Współzależność. Różnica W Stosunku Do Zdrowych Relacji

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Uzależnienie od miłości to związek z fiksacją na innej osobie. Takie relacje nazywane są współuzależniającymi lub współzależnymi. Najbardziej charakterystyczna relacja współzależna rozwija się u uzależnionego od miłości z uzależnionym unikającym. W takiej relacji na pierwszy plan wysuwa się intensywność emocji i ich skrajność, zarówno w kategoriach pozytywnych, jak i negatywnych. W zasadzie współzależne relacje mogą powstać między rodzicem a dzieckiem, mężem a żoną, przyjaciółmi, profesjonalistą a klientem itp.

Współzależne relacje są podstawą nieszczęśliwych / nieodwzajemnionych historii miłosnych, w których ludzie kompulsywnie starają się przywrócić poprzedni, przyjemny poziom relacji z dawnym obiektem miłości. U zranionego emocjonalnie uzależnionego od miłości pojawiają się dysfunkcjonalne stany emocjonalne, takie jak nieufność, poczucie odrzucenia, utrata siebie, zakorzeniony gniew, poczucie porażki, straty i wiele innych negatywnych emocji i zachowań autodestrukcyjnych.

Oznaki uzależnienia od miłości:

• Nieproporcjonalnie dużo czasu i uwagi poświęca się osobie, do której skierowane jest uzależnienie. Myśli o „ukochanej” dominują w umyśle, stając się przewartościowaną ideą. Proces ten nosi znamiona obsesji połączonej z przemocą, od której niezwykle trudno się pozbyć.
• Uzależniony jest na łasce przeżywania nierealistycznych oczekiwań w stosunku do drugiej osoby będącej w systemie tych relacji, bez krytykowania jego stanu.
• Uzależniony od miłości zapomina o sobie, przestaje dbać o siebie i myśleć o swoich potrzebach poza zależnym związkiem. Dotyczy to również stosunku do rodziny i przyjaciół. Uzależniony ma poważne problemy emocjonalne skoncentrowane na strachu, który stara się stłumić. Strach jest często podświadomy. Lęk obecny na poziomie świadomości to strach przed porzuceniem. Swoim zachowaniem stara się uniknąć porzucenia. Ale na poziomie podświadomości jest to strach przed intymnością. Z tego powodu uzależniony nie jest w stanie tolerować „zdrowej” intymności. Boi się znaleźć w sytuacji, w której będzie musiał być sobą. Prowadzi to do tego, że podświadomość wprowadza uzależnionego w pułapkę, w której podświadomie wybiera dla siebie partnera, który nie może być intymny. Wynika to z faktu, że uzależniony w dzieciństwie zawiódł, doznał urazu psychicznego podczas okazywania intymności z rodzicami.

Proces uzależnienia pozwala wyróżnić w nim kilka etapów:

• Okres, w którym intensywne przeżycia emocjonalne będą miały pozytywny znak. Etap randkowy uzależnionych: osoba unikająca robi wrażenie na uzależnionej od miłości.
• Rozwój fantazji. Istnieje związek między wcześniej istniejącymi fantazjami a realnym przedmiotem, który przynosi radość i poczucie wyzwolenia z nieprzyjemnych doznań życia jako nieciekawego i szarego. Uzależniony od miłości u szczytu fantazjowania okazuje partnerowi coraz większą wymagalność, co przyczynia się do unikania tego związku.
• Rozwijanie świadomości, że w związku nie jest dobrze. Na pewnym etapie trzeba przyznać, że jest porzucany. Pojawiają się zjawiska odstawienia, które charakteryzują się depresją i obojętnością. Rozpoczyna się analiza tego, co się wydarzyło w celu przywrócenia wszystkiego. Relacje są niszczone, ale w przyszłości można je przywrócić z tym samym lub innym partnerem.

W relacji między osobami uzależnionymi nie ma zdrowych różnic, bez których intymność między partnerami jest niemożliwa, nie można uznać prawa do własnego życia. Prowadzi to do tego, że oskarżają się nawzajem o nieuczciwość, używają sarkazmu, przesady i obelg.

Jednocześnie uzależniony od miłości i unikający przyciągają się ze względu na „znajome” cechy psychologiczne. Chociaż cechy, które przyciągają innych, mogą być nieprzyjemne i bolesne emocjonalnie, są znane z dzieciństwa i przypominają sytuację z dziecięcych doświadczeń. Pojawia się pociąg do przyjaciela. Oba typy uzależnionych zwykle nie są uzależnione od niezależnego. Wydają się im nudne i nieatrakcyjne; nie wiedzą, jak sobie z nimi radzić.

Oznaki uzależnienia od unikania:

• Unikanie intensywności w relacji z osobą znaczącą (uzależniony od miłości). Unikający uzależniony spędza czas w innej firmie, w pracy, komunikując się z innymi ludźmi. Stara się nadać „tlący” charakter relacji z uzależnionym od miłości. Ewidentna jest ambiwalencja relacji z miłośnikiem miłości – są ważne, ale on ich unika. Nie objawia się w tym związku.
• Dążenie do unikania kontaktu intymnego za pomocą technik dystansowania psychologicznego. Na poziomie świadomości uzależniony unikający obawia się intymności, uzależniony unikający obawia się, że wchodząc w intymny związek, straci wolność, będzie pod kontrolą. Na poziomie podświadomości jest to strach przed porzuceniem. Prowadzi do chęci przywrócenia relacji, ale utrzymania ich na odległym poziomie.

Istnieć Czynniki przyczyniające się do przyciągania osób uzależnionych od miłości do osób unikających:

• atrakcyjność tego, co znajome;
• atrakcyjność sytuacji, w której zawarta jest nadzieja, że „rany dzieciństwa” można zagoić na nowym poziomie;
• atrakcyjność możliwości realizacji fantazji stworzonych w dzieciństwie.

Dla zdrowego człowieka satysfakcja i poczucie komfortu psychicznego wiążą się z realizacją jego postrzeganych potrzeb. Jest to szereg podstawowych potrzeb biologicznych, potrzeb psychologicznych, potrzeb intelektualnych, potrzeb społecznych. Aby zaspokoić te potrzeby, zdrowy człowiek podejmuje wysiłek, rozumie strategię i nabywa umiejętności. Lot uzależnienia polega na rezygnacji z wyboru, który ma każdy dorosły. Zamiast uzależniać się, czyli wybierać życie pełne beznadziejnego cierpienia i bólu, zawsze możesz postawić sobie cel i dążyć do jego osiągnięcia pomimo niezwykle trudnych okoliczności życiowych.