NIE PRZYJMUJ ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA SZCZĘŚCIE NIESZCZĘŚLIWEJ CZŁOWIEKA

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

NIE BIERZ ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA SZCZĘŚCIE NIESZCZĘŚLIWEJ OSOBY.

Czasami pojawiają się sytuacje, gdy z jakiegoś powodu decydujemy się „uratować” „nieszczęsną” osobę. Warunkowo ratunek i oczywiście warunkowo nieszczęśliwy. Spotkałeś faceta, niedawno został porzucony przez dziewczynę, ma złamane serce, trzeba go wyleczyć. I traktujmy go w pełni. Albo ktoś skrzywdził duszę dziewczyny, a ty przyszedłeś do niego jako zbawca.

Nie udzielam ci rad, po prostu posłuchaj, co mam do powiedzenia: ZDROWY RELACJA ZACZYNA SIĘ OD DWÓCH ZDROWYCH OSÓB. I to jest zasada. Po pierwsze, każdy powinien się wyleczyć, możesz do pewnego stopnia pomóc, ale nie spiesz się, aby się zbliżyć, dopóki osoba nie zrozumie siebie. Zdrowy człowiek to normalny, adekwatny człowiek, który zna swoje zalety i nie umniejsza ich, ale też uczciwie dostrzega swoje wady. Każda osoba ma mocne i słabe strony, tak działa natura.

Nie ma doskonałych ludzi, a doskonałych neurotyków jest aż nadto.

Zdrowy człowiek jest świadomy swoich potrzeb, umie rozmawiać o swoich uczuciach, wyrażać emocje, konstruktywnie podchodzi do rozwiązywania problemów w związkach (a one zawsze się pojawiają, problemy są integralną częścią życia na drodze każdej osoby, która dorasta jako osoba), umie kochać, a co najważniejsze, zdrowy człowiek bierze odpowiedzialność za własne szczęście w związku.

Czy czujesz różnicę? Ktoś nie powinien cię uszczęśliwiać - nikt ci nic nie jest winien. Jeśli cały czas kogoś ratujesz, cały czas coś poświęcasz, żyjesz dla kogoś, kto wciąż się tam dzieje, zatrzymaj się trochę. Zrozum siebie, analizuj przeszłe relacje, prowadzi dziecko-rodzic.

Może utknąłeś w jakimś powtarzalnym scenariuszu? Oczywiste jest, że nie wszyscy z nas są na tym poziomie świadomości, ale wybierz dla siebie partnera zgodnie ze swoją dojrzałością. Spróbuj przynajmniej. Wyjaśnię teraz, dlaczego jest to ważne. Na przykład jesteś osobą dojrzałą, wewnętrznie wolną i w zasadzie obecność lub nieobecność kogoś w pobliżu nie sprawia, że jesteś bardzo szczęśliwy lub nieszczęśliwy. Oczywiście ukochana osoba obok ciebie to wielkie szczęście, ale raczej jest to dodatkowe szczęście do twojego własnego szczęścia. Jeśli odejdzie, nadal będziesz żył szczęśliwym życiem i zaakceptujesz jego wybór. Oczywiście smuć się, ale generalnie życie nie zostanie zniszczone. Jeśli druga osoba jest tak samo dojrzała, to świadomie zaczynasz związek (z chęcią bycia razem na całe życie), a kończysz, jeśli rzeczywiście tak się stało, to oni też świadomie. Ale jeśli druga osoba nie jest bardzo dojrzała, powstaje inna sytuacja.

Na początku jest zachwycony twoją dojrzałością, ty jesteś podziwiany, ale stopniowo rozwija silne przywiązanie. I wygląda na to, że nie jest bardzo źle, wszyscy tak żyją, nawet miło jest słyszeć te wszystkie „nie mogę bez ciebie żyć”, „umrę bez ciebie”, ale w pewnym momencie zaczynasz się męczyć to. Oznacza to, że dla człowieka, nie on sam i jego ścieżka, jego rozwój jest centrum życia, ale TY. A jeśli nagle zdecydujