Romans Z żonatym Mężczyzną

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-12 21:02

Zdarza się, że żonaty mężczyzna w poszukiwaniu krótkiego, ale namiętnego romansu, zwłaszcza w podróży służbowej lub na studiach, pracuje w innym mieście, nawiązuje związek z kobietą i nie mówi jej o swoim statusie. Kobieta zakochuje się, zaczyna snuć plany na przyszłość, a potem nagle mężczyzna znika bez wyjaśnienia lub na horyzoncie pojawia się jego żona.

Zdarza się też, że mężczyzna nie ukrywa, że jest żonaty. Na przykład miał romans z samotną koleżanką z pracy, która postawiła sobie za cel poślubienie go.

W idealnym obrazie kochanki nie ma miejsca na żonę. Ma nadzieję, że mężczyzna, jej ofiara, będzie w niej bezinteresownie zakochany przez cały czas, będzie pielęgnował i pielęgnował ich wspólne dziecko, żonę i dzieci z poprzedniego małżeństwa, będzie niechętnie odwiedzał, o ile przyniesie większość pieniądze do niej. W niektórych sytuacjach tak to się dzieje.

„Na początku mój mąż i ja mieszkaliśmy w Kazaniu. Jest budowniczym, zorganizował własną firmę, zbudował dla naszej rodziny wspaniały wiejski dom w rajskim miejscu. Mieliśmy dwie córki, ale mój mąż też chciał syna. Przekonał się mnie, że nie muszę pracować., aby dowiedzieć się, że jego obowiązkiem jest utrzymanie rodziny, a ja muszę utrzymywać komfort w domu, rodzić i wychowywać dzieci. Zgodziłem się. Byłam taka szczęśliwa, że nawet nie mogłam Wierzę, że można tak żyć. Często zadawałam sobie pytanie, jak zasłużyłam na to szczęście ? Przyjaciele byli zazdrośni. Mój mąż miał przyjaciela w pracy, a ja zaprzyjaźniłam się z jego żoną Maszą. Nasze domy były w sąsiedztwie. A mężowie pracowaliśmy, jeździliśmy do siebie, rozmawialiśmy. Kiedyś Masza przyznała, że jej mężowi - kobieciarzowi nie brakuje ani jednej spódnicy, ale zrezygnowała. Od tego czasu zaczęłam się martwić, że mój mąż nie ulegnie przykładowi przyjaciel Mieliśmy długo oczekiwanego syna i zwróciłem uwagę na prace domowe. W ogóle ufałem mężowi, nie dzwoniłem do pracy, nie sprawdzałem. Myślałem, że w od teraz, wraz z narodzinami mojego syna, nie mam się czym martwić, że mamy silną, przyjazną rodzinę, że mój mąż mnie kocha. Rano wyjechał do miasta, a przyszedł dopiero późnym wieczorem. Raj zakończył się w dniu, w którym zadzwoniła do mnie kobieta, która powiedziała, że pracuje jako sekretarka dla mojego męża i spodziewa się od niego dziecka, poprosiła, żebym odeszła i nie przeszkadzała w ich szczęściu. Byłem w szoku, położyłem się na łóżku i nie wstałem do wieczora, jakby siły od razu mnie opuściły.

Kiedy przyszedł mój mąż, przeprosił, prawie czołgał się na kolanach, powiedział, że nie pójdzie do niej, tylko pomoże finansowo, że mnie i dzieci kocha, a sama sekretarka uporczywie go uwodziła, zapewniała, że po operacji nie mógł mieć dzieci… Próbowałem mu wybaczyć, ale za każdym razem, gdy wychodził do pracy, nękała mnie zazdrość. Trudno mi było to znieść. Zasugerowałam mężowi, żeby przeprowadził się razem do innego miasta, ale on odmówił, tłumacząc, że tu wszystko jest w porządku i że lubi to miasto, a co będzie w innym, nie jest znane. Nie chciał zawieść dla naszej rodziny. Zaczęliśmy skandale, mąż oskarżył mnie o paranoję. Doszło do tego, że zaprosił mnie do zaprzyjaźnienia się ze swoją kochanką, powiedział, że wkrótce urodzi i nie ma nic złego w tym, że nasze dzieci zaprzyjaźniają się z jej dzieckiem. Nawet poszedłem na to. Pani zaczęła odwiedzać nasz dom, ale było to dla mnie bardzo nieprzyjemne, ponieważ widziałem jej zazdrość, a komunikacja z nią negatywnie wpłynęła na moją samoocenę. Potem zaczęłam dostrzegać w domu ślady „czarnej magii”: znalazłam prochy na moim łóżku, trochę soli na progu, rozdarliśmy z mężem zdjęcie ślubne na dwoje… nie wierzę w to wszystko rytuały, ale mimo wszystko wywierały na mnie presję psychiczną, jej zazdrość, ukrytą złość… Wzrosła moja podejrzliwość, pojawiły się obsesyjne obawy o zdrowie moje i dzieci, pogorszyły się relacje z mężem. Załamałem się i złożyłem pozew o rozwód. Po rozwodzie mąż zostawił mi dom, mówiąc, że sam sobie zbuduje nowy. Sprzedałem dom i przeprowadziłem się do rodziców w Jekaterynburgu. Nadal nie mogę odpuścić tej sytuacji, cierpię, bo moja kochanka zabrała mój raj, że mąż zbudował z nią gniazdo miłości, mieszkają w swoim pięknym domu, który kiedyś mieliśmy, a ja i moje dzieci - w mieszkanie w Jekaterynburgu. Zżera mnie uraza. Sześć miesięcy temu byłem na oddziale nerwic z depresją, niedawno odkryli wrzód żołądka…”.

Oto smutna historia. Z Kateriną już zaczęliśmy pracować z jej kontuzją. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że w przyszłości kobieta doświadczy przyjemnych zmian.

Jednak sytuacja kochanki nie zawsze jest pomyślna. Często powtarza scenariusz żony. Zdarza się też, że gdy mąż wyjeżdża do innego mieszkania, w żonie budzi się instynkt rywala, myśliwego. Udaje, że udaje i zawiera przebiegłość kobiety, chcącej odtworzyć kochankę.

Zaczyna namawiać męża do ratunku, demonstrując się słaba, potrzebująca jego pomocy, prosząc o przysługę, nazywając go niezastąpionym, najlepszym ojcem, domowym rzemieślnikiem, zaczyna go uwodzić. I pewnego dnia mężczyzna myśli o tym, czy postąpił słusznie, opuszczając żonę? Wcześniejsze konflikty zostały zapomniane i wydaje się, że w ogóle wszystko było idealne. Mąż wraca do żony.

Ale czy naprawdę mu wybaczyła? Koniec gry. Co dalej?

Każda z tych historii ma wiele opcji rozwoju. Co wybrać? Rola ofiary, lalkarza czy poddanie się nurtowi życia?