Analiza Snów Fabuła: Śmierć Bliskich

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Z punktu widzenia psychologii Junga sny są językiem naszej nieświadomości. Co kryje się w naszych snach i jak możemy nauczyć się rozumieć język snów?

W tym artykule chcę skupić się na analizie strasznych snów, koszmarów związanych ze śmiercią, śmiercią i morderstwem.

Pierwszą rzeczą, na którą chciałbym zwrócić uwagę, jest to, że podczas koszmaru podświadomość zwraca uwagę śniącego na informacje, które chce przekazać. Im gorszy sen, tym lepiej jest zapamiętywany, tym ważniejsza i istotniejsza jest przekazywana informacja. Jednocześnie wiadomość, którą przekazuje nam nasza nieświadomość, niekoniecznie ma charakter negatywny, bez względu na to, jak okropny może nam się wydawać sen.

Jedna z najczęstszych wątków pojawiających się w snach wiąże się ze śmiercią, zagładą, morderstwem. W tym przypadku ofiarami śmierci są często osoby najbliższe i najdroższe: rodzice, małżonkowie, dzieci. Często w takich snach śniący próbuje uratować umierającą osobę, ale pomimo wszelkich wysiłków takie próby nie kończą się sukcesem, a śniący traci ukochaną osobę. Ludzie z reguły budzą się w „zimnym pocie” i próbują odpędzić od siebie okropny sen, modląc się, aby nigdy nie wrócił.

Jednak taki sen jest bardzo archetypowy i nie należy się go bać. Świadczy o przemianie zachodzącej u śniącego iw rzeczywistości nie ma nic wspólnego ze śmiercią bliskich.

Z punktu widzenia analizy Junga wszystkie elementy snu to sam śniący, jego wewnętrzne energie. W związku z tym śmierć kogoś we śnie oznacza odrzucenie jakiejkolwiek własności własnej osobowości.

Tak więc śmierć dziecka we śnie może mówić o odrzuceniu dziecięcej, infantylnej pozycji i świadczyć o dorastaniu marzyciela.

Śmierć matki może wskazywać, że porzucamy jakąś cechę charakterystyczną dla naszej ziemskiej matki: nadopiekuńczość, całkowitą kontrolę lub coś innego.

Śmierć ojca lub męża może wskazywać, że nasza męska energia, nasz Animus, jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie.

W tym przypadku bardzo ważna jest metoda śmierci. Jeśli mówimy o morderstwie, najprawdopodobniej w prawdziwym życiu nasze aktywne działania mają na celu zniszczenie tej właściwości naszej osobowości. Jeśli śmierć pochodzi z choroby, to być może dusimy w sobie jakąś cechę naszego charakteru.

Im bliższa i droższa osoba, którą tracimy we śnie, tym trudniej nam porzucić tę własność w prawdziwym życiu.

W takim przypadku wiadomość może mieć całkowicie odwrotny przekaz. W jednym przypadku nasza podświadomość mówi: - Nie żałuj, zrezygnuj! Aby znaleźć coś nowego, trzeba porzucić stare, znane. Tylko pozbywając się tego znajdziesz wolność, harmonię i szczęście! W innych przypadkach przekaz podświadomości może być odwrotny, krzyczy, woła o pomoc: - Nie psuj ostatniej rzeczy, którą masz przy życiu. To może ocalić cię od zniszczenia, od śmierci twojej osobowości.

Ta archetypowa fabuła często pojawia się w bajkach. Przykład takich opowieści: „Mistress Blizzard”, „Vasilisa the Wise”, „Kopciuszek” W oryginalnych (nieprzystosowanych) wersjach tej opowieści bohaterka przeżywa dwie śmierci. Na samym początku opowieści umiera jej własna matka, a na końcu, po przejściu wszystkich prób przygotowanych przez jej los, umiera jej Zła macocha i siostry.

O czym mówi ta fabuła, czego bohaterka odmawia i, co najważniejsze, w imię czego?

Śmierć dobrej matki świadczy o tym, że dorastanie jest możliwe tylko wtedy, gdy bierzesz odpowiedzialność za swoje życie we własne ręce, a do tego musisz uciec od czujności i nadopiekuńczości. Na pewnym etapie samica wyrządza więcej szkody niż pożytku, ponieważ nie nadaje się do roli przewodnika w dorosłym życiu. Miła, opiekuńcza część naszej duszy w pewnym momencie zakłóca nasz rozwój i dlatego zbyt dobra, troskliwa matka musi umrzeć. Jednocześnie w bajkach matka umiera śmiercią naturalną, co oznacza, że jest to naturalny cykl naszego życia, który zachodzi w procesie dorastania. Ale miłą, troskliwą matkę zastępuje Zła Macocha, a nie jedna, ale grupa wsparcia w postaci tych samych złych i szkodliwych sióstr, zamieniających życie bohaterki w piekło. Macocha i siostry są ciemną stroną duszy bohaterki, do czego bardzo trudno się przyznać nawet przed samą sobą. Ta złość, zazdrość, chciwość - to cechy, które charakteryzują każdego z nas w pewnym momencie. Ale żeby się ich pozbyć, trzeba je rozpoznać, zobaczyć w sobie i przemienić. A cała dalsza zawiła fabuła poświęcona jest właśnie przemianie tej cienistej części naszej Duszy. Bohaterka będzie musiała przejść przez ogień, wodę i miedziane rury, doświadczyć strachu i rozpaczy, poznać Babę Jagę i miłą myszkę/wróżkę. A wszystkie te testy są potrzebne tylko po to, by rozpoznać i przekształcić w sobie CIEŃ.

Podobna fabuła znajduje się w bajkach prawie wszystkich narodów, we wszystkich zakątkach naszej planety. Podobnie jak podobne sny, ludzie śnią, niezależnie od wykształcenia, koloru skóry, religii. To są marzenia LUDZKOŚCI. Ponieważ każdy z nas będzie musiał przejść ścieżkę dorastania i każdy z nas na tej drodze straci coś bardzo cennego, aby się odnaleźć.