Siedem Etapów Rozwoju Związku

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

W swoim rozwoju życiowym absolutnie wszystkie pary przechodzą przez siedem etapów – czy tego chcą, czy nie… A czasem to właśnie wiedza o tych etapach i wspólna chęć bycia razem, bez względu na wszystko, może uchronić związek przed zerwaniem.

W końcu prawdziwe głębokie uczucie może rozwinąć się dopiero przez lata, a do tego trzeba przejść przez wiele prób i trudności.

Pierwszy etap: Zakochanie (bukiet cukierków).

Tak zwana "chemia miłości" - kiedy hormony, endorfiny i oksytocyna praktycznie blokują ośrodki negatywnych emocji i racjonalnego myślenia człowieka, a on widzi partnera w najbardziej atrakcyjnym i nierealistycznym świetle. Świetny wygląd, najlepszy charakter, uwaga, prezenty, pocałunki… Wydaje się, że partnerka została stworzona właśnie dla Ciebie i lepiej trafić nie można. To właśnie w tym okresie ludzie zwykle zaczynają żyć razem.

Etap drugi: nasycony

Kiedy ludzie spędzają dużo czasu wokół, intensywność namiętności słabnie, a ukochana osoba staje się już czymś znajomym i pospolitym. Kochankowie są sobą przesyceni, a życie wypełnia rutyna. Wzajemne niedociągnięcia stają się zauważalne. w końcu po etapie zakochiwania się (rozbite różowe okulary) świadomość znów zaczyna działać w zwykłym trybie. Okres ten może zostać opóźniony, jeśli w rodzinie urodzą się dzieci.

Etap trzeci: wstręt

To prawdziwy test dla pary, istnienie dalszych relacji zależy od wyników jej przejścia. W końcu bardzo wielu nie wytrzymuje trudności i części. Wygląda na to, że nie ma już miłości. Egoizm kwitnie gwałtownie, ważne staje się zwycięstwo w kłótni, a nie związek. Wszystkie pozytywne cechy partnera są brane za pewnik, ale szczególną uwagę zwraca się na jego wady, które rozwścieczają z niesamowitą siłą. Zwykle to na tym etapie para naprawdę wyrywa się z fuzji i zaczyna zauważać, jak inny jest partner. Nadchodzi wzajemne rozczarowanie i nieustanne starcie interesów, które mogą być obciążone krytyką, trwającą kilka tygodni chłodną ciszą, brutalnymi skandalami z obelgami, oskarżeniami, groźbami, ultimatum, zdradą. Podobnie jak w pierwszym etapie, każdy partner obdarza drugiego daleko idącymi cechami, ale już z wyjątkowo negatywną konotacją. Często pojawia się chęć zemsty i świadomie (lub nieświadomie) zranić kogoś innego. W końcu z czasem taki związek może stać się po prostu nie do zniesienia i każda z par, aby się zachować, będzie zmuszona odejść. Ale przerwa w stosunkach w tym okresie obfituje w chodzenie w kółko - wielu, po rozstaniu, z czasem zakochuje się ponownie, ma dość i, czując nową falę obrzydzenia, rozstaje się. I znowu przeżywają rozczarowanie… i znów związek rozpada się na codzienność, niedociągnięcia i egoizm.

Ale niestety bez trzeciego etapu droga do szczerego, głębokiego uczucia Miłości jest zamknięta.

Przejście przez ten etap może pomóc:

- poufna rozmowa i obopólna zgoda na niestosowanie zabronionych technik w konfliktach, które pozostawiają głębokie rany w sercu.

- bezpośrednie wyrażanie swoich próśb i wewnętrzna gotowość na to, że partner może z jakiegoś powodu odmówić.

- ostrożnie, nie raniąc uczuć innych, wyrażajcie sobie nawzajem wszystkie istniejące roszczenia i budujcie plan ich wyeliminowania w taki sposób, aby odpowiadał obojgu.

- „ja-komunikaty” zamiast oskarżeń („złoszczę się, gdy nie reagujesz na moje słowa”, zamiast „zrujnowałeś mi całe życie, dupku”)

- wewnętrzna gotowość do proszenia o przebaczenie, zamiast kalkulowania, kto jest bardziej winny za co.

- szczera troska o partnerkę – w końcu to ona pozwala przypominać, że drugi jest ważny i cenny

- różnorodne rutyny ze wspólnymi wycieczkami, hobby, różnymi niespodziankami

- apel do psychologa rodzinnego lub psychoterapeuty itp.

Etap czwarty: pokora (cierpliwość)

Na tym etapie nie ma już szalejących huraganów, a kłótnie są rzadsze. Po przejściu przez etap różnicowania i rozczarowania staje się jasne, że wyostrzenie osoby dla siebie nie zadziała. Przychodzi zrozumienie, że ktoś mieszka w pobliżu, w którym są zarówno wady, jak i zalety. To w tym okresie następuje aktywna adaptacja do siebie - wykorzystuje się specjalną literaturę, komunikację z psychologami, a długie i trudne rozmowy zaczynają już przypominać nie pole bitwy, ale stół negocjacyjny. To jest etap przygotowania do Miłości. Każdy zaczyna rozumieć, że drugiego nie można zmienić i trzeba zacząć od siebie: nauczyć się wybaczać, rozumieć, akceptować i znosić.

Piąty etap: Bezinteresowność i służba (w Vedach nazywa się to dharmą (obowiązkiem)).

Uważa się, że dopiero na tym etapie zaczyna się manifestować prawdziwa Miłość - a wcześniej w ogóle nie istniała. Rzeczywiście, na wszystkich poprzednich etapach dobre uczynki oznaczały odpowiedź. Obaj partnerzy, robiąc coś dobrego dla swojej bratniej duszy, świadomie lub nieświadomie oczekiwali czegoś w zamian. W okresie służby chcę zrobić coś przyjemnego, po prostu tak, ponieważ człowiek jest drogi. Ponieważ dusza jest już na to gotowa. Obsługa odbywa się świadomie i dobrowolnie, sprawia przyjemność każdemu. Jeśli jedna osoba jest opóźniona na poprzednim etapie, druga własnym zachowaniem przyspiesza proces, zbliżając go do następnego.

Szósty etap: Przyjaźń

Na tym etapie szacunek, zrozumienie i akceptacja zaczynają się w pełni ujawniać. Para przeszła już wiele do tego czasu, partnerzy dobrze znają swoje charaktery i nawyki, wiedzą, jak wyjść z trudnych sytuacji bez konfliktów. Oboje nauczyli się robić to, co jest przyjemne i konieczne, co jest dla nich dobre i interesujące razem. Okres przyjaźni może czasami trwać latami i dziesięcioleciami, ponieważ małżonkowie czują się bardzo komfortowo i spokojni. Najczęściej przyjaźń przejawia się żywo, gdy dzieci już dorosły, a rodzice mają dla siebie wystarczająco dużo czasu. Ale bezdzietne pary również nawiązują przyjaźń w tym samym czasie.

Siódmy etap: Miłość

Niewielu dochodzi do tego etapu, ponieważ najpierw trzeba nauczyć się pokornie i spokojnie akceptować człowieka takim, jakim jest, za darmo o niego dbać, akceptować jego indywidualność. Partnerzy w pełni się ujawniają i harmonijnie uzupełniają. Ich wady są starannie wygładzone, a zalety są odzwierciedlone w każdym - jest to spokojna i radosna akceptacja całej osoby w integralności. Zrozumienie na pierwszy rzut oka, odczytanie pragnień z pół spojrzenia, duchowa jedność i uspokojenie.

Ale tak głębokiego, prawdziwego uczucia nie daje się tak po prostu i nie powstaje od zera – wszystkie szczęśliwe pary rozwijają swoją miłość przez długi czas i często przechodzą do niej przez nienawiść i ochłodzenie. W tym przypadku warto pamiętać o nagrodzie czekającej na mecie i ze swojej strony postarać się zrobić wszystko, aby zachować kruchy i delikatny kwiat miłości, ogrzać go i nadać mu swoje ciepło i światło.