Brak Prawa Do Niewygodnych Pytań

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Z kolekcji " Współzależność we własnym soku".

„Boi się ciebie - zadajesz mu wiele niewygodnych pytań” - jej przyjaciółka Masza powiedziała Tanyi tonem eksperta.

Może Masza ma rację? Może to naprawdę niezręczne pytania i nie należy ich zadawać? Co więcej, w kręgach parapsychologicznych cały czas słyszy o granicach osobistych, o prawie do przestrzeni osobistej. A w niemal duchowych kręgach mówią, że trzeba zaakceptować mężczyznę takim, jakim jest. I generalnie nie dręcz go.

A w domu, jako dziecko, cały czas odpowiadali na jej pytania w stylu „Nie kłopocz się”, „Zostaw mnie w spokoju”, „Co za głupie pytanie?”… Albo się zirytowali i krzyknęli, albo odeszli w milczeniu. Tanya nie rozumiała już, o co pytać, a o co nie.

Tanya i Siergiej spotkali się przez około trzy miesiące. A Tanya nie rozumiała, co się między nimi dzieje.

Siergiej albo ruszył w kierunku zbliżenia, albo odszedł. Przychodził co drugi dzień, a potem znikał na tydzień. Nie opowiadał o swoim życiu – co robi, jak spędza czas, z kim się komunikuje. Tanya nie rozumiała, czy ją lubił, czy poważnie patrzył na związek z nią, czy „po prostu dobrze się bawił”. Może ma w sumie kilka dziewczyn?

Tanya miała wiele pytań. Chciała długotrwałego związku i próbowała zrozumieć, czy ona i Siergiej pasują do siebie i czy on sam chce związku w ogóle, a z nią w szczególności. Ale Siergiej odpowiedział na pytania jakoś niejasno - wydawało się, że na coś odpowiedział, ale nie stało się to jaśniejsze. A potem Tanya bała się zapytać – a gdyby to naprawdę była jego osobista przestrzeń i naruszyłaby jej granice?

Gdzie przebiega granica między natrętnym wtargnięciem w przestrzeń osobistą drugiego a rozjaśnieniem relacji? Czy mogę zapytać „Gdzie byłeś?”, „Jak widzisz rozwój naszego związku?”, „Co robisz?”, „Dlaczego widujemy się tak rzadko?” itp.

Relacje to wspólna, wspólna przestrzeń. I ważne jest, aby wszyscy uczestnicy związku czuli się komfortowo. Komfort obejmuje również poczucie jasności, zrozumiałości, jasnej wiedzy o tym, co się dzieje.

Pytania dotyczące ogólnej przestrzeni relacji można i należy zadawać. Są to pytania, w których słowa "my", "nasze", "ty i ja" ("twoje" i "moje", "ty" i "ja", "ty" i "ja", "ty" i " moje "," ty "i "nasze" itp.).

Na przykład pytania dziecka do rodzica „Dlaczego zabraniacie mi lodów?”, „Kiedy idziemy do zoo?” całkiem legalne.

Pytania do partnera dotyczące czegoś wspólnego – relacji, planów, intencji, uczuć, majątku, czasu itp. - również. Pozostając w związku, osoba rezygnuje ze swojego czasu życia. I ważne jest, aby robić to świadomie, mając wyobrażenie o obrazie świata partnera.

Ważne jest jednak sformułowanie. Pytanie "Dlaczego spóźniłeś się na nasze spotkanie?" ma prawo do życia, ale zwykle kryją się za nim głębsze pytania, które można zadać w konstruktywnej formie („ja-komunikaty”, wyrażanie moich uczuć i myśli): „Byłem zaniepokojony. Wszystko w porządku?”, „Kiedy się spóźnisz, wydaje mi się, że ważniejszy jest dla Ciebie jakiś inny biznes niż spotkanie ze mną. Czy tak jest?”,„ Kiedy się spóźniasz, odbieram to jako brak szacunku dla mojego czasu i wpadam w złość. Porozmawiajmy, jak możemy rozwiązać ten problem”.

Próba wniesienia jasności i zrozumienia do związku może wywołać irytację, urazę, wyobcowanie w innym. To są jego osobiste procesy. Ale jest już wybór, jaki poziom niepewności można doświadczyć, a który nie odpowiada, i trzeba jakoś rozwiązać problem (porozmawiaj ze swoim partnerem o samym fakcie niepewności i jego wycofaniu się z odpowiedzi lub opuść związek).

Chęć lub niechęć do dzielenia się czymś osobistym: własnymi (niezwiązanymi z relacjami) planami, przemyśleniami, wydarzeniami - może mówić o poziomie zaufania i gotowości do zbliżenia się, stworzenia tej samej wspólnej przestrzeni. I znowu jest to pytanie do dyskusji z partnerem i własnego wyboru, czy takie tempo i poziom zbliżenia jest odpowiednie, czy nie.