielną władzę nad tym, któremu pomaga. Zgodnie z prawem dopełniania, osoba, której się pomaga, zaczyna odczuwać głęboką wdzięczność i niejako poczucie, że jest w niewoli. Chociaż słodka niewola …

Oczywiście nikt z tej pary nie wyjaśnia, czego dokładnie potrzebuje druga osoba, czy ta druga chce tego czy tamtego. Wszystko jest po prostu zrobione, bez wyjaśnienia. Ale nieuchronnie (tak, to jest nieuniknione!) Po pewnym czasie pojawia się pewna surowość - zarówno dla jednego, jak i dla drugiego. Pierwszy partner się nudzi (trzeba cały czas kontrolować, żeby z drugim wszystko było w porządku, a to jest bardzo uciążliwe), drugi jest przerażający, a nawet okropny (przecież w każdej chwili można go porzucić, załamać i odejść, zostawiając go samego. Już się do tego przyzwyczaiłem!).

Jeśli ludzie mają zaburzoną wrażliwość, nie będą w stanie rozpoznać tych aspektów i na czas dostrzec własnych granic i obowiązków. Za moje życie – w pierwszej kolejności. I odpowiedzialność za życie partnera zostaw sobie.

Jak nie wpaść w tę pułapkę

Tutaj najskuteczniejszym sposobem są twoje uczucia. Wszystko, co potrafisz rozpoznać - nawet ból głowy, nawet uczucie, że "coś jest nie tak", nawet lekkie odurzenie w głowie. Czasami - ostra chęć picia, palenia lub jedzenia (kiedy ogólnie jest pełny). Zwykle u osób ze współzależnymi wzorcami uczucia są nudne, prawie ich nie rozpoznają. Dlatego należy skupić się na doznaniach cielesnych. Jeśli znajdziesz utrzymujące się zamieszanie (lub „coś jest nie tak”) - natychmiast wstrzymaj wszystkie procesy. Nie przyjmuj pomocy i jej nie udzielaj. Pauza. I zadaj sobie pytanie: przez co w tej chwili przechodzę? Co mnie denerwuje? Co chcę, żeby to było? Kim chcę nie być? Ważne jest, aby w jakikolwiek sposób wrócić do siebie.

2. Byliśmy tak blisko siebie - jak jedność. I za chwilę wszystko zniknęło

Osoby uzależnione od siebie to ci sami uzależnieni, tylko licznik:). To znaczy ze znakiem minus. Nie „przyklejają się” do przedmiotu zależności, są nagle „wyrywane” z kontaktu z drugim, gdy tylko wyczują, że tracą poczucie siebie. Nie ma to nic wspólnego z wolnością osobistą, a jedynie próbą pozbycia się lęku przed wchłonięciem przez przebiegnięcie wymaganego dystansu.

Ale w środku są tak samo ważne jak uczucie i bliskość, jak wszyscy ludzie. Raczej jest to nawet bardzo ważne. Walczą o nią całą duszą i całą duszą się boją. Są tak sprzeczne …

Dlatego z jednej strony desperacko szukają kogoś ciepłego, delikatnego i akceptującego, z drugiej desperacko uciekają od niego, gdy tylko zaczynają otrzymywać długo oczekiwaną czułość i miłość.

Paradoksalny, smutny, smutny. Ale to fakt.

Jeśli w pobliżu znajduje się osoba ze skłonnością do współzależnych form zachowania (uzależnieni od prześladowań), to nagłe zniknięcie współzależnego partnera spowoduje silny ból. A współzależny zacznie desperacko nadrabiać zaległości i zwracać swoją „uciekającą połowę” (dokładnie połowę, ponieważ w takich związkach osobowości nie są integralne a priori). Proces będzie cykliczny. Kontrzależny ucieknie z powrotem na bezpieczną odległość, zrobi sobie przerwę i zacznie tęsknić za tym, z którym było tak dobrze! Spróbuje wrócić, ale znowu "wyskoczy" w przerażeniu wchłonięcia. A osoba współzależna ponownie odczuje intensywny ból.

Na co musisz zwrócić uwagę

Jeśli zrobią to tobie lub ty to zrobisz, spróbuj zauważyć te doświadczenia, które pojawiają się przy ostrym zbliżeniu i ostrej przerwie. Spróbuj dostrzec swoje motywy, kiedy „całą duszą” wyciągasz rękę do nieznanej osoby. Postaraj się zauważyć uczucia, których doświadczasz, gdy połączenie jest nagle zerwane - ból, wściekłość, uraza? Albo intensywna ulga, ale też głęboka samotność?

