Sam Mogę Umieścić Wszystkie Zabawki Na Swoich Miejscach

Spisu treści:

Wideo: Sam Mogę Umieścić Wszystkie Zabawki Na Swoich Miejscach

Wideo: Sam Mogę Umieścić Wszystkie Zabawki Na Swoich Miejscach
Wideo: LOSOWE OTWIERANIE ŚWIETNYCH ZABAWEK 2024, Może
Sam Mogę Umieścić Wszystkie Zabawki Na Swoich Miejscach
Sam Mogę Umieścić Wszystkie Zabawki Na Swoich Miejscach
Anonim

Każdy dorosły chce, aby jego dziecko dorastało schludnie: utrzymuj swoje ubrania w porządku, układaj swoje rzeczy na miejscu, dbaj o rzeczy innych ludzi, pomagaj starszym. Jak nauczyć małe dziecko porządku?

Porządek jest przyjemny i wygodny. A pozytywne emocje są spowodowane wynikiem, a nie samym procesem.

Chęć uporządkowania zwykle powstaje w sposób naturalny po okresie dojrzewania, a często - dopiero wtedy, gdy człowiek zakłada własną rodzinę i zaczyna budować własny dom. Podczas gdy dziecko mieszka na terytorium dorosłych i zajmuje podrzędną pozycję, nie ponosi odpowiedzialności za nic wokół niego.

Dlatego nie trzeba oczekiwać, że 2-3 letnie dziecko wykaże chęć i odpowiedzialność w czyszczeniu zabawek.

Uwielbiają układać rzeczy na swoich miejscach, sprzątać, zwykle dzieci są pedantyczne, zadbane, nie z powodu wykształconego przyzwyczajenia, ale z powodu cech charakteru (częściej są to dziewczynki). Wadą tego rodzaju jest ciasnota w zachowaniu, niezdolność do hazardu, brak inicjatywy.

Dzieci, które bawią się z zapałem i co ciekawe, nie są w stanie nagle opuścić gry i dlatego zabawki pozostają tam, gdzie zostały zapomniane. To. niechęć do porządkowania to norma wiekowa, a obecność pewnych umiejętności w tej czynności jest raczej miłym zaskoczeniem.

Od czego zaczynasz?

Trening sprzątający najlepiej wykonywać poprzez zajęcia lub zabawę z osobą dorosłą.

Nie zapominaj, że przyzwyczajenie się do jakichkolwiek umiejętności zakłada, że mają je również inni członkowie rodziny. Ponieważ głównym mechanizmem zachowań społecznych dziecka jest naśladowanie, lepiej wychowywać dziecko, po prostu stawiając je obok siebie i pokazując mu, co ma robić i jak to robić, niż mówić mu o tym, jak dobre dzieci powinny się zachowywać. Jeżeli nikt z dorosłych nie jest obciążony utrzymaniem wymaganego od dziecka porządku, to takie szkolenie nie będzie skuteczne.

Aby rozwinąć umiejętności dziecka w zakresie czyszczenia zabawek, należy zadbać o ograniczenie obszaru, w którym może się bawić. Należy pamiętać, że sprzątanie nie powinno przerywać zabawy dziecka ani utrudniać jej kontynuacji. Gdyby zostawił na podłodze zbudowany z kostek zamek, błędem byłoby go usunąć – oznacza to przerwanie procesu twórczego, którego nie można wznowić. Wymyśl jakiś wcześniej ustalony sygnał, który pomoże ci w zabawny sposób przyciągnąć uwagę dziecka. Na przykład zawsze włącz zabawną muzykę lub zadzwoń, zanim zaczniesz sprzątać. I będzie super, jeśli dziecko również odpowie Ci jakimś wcześniej uzgodnionym gestem, na przykład podniesioną dłonią. Szczególnie uzdolnieni rodzice mogą wymyślić pieśń, którą rodzinny chór może wykonać przed rozpoczęciem prac domowych.

Jeśli sam zajmiesz się sprzątaniem w żłobku, bez lub pod nieobecność dziecka, może odnieść wrażenie, że ktoś zawsze wykona swoje obowiązki. Spróbuj razem z dzieckiem, nawet jeśli jest jeszcze bardzo małe, uporządkować rzeczy w jego przedszkolu. Niech po prostu trzyma torbę z zabawkami lub wyciąga spod sofy coś, co jest trudniejsze do zdobycia dla dorosłego. Publicznie dziękuj dziecku za pomoc, a od czasu do czasu proś o pomoc w sprzątaniu rzeczy dla dorosłych: „Tak dobrze sobie radzisz, nie mogłem tego zrobić!”

Podczas wspólnego sprzątania komunikuj się z dzieckiem w zabawny sposób. Pozwól mu dodać zabawki do twojego konta, które wymawiasz śmiesznym głosem. Lub spróbuj zaprosić malucha, aby zamienił się w buldożer, aby przenieść klocki i samochody z dywanu do rogu. Wszystko to rozjaśni żmudne zajęcie dziecka i nie zostanie utrwalone w jego głowie jako nieuniknione zło.

Z dziećmi od 4 roku życia można już zgodzić się na samodzielne sprzątanie zabawek w swoim pokoju, korzystając z odbioru żetonów, co pomaga rozwinąć w dziecku niezbędną przydatną umiejętność. Warunkiem otrzymania przez dziecko żetonu jest posprzątanie zabawek bez przypominania o określonej godzinie przez osobę dorosłą. Umowa z dzieckiem zawiera jasne warunki i oczekiwaną nagrodę, jeśli te warunki zostaną spełnione.

Sześć zebranych w ciągu tygodnia żetonów daje prawo do spełnienia życzeń dziecka w niedzielę (może to być wycieczka do parku, na plac zabaw lub na targ książek po ciekawą książkę dla dziecka itp.). W ten sposób można rozwijać umiejętności w innych obszarach życia dziecka, np. szybkie rozbieranie się ze spaceru i układanie wszystkich rzeczy na miejscu, mycie zębów rano i wieczorem, wstawanie rano czy chodzenie spać itp..

A także proces sprzątania pokoju można zamienić w ekscytującą grę z elementami matematyki i logiki. Ważny plus: oprócz uporządkowania rzeczy w domu, będziesz także powtarzać i utrwalać wiedzę zdobytą przez dziecko w klasie w przedszkolu czy szkole.

Najpierw powiedz dziecku, dlaczego ludzie potrzebują różnych klasyfikacji. Podaj przykład rozmieszczenia książek w bibliotece, towarów na półkach w sklepie, gazet i pamiątek w kiosku, naczyń w Twojej kuchni. Wyjaśnij, że kategoryzacja pomaga utrzymać porządek i szybko je znajdować.

Zagraj w tę grę: dziecko pyta, gdzie przechowujesz nici, igły, nożyczki, noże, widelce, zdjęcia. Odpowiadasz z pamięci, a syn i córka sprawdzają, czy powiedziałeś poprawnie. Następnie zamieniacie się rolami. Teraz pytasz dziecko, gdzie trzyma koszulki, skarpetki, ołówki, gry – i sprawdzasz, czy wszystko jest poprawnie nazwane.

Dziecko dostrzeże praktyczne korzyści z klasyfikacji i stopniowo zacznie się martwić o utrzymanie porządku w domu.

Cztery gry logiczne, dzięki którym sprzątanie jest łatwe i przyjemne

1. „Grupy”

Wszystkie przedmioty w pokoju dzielimy na grupy: w jednej grupie zabawki, w drugiej ubrania, w trzeciej ołówki, farby itp.

Mniejsze podgrupy: wszystkie samochody, wszyscy żołnierze, wszystkie lalki, wszystkie przybory.

Ubrania dzielimy na top i bieliznę (bielizna) lub na ubrania zimowe i letnie.

Buty dystrybuujemy według rodzaju (trampki, półbuty, sandały, botki) lub według sposobu ich zapinania (ze sznurowadłami, zamkami, zapięciami, rzepami, bez zapięć).

Książki można podzielić na dorosłych i dzieci; o sztuce, encyklopediach i podręcznikach. Możesz się tutaj zmieniać tak, jak chcesz.

2. „Zapłać w kolejności”

Dzielenie obiektów na grupy to już lwia część sprzątania. A następnie poproś dziecko, aby ułożyło przedmioty z jednej podgrupy w kolejności, na przykład według koloru, rozmiaru, wzrostu itp. Powiedzmy, że wszystkie książki są ułożone na półce na wysokość, samochody - w rozmiarze, żołnierze i lalki - na wysokości itp. (Musisz je umieścić w miejscach, w których powinny znajdować się te przedmioty).

3. „Znajdź parę”

Dzieciaki naprawdę lubią odnajdywać zagubioną parę. Daj im stos skarpet i poproś, aby znaleźli parę dla każdego. Celowo ukryj jeden but. W poszukiwaniu swojej pary dziecko musi zgrupować wszystkie buty i natychmiast na półce, aby się nie pomylić.

4. „Liczymy przedmioty”

Poproś dziecko, aby policzyło, ile przedmiotów dzisiaj pogrupowało. A więc pięć lalek, dziesięciu żołnierzy, trzy samochody – w sumie 18 zabawek. Dwie pary trampek, jedna para butów, trzy pary butów – w sumie sześć par butów.

W przypadku starszych dzieci możesz nawet narysować wykres lub diagram. Pod koniec tygodnia na podstawie siedmiu wykresów sporządź jeden, podsumowując i wyciągając wniosek – ile zabawek (butów, książek, ubrań) usunęli (a więc rozrzucili!) syn i córka w ciągu tygodnia.

Jeśli jest kilkoro dzieci, można zorganizować między nimi zawody, które usunęły najwięcej lub które narobiły najmniej bałaganu. Wyniki konkursu można również wpisywać w wykresy, diagramy, tabele.

To wszystko! Trochę się bawiliśmy, trochę rozmawialiśmy iw rezultacie dostaliśmy trzy zalety: w porządku dziecięcym każdy ma wesoły i radosny nastrój, a my uczyliśmy się logiki i matematyki.

Zalecana: