Żyjmy Osobno… A O Inicjatywie

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Inicjatywa to osoba pełniąca wiodącą rolę w rozwiązaniu jakiejś niepewnej sytuacji życiowej. Czy jednak inicjatywa jest zawsze odpowiednia?

Dziewczyna zwrócona się po radę, będę nazywać ją Anną, z prośbą o zrozumienie zachowania jej chłopaka, który zaproponował, że przez jakiś czas zamieszka osobno.

Analiza konfliktów klientki z młodym mężczyzną wykazała, że była w nich główną inicjatorką: sama zainicjowała dyskusję o tym, co jej nie odpowiadało, wniosła wiele swoich kontrargumentów do jego argumentów, pierwsza poszła na pojednanie. A młodzieniec przyjął to biernie lub wybrał taktykę unikania.

A teraz dziewczyna (wygląda zdecydowanie na przywódczynię, energiczną, żwawą, na zewnątrz pogodną, ale ze smutnymi oczami, w których od czasu do czasu błyszczą łzy) miała zrobić pierwszy krok zgodnie ze swoim starym nawykiem. Swój zamiar uzasadniała nieśmiałością chłopca, jego niezdecydowaniem.

„On nie chce być w konflikcie” – powiedziała Anna. - Co oznacza dla ciebie „konflikt”? - Dyskutuj otwarcie, kto z czego nie jest zadowolony w związku, szukaj rozwiązań. - Okazuje się, że nie chce szukać rozwiązań, bo unika tych dyskusji? - Proponuje rozwiązania, ale nie przyjmuję jego argumentów, bo wydają mi się niepoważne. W rezultacie nasza dyskusja przeradza się w spór i kończy się, odchodzi. Więc z tym oddzielnym życiem… Nie może podać ani jednego rozsądnego argumentu za swoim działaniem, poza tym, że jest zmęczony. A czym dokładnie jesteś zmęczony? Dlaczego tak go męczę, nie rozumiem? - Może dystansowanie jest, jego zdaniem, jedynym sposobem na zachowanie swoich granic, swojej autonomii? Czy możesz odpuścić sytuację i pozwolić mu zdecydować, co zrobić? - Tak, ale… - Martwisz się o coś? - Ciężko mi po prostu przyjąć i odpuścić sytuację. Nie mogę żyć w spokoju, nie mając pewności, czy zadzwoni, czy nie.

- To znaczy, jeśli nie przejmiesz inicjatywy, może nie zadzwonić? - Tak, boję się tego. - Taki rozwój wydarzeń nie jest wykluczony. A jeśli znowu zrobisz pierwszy krok, czy znowu będziesz nalegać? - Wtedy umocni się w przekonaniu, że jestem uparta i zawsze postępuję po swojemu. Może znowu będziemy razem, ale jak długo? Ile razy brałem odpowiedzialność za siebie wcześniej i dokąd doszliśmy? Mam dość bycia w roli zdobywcy i nieustannego szturmu na tę fortecę. Kiedy ktoś mówi, że jest zmęczony związkiem i chce mieszkać osobno, to tak, jakby kochanek powiedział swojej kochance, że jest zmęczony spaniem z nią, a teraz chce spać w innym pokoju. W dawnych czasach władcy wysyłali swoją irytującą żonę lub kochankę do klasztoru. Może jest zmęczony moją ciągłą inicjatywą? - Jeśli będziesz cały czas brać za niego odpowiedzialność, nie będzie miał szans na tę inicjatywę lub zamanifestuje ją w innym miejscu lub w inny sposób. Życie osobno jest jego inicjatywą, jego obszarem odpowiedzialności. Podejmując więc taką decyzję, akceptuje wszelkie możliwe konsekwencje.

Nie ma dobrych lub złych decyzji, są tylko optymalne dla człowieka.

Zaoferowałem Annie kilka przydatnych narzędzi do podejmowania decyzji. Jednym z takich narzędzi jest ćwiczenie terapii poznawczo-behawioralnej, Przegląd wyboru. Jeśli dana osoba wątpi, co zrobić, pisze na arkuszu możliwych opcji swoich działań z zaletami i wadami każdego z nich, wybierając najbardziej odpowiedni.

Ostatnio na forum dyskutowano temat inicjatywy.

Okazało się, że pierwszy przejmuje inicjatywę ten, kto ma silniejsze pragnienie lub potrzebę. Wpływ na to może mieć również stereotyp płci.

Nie ma nic złego w przejmowaniu inicjatywy. Jeśli jednak od czasu do czasu twoja potrzeba drugiego człowieka okazuje się w tobie silniejsza niż jego, to jest to powód do refleksji. Jakie jest źródło problemu - nieumiarkowanie osobiste z powodu niespokojnego przywiązania lub braku zainteresowania drugą osobą?