W każdym razie, jeśli twoje doświadczenia są naładowane, amplituda energii w ciele jest wysoka (to znaczy, że jesteś szalenie poruszony emocjonalnie - nie ma znaczenia „pijaństwo przez innych” lub wściekłość) - oznacza to, że „program współzależny” zaczął działać. Oznacza to, że twoja osobowość jest psychicznie bardzo głodna i zmuszona do pracy w szybkim tempie, ponieważ jest w wielkiej potrzebie, potrzeby były ogromne i przez długi czas były sfrustrowane. W takim przypadku zaleca się konsultację w pełnym wymiarze godzin z psychologiem w Kijowie lub innych miastach - w celu zbadania własnych granic osobistych, tego, jak „gubisz”, nie czujesz, „zapominasz” i jak twoja osobista integralność, wartość, itp. są w tym naruszone.

3. Prowokowanie rywalizacji o partnera

Jak mogę związać ze sobą osobę o słabym poczuciu własnej wartości, którą już wielokrotnie „uratowałam” z wielu przeciwności, traktowałam go bardzo dobrze i szczerze, imponowałam i podziwiałam, a to miało nad nim wielką władzę ? Kilka razy też ostro go odrzuciłem – unikając intymności.

Bardzo prosta. Dodaj smaku temu cudownemu koktajlowi - prowokacja rywalizacji!

Dużo opowiem o moich relacjach z innymi – kobietami, mężczyznami. Zrobię to „tak jakbym tylko opowiadał, dzieląc się moim doświadczeniem”. Ale w beczce miodu włożę muchę do maści. Nieumyślnie porównam naszą i tamtą relację. Lub ludzi, na których jesteś zły, usprawiedliwię.

W każdy możliwy sposób sprowokuję Cię do odczucia potrzeby walki o mnie. A tym samym z kim, nawet z Papieżem.

Niejako od niechcenia podpowiem, że „nie tylko ty jesteś ze mną”, a jeszcze bardziej bezlitośnie… że możesz łatwo zastąpić! A jednocześnie, niewerbalnie, dawaj takie znaki uwagi, które powiedzą coś przeciwnego: że jesteś dla mnie wszystkim!

Na co musisz zwrócić uwagę

Kiedy zjesz pyszne i słodkie ciasto, a nawet bardzo głodny, a może po prostu dawno nie jadłeś słodkiego i baaardzo chciałeś takie ciasto! I wtedy pojawia się jakiś tunel czasoprzestrzenny… no nie wiem, kawałek pieprzu albo gorąca czerwień. A może coś po prostu bardzo gorzkiego i obrzydliwego… A psychika, którą tak zainspirował ten długo wyczekiwany tort, będzie chciała zignorować to nieprzyjemne wydarzenie – ten pieprz… No, jak – było tak dobrze, a potem … Może mi się wydawało?

Oto, co jest ważne na pewno zwróć uwagę: na myśl rodzącą się w mojej głowie: wydawało mi się! Być może nie będzie to myśl, ale w oczach pojawią się tylko łzy - i będzie się wydawać, że „właśnie się zdenerwowałem, nikt nie wie dlaczego”. Albo jakieś nieznane podrażnienie lub poczucie niestosowności, które mózg przypisze „moim osobistym karaluchom”. To wszystko jest bardzo ważne, aby zwrócić na to uwagę. To właśnie te „znaki” są kluczami, które ujawniają manipulacje. Dzięki nim jest szansa na zmianę współzależnego wzoru. Jeśli zauważysz coś takiego – ponownie – przerwij rozmowę. Zwiększ odległość. I szczegółowo przeanalizuj swoje uczucia ze swoim terapeutą.

Można zapytać, jak warunkowo „zdrowa osoba” zareaguje na takie nielegalne włamywanie się na granice?

Pozwól, że powiem to w ten sposób. Po pierwsze, warunkowo zdrowa osoba będzie zaniepokojona wszystkim! Od samego początku! Zwłaszcza - próba szybkiego i nagłego nawiązania przez drugiego kontaktu poufnego, opowiadania wielu szczegółów dotyczących jego osobistej historii, pytania o historię innego, aktywnego dbania o drugiego lub odwrotnie - nie zauważania go i ignorowania (lub jedno i drugie)., na przemian). I tak dalej według scenariusza.

Czujność i odpowiednio zachowanie bezpiecznego dystansu, zdrowa irytacja przy próbach przełamania granic - to uczucia, których doświadcza osoba warunkowo zdrowa (mówię warunkowo - ponieważ nie ma absolutnie zdrowych, jak wiadomo) podczas spotkania z osobą, która demonstruje współzależne lub przeciwnie zależne wzorce zachowań. Możesz też poczuć czułość, smutek, smutek, żal, bezsilność. W średnim zakresie intensywności.

Żadnych efektów, takich jak bezgraniczna czułość, oszałamiające podniecenie seksualne czy dzika wściekłość! Reakcje afektywne zawsze zaznaczają dokonane już "sprzężenie" dwojga ludzi bezbronnych i potrzebujących.