Zgwałceni Mężczyźni

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

W ciągu ostatnich dziesięcioleci świat zaczął bardziej otwarcie mówić o przemocy wobec kobiet i dzieci. Tworzone są całe programy społeczne, aby chronić ofiary przemocy. Kobiety, które doświadczyły przemocy fizycznej lub seksualnej, nie ukrywają już twarzy, ale stają się liderkami tych ruchów. Wszyscy uczymy się ich empatyzować i wspierać. Uczymy się nie tolerować gwałcicieli, ale powstrzymywać ich, nawet jeśli wygląda to szorstko. Nie jesteśmy jeszcze gotowi, aby zrozumieć ich motywy, ale może to nie być wymagane. Są na tym świecie rzeczy, które po prostu muszą jasno i wyraźnie powiedzieć „NIE”.

W swojej pracy ciągle spotykam się z tym, że ofiary przemocy czują się winne za to, co się wydarzyło. Życzliwi ludzie dawali im niejasną wskazówkę, że to ich prowokacja spowodowała przemoc. Nie będę ukrywał, że zachowanie ofiary pociąga gwałciciela.

Ale istnieje „złota zasada” w radzeniu sobie z przemocą: „PRZEMOC JEST ZAWSZE WINNA PRZEZ RAPIDERA”. Żadna prowokacja nie usprawiedliwia faktu, że dana osoba nie kontrolowała swoich impulsów i niegrzecznie i bezceremonialnie naruszała granice innego, słabszego od niego. Dlatego niezwykle trudno jest pracować z osobami, które były bite w dzieciństwie lub, co gorsza, wykorzystywane seksualnie i gwałcone. Te rany nie goją się całkowicie, wydaje się, że nigdy.

A teraz dochodzę do głównej rzeczy, o której chciałam dzisiaj napisać. To jest przemoc wobec mężczyzn. Mam na myśli emocjonalne znęcanie się matek wobec ich synów. „Mama jest święta” często słyszałem od różnych mężczyzn. Za tą frazą może kryć się naprawdę piękny obraz silnej i kochającej matki. A wtedy mężczyzna nie będzie mówił o świętości kobiety. Będzie po prostu dobrym mężem i ojcem.

Inna wersja opowieści opowiada o tym, jak prawdziwy potwór w kobiecej postaci chowa się za świętym wizerunkiem. Czasami jestem pytany, czy istnieje żeńska wersja Sinobrodego?

Jest. Zarówno w życiu, jak i w biurze spotkałem wielu dorosłych mężczyzn, którzy wciąż są na łasce tego potwora. Wokół ich szyi wisi gruba lina zwana poczuciem winy, której drugi koniec znajduje się w małych i wytrwałych ramionach ich matek. Każdy impuls do wolności wywoływał gwałtowne drgnięcie, a ci mężczyźni nauczyli się przewidywalności, konsekwencji i niezawodności.

Ta wiarygodność bynajmniej nie jest konsekwencją świadomego wyboru, to żywotna konieczność, aby w końcu nie udusić się i nie wisieć na tej linie, oddając swoją duszę Bogu. Nie, nie do Boga… Mamo. W końcu ich dusza należy do niej. Urodziła, co oznacza, że jest pełnoprawną kochanką duszy i ciała.

Spotykam matkę jednego z moich przyjaciół z dzieciństwa, który nadal mieszka z moją mamą. Cóż, pytam, Vanechka (Petechka, Vassenka) nie wyszła za mąż? „Och, nie mów mi”, odpowiada, „chcę mieć wnuki, ale on, pasożyt, nie chce się żenić!” Byłoby mi żal starej kobiety, ale nie mogę. Ponieważ wiem, że Vanechka nie przypomina małżeństwa, nie było dla niego bezpieczne nawet spotykanie dziewcząt.

Pamiętam, jak 30 lat temu ta urocza stara kobieta (oczywiście młodsza) pobiegła do szkoły, aby zdemaskować „zepsutą” dziewczynę Julię, z którą Vanechka pocałował się podczas wycieczki do Dombai. Skąd o tym wiedziała, pytasz?

Cóż, podsłuchiwanie telefonu, sprawdzanie aktówki, wspinanie się po kieszeniach to dla tych matek coś powszechnego. I to było w czasach sowieckich i zakończyło się godziną zajęć z tematem „Edukacja seksualna dla nastolatków”, spotkaniem rodziców z publiczną chłostą matki Julii, a na koniec ze wstydu przeniesieniem Julii do innej szkoły. Otrzymawszy nieograniczoną władzę nad chłopcem, którego urodziła, kobieta ryzykuje odegranie na nim swojego niezadowolenia i gniewu związanego z mężczyznami.

To teraz odpowie za wszystkie grzechy i to usprawiedliwi wszystkie jej nadzieje. Teraz na pewno wychowa go w miłości, ale najważniejsze jest szacunek dla kobiety. Na pewno sprawi, że będzie szanował siebie, ponieważ wychowanie prawdziwego mężczyzny to taki szlachetny uczynek. I na pewno nie możesz ufać temu infantylnemu, miękkiemu, który uważa się za swojego ojca!

Była jego matką i ojcem, bo chciała, żeby się urodził. Znosiła wszystkie trudy ciąży i porodu, zarabiała pieniądze, podczas gdy ten nieudacznik, jego ojciec, bawił się. Wszystko dla tego cudu, który ma stać się najlepszym mężczyzną jej życia! Będzie chronić swój cud, swojego syna, ponieważ w nim, jak w jajku, jest igła, na końcu której jest jej życie. Jej przyszłe życie, jej starość.

Musi uszczęśliwiać jej przyszłe życie, ponieważ to mężczyzna uszczęśliwia życie kobiety.

Spełnia jej pragnienia, chroni ją przed niebezpieczeństwami.

Mąż nie mógł sobie z tym poradzić, szukanie kogoś innego to przytłaczające zadanie. A ten maluch tutaj jest, wszystkiego można go nauczyć. I na pewno poradzi sobie z tym zadaniem. Wszystko jest w jej rękach.

Patrzy na nią oczami w oczekiwaniu na miłość, którą na pewno mu obdarzy. Nie tylko tak, oczywiście, ale za to, że zrobi to, czego ona oczekuje i wymaga od niego poprawnie. To jest właściwe wychowanie, zachęcanie do właściwych uczynków. A miłość na tym świecie nie jest tak po prostu dana.

Przynajmniej na pewno nie otrzymała tak po prostu. A teraz nie da, a zatem nie otrzyma. I wcześnie uczy się poczucia dumy i satysfakcji, kiedy staje się małym mężczyzną obok swojej matki. Z kobietą, której znaczenie jest równe wszechświatowi. O

nie przeżyje bez jej miłości, a jeśli wymaga to stania się dorosłym, czytania jej pragnień, odkładania uczuć, znoszenia dyskomfortu, to się zgadza. To nie jest tak wysoka cena w porównaniu do życia.

Życie toczy się dalej, a cena rośnie, ale nikt o tym nie ostrzegał. Wręcz przeciwnie, coraz więcej osób wokół niego potrzebuje wsparcia, z którym się spieszy. Bo właśnie w tych momentach wyprostowuje się jego plecy, a cała jego natura umniejsza poczucie dumy i siły. To jest chwila prawdy. Albo to, albo śmierć.

A kręgarz powiedział, że ma coś w rodzaju muszli, która ściska kręgosłup i byłoby dobrze, gdyby psycholog dowiedział się, jaki ciężar dźwiga na ramionach. Czy noszenie ciężarów nie jest zadaniem mężczyzny? Wystarczy trochę odpocząć, ale lepiej napompować mięśnie, aby plecy nie bolały. Wciąż jednak serce zaczęło płatać figle, ale to bzdura. Odpocznie trochę, kilka dni i wszystko minie. Większość z tych chłopców nie dożyje 50 lat.

Zasób wygaśnie. Czasami, w chwilach rozpaczy, łapią się na tym, że z ich uczuć do matki pozostała tylko cicha nienawiść, wybuchająca w niekontrolowanych myślach lub uczuciach. Natychmiast następuje poczucie winy i złość na siebie, tak niewdzięczny. Wokół jest tak wielu nieszczęśliwych ludzi potrzebujących wsparcia, dzieci, kobiety, starcy.

Czy ma prawo litować się? I to tak wstyd, że jest ci żal. Umrze szybko, aby nie obciążać innych. Czasami przed mamą. I dokładnie wcześniej niż powinno być. Wiele osób na jego pogrzebie będzie szczerze żałować, że odszedł dobry człowiek. Nikomu nie przyszłoby do głowy, że nie ma życia. Nigdy nie rozpoznał swoich pragnień, nigdy nie nauczył się radować. Jego jedyną radością jest to, że dobrze zrobił drugiemu.

To śmierć w wyniku wycieńczenia ciągłą, nieustanną przemocą wewnętrznej matki, która była dokładną kopią jego prawdziwej matki…

Ilustracje: rzeźby Yuichi Ikehata