2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Odrobina kurzu na wietrze.
Nadchodzi chwila i uświadamiasz sobie, jak bardzo jesteś płytki, jesteś tylko ziarnkiem kurzu niesionym przez wiatr, gdziekolwiek mu się podoba, i po prostu nic nie znaczysz w tym ruchu. W twoim życiu przychodzi taki moment, kiedy widzisz i czujesz, że nic nie będzie takie samo jak przed chwilą, że wszystko stało się inne, a ty, tracąc dawne znaczenie, oddalasz się daleko od marzeń o swojej wspaniałej wielkości. Tak, wszystko nagle staje się nieważne, małostkowe, przestajesz rozpoznawać stare popędy, odleciały na zawsze poza granice twojej postawy, po prostu zostawałeś z tym, czym byłeś na samym początku - z niczym, i to jest ten punkt, w którym Twój dalszy montaż ma miejsce.
Ziarnko piasku na wietrze leci z łatwością, ufając swojej trasie. Każdy postój to szansa na spotkanie z innymi ziarenkami piasku. Wiatr zmian wieje nieustannie, jeśli jesteś na niego otwarty, wskaże ci drogę, jeśli jesteś w ukryciu, nawet nie wiesz, co to jest. Nie tylko zdmuchuje cię z twojego miejsca, ale zdmuchuje z ciebie wszystkie niepotrzebne rzeczy, co naprawdę uniemożliwia ci poruszanie się po twojej ścieżce. Okrada cię ze wszystkiego, zmniejszając twoją masę do poziomu drobinki kurzu, czyniąc cię tak małym i niewidzialnym. że możesz bezpiecznie odejść, zniknąć bez śladu, odlecieć, tak łatwo będzie ci to zrobić. Tak wiele się w tobie zgromadziło i na pewno wszystko stracisz, jeśli naprawdę uniemożliwi ci to pójście. Zrozum, w tym świecie kurzu jesteś tym samym pyłkiem, co wszyscy wokół ciebie, a całe twoje rozumowanie na temat twojego bogactwa lub twierdzenie, że znasz prawdę, skończy jako proch na warstwie kurzu. To nie będzie miało znaczenia. Nie martw się.
Nie pamiętaj, co było ważne rok temu, co cię kiedyś niepokoiło, teraz to historia, nad którą osiadł kurz. Historie spływają z ciebie, zamieniając się we fragmenty wszystkich niepotrzebnych rzeczy, które kiedyś miały dla ciebie naprawdę znaczenie, ale to odeszło, a ty o tym zapomniałeś. Co zatem jest ważne? Co tak naprawdę należy do ciebie, co jest bardzo drogie i co stanowi twój rdzeń, co pozostanie, gdy wszystko, co zbędne, odpadnie. Ale to takie dziwne i niezwykłe myśleć, że wszystko, co masz teraz, nie jest ważne. Dlaczego więc to wszystko było konieczne, po co te wszystkie wysiłki i zajęcia z sumieniem, dlaczego przez lata próbowałeś zrobić coś własnego, skoro w końcu odpada to przede wszystkim jako coś zupełnie niepotrzebnego. Po co? Po co zbierać kurz na szafie?
Drobinka kurzu na wietrze leci, nie widząc przed sobą granic i przeszkód. Każda powierzchnia to miejsce złożenia w konglomerat, a raz powiew wiatru i znowu nowe miejsce i tak jest na zawsze, no, prawie na zawsze. Przenosząc się w stan drobinki kurzu, poczujesz tę powolność życia, wypełnioną harmonijnym oczekiwaniem na wiatr zmian. W tym pozornie martwym świecie panuje harmonia chaosu, najwyraźniej nie ma się czego bać i nienaturalność, obok siebie nie ma nic prócz drobinek kurzu. Nie ma tu nic zbędnego. Filozofia drobinki kurzu na wietrze może trwać wiecznie… no, a może prawie wiecznie.
