2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Na ile jesteś pewien, że żyjesz dla siebie?
Czy często robisz to, co naprawdę chcesz robić? A może robisz to, bo ktoś inny tego potrzebuje, wbrew twojej woli?
Przyznaj, że to w końcu znajome.
Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego tak się dzieje?
Robimy to, czego nie chcemy robić, głównie dlatego, że nie możemy odmówić.
Formuje się to od dzieciństwa, kiedy dziecko uczy się interakcji z ludźmi, uczy się rozpoznawać swoje pragnienia i potrzeby. Na przykład: rodzic każe dziecku wykonać jakąś pracę, podczas gdy dziecko odpowiada, że nie chce, a w odpowiedzi słyszy, że rodzic nie akceptuje tego wyrażenia, że jej dziecko nie może mówić i że trzeba to zrobić oni powiedzieli. Prowadzi to do ukształtowania się postawy - nie mam prawa odmówić / muszę zrobić to, co mi kazano / moje pragnienie nie jest brane pod uwagę i tym podobne.
Rozumiemy więc w zasadzie, że nie jest właściwe żyć zgodnie z tymi postawami, ale to już zakorzeniło się w naszej nieświadomości i teraz wpływa na nasze życie.
I w końcu zdradzamy nasze interesy. Naszą energię poświęcamy innym, robiąc to, czego nie chcemy, co nie sprawia przyjemności. W ten sposób pozwalamy innym naruszać osobiste granice.
Jeśli zapomnisz o swoich pragnieniach, nie zwracaj uwagi na swoje uczucia, frustracja, napięcie, rodzime emocje, stres, niepokój pojawią się i nagromadzą. W rezultacie może to prowadzić do innych poważnych konsekwencji.
* Frustracja to stan psychiczny w sytuacji (rzeczywistej lub wyobrażonej), że niemożliwe jest zaspokojenie potrzeb. Innymi słowy, rozbieżność między pragnieniami a możliwościami *
Jak więc nauczyć się mówić „nie”?
Na początek sugeruję, abyś pamiętał sytuacje, w których nie mogłeś odmówić.
A teraz musisz dobrze pomyśleć, być może wrócić do dzieciństwa i odpowiedzieć na pytanie „jakie masz postawy, które ci przeszkadzają?” Zapisz je, oceń realistycznie – czy naprawdę są prawdziwe? Spróbuj je zmienić (na przykład: „Muszę zrobić to, co mi kazano” – „Mam prawo decydować, co robić, a czego nie”). Powtarzaj je tyle razy, ile to konieczne, aż poczujesz, że nabrały dla ciebie znaczenia. Później również powtarzaj je codziennie, a potem raz w tygodniu. Wymiana starych instalacji wymaga czasu.
Oprócz wpływania na postawy istnieją również następujące powody:
- nie znasz siebie dobrze. Nie do końca rozumiesz, co powoduje dyskomfort, a co sprawia radość. Nie możesz zrozumieć i wyrazić tego, co jest w tej chwili potrzebne.
- martwisz się o swoją relację z osobą, boisz się jej utraty. Myślisz, że jeśli odmówisz, druga osoba będzie urażona, zła. Albo martw się o to, co myślą o tobie, jeśli odmówisz. Ale wtedy pozwalasz innym kontrolować swoje życie, jednocześnie biorąc odpowiedzialność za ewentualne uczucia drugiej osoby (na przykład: „on / ona nie będzie obrażony, jeśli tylko się zmoczę, ale jeśli teraz powiem, że on / ona mnie obraził, to ja będzie jego winny i on / ona będzie zły”).
Ważne jest, aby zrozumieć, że masz pełne prawo do odrzucenia prośby, tak jak inna osoba ma prawo Cię o to poprosić.
Myślę, że sam rozumiesz, jak ważne jest, aby móc powiedzieć „nie”. Wiele osób wie też, że kiedy ktoś zdaje sobie sprawę, że ktoś zawsze się zgadza, to może zacząć z niego korzystać.
Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci powiedzieć „nie”:
- Daj sobie czas do namysłu. Pozwoli ci to określić swoje uczucia dotyczące prośby, zrozumieć, czego dokładnie chcesz, i nie poddawać się od razu nieświadomym postawom. Da to również możliwość uzyskania determinacji do odrzucenia wniosku.
- Zastanów się, co otrzymujesz, mówiąc „tak”? Czy przyniesie Ci przyjemność, korzyść, czy tylko zabierze energię i będzie Cię frustrować?
- Podziel się swoimi odczuciami na temat samej prośby lub tego, co należy zrobić. Pamiętaj, aby mówić samodzielnie i odnosić się do swoich uczuć, używając zaimków I („Nie jestem tym zainteresowany”, „Przepraszam, ale nie mogę pomóc”)
- Przestań szukać usprawiedliwienia dla swojej decyzji o odmowie. Wszyscy to czują i bardziej opłacalne będzie odmowa, niż skłamanie i unikanie odpowiedzi. Jednocześnie w złagodzeniu odmowy pomoże szczera ważność decyzji i powyższy punkt
- A co najważniejsze - szanuj siebie, naucz się rozpoznawać swoje osobiste granice. Przede wszystkim szanuj osobiste uczucia i nie bierz odpowiedzialności za innych. Nie możesz odmówić, jeśli nie znasz siebie (pierwszy powód). Przestań myśleć, że stracisz swój związek, jeśli odmówisz, co jeśli z czasem je poprawi? W końcu ludzie lepiej zrozumieją twoje osobiste doświadczenia i zainteresowania i nie będą cię wykorzystywać.
Czy to ci pomogło?
Zalecana:
Przemoc Wobec Samego Siebie Jako Sposób Na życie
Samorozwój jest cudowny. Ważne i konieczne jest rozwijanie w sobie przydatnych umiejętności, pozbycie się niepotrzebnych postaw. Coraz częściej jednak samorozwój utożsamiany jest z samodyscypliną. W rzeczywistości jest to metoda destrukcyjnej przemocy wobec samego siebie.
„Nie Znam Siebie”: Fałszywe życie
W trakcie pracy często słyszę od różnych klientów: „Nie wiem, kim naprawdę jestem. Nie wiem, czego chcę, dokąd idę, co naprawdę kocham, a czego wcale nie kocham … W ogóle nie znam siebie” . Z reguły wszyscy ci ludzie są zdrowi psychicznie, „w zdrowym umyśle i pamięci”, przystosowani społecznie i pod wieloma względami odnoszą sukcesy.
Dlaczego Zachowujemy Się Wygodnie Dla Kogoś, A Nie Dla Siebie?
Do pewnego stopnia wszyscy zachowujemy się, kiedy poświęcamy swoje interesy i robimy to, co komuś wygodnie, ale nie dla siebie: przejmujemy czyjąś pracę, zgłaszamy się na ochotnika do wykonywania najbardziej pracochłonnych i dalekich od najciekawszych zadań, nie możemy odmawiać próśb, kupować niepotrzebnych rzeczy, mówić niepotrzebnych rzeczy itp.
Żyj „dla Siebie” Lub „poświęć Całe życie Temu Niewdzięcznemu Brutalowi”
Na przykład nowa szminka. Tak, bardzo kochanie. I w zasadzie prawie to samo, no cóż, rurka jest ładniejsza, no cóż, przycisk, aby pokrywa nie odleciała, no cóż, trwałość kolorów jest wyższa, a kolorystyka jest bardziej elegancka, ale ogólnie rzecz biorąc, szminka to szminka.
Życie Jest Jak Gra, Gra Jest Jak życie
Gra jest stanem życia, wiecznym wyborem, zgadywaniem, parzystym lub nieparzystym, panoramowaniem lub przegraną . Bawiliśmy się jako dzieci i nie zdając sobie z tego sprawy, przeciągaliśmy naszą potrzebę zabawy w dorosłość. Grając w gry dla dorosłych, odgrywamy nasze dziecięce scenariusze, nieświadomie próbując uzyskać to, czego najbardziej nam brakuje dla naszej integralności i satysfakcji.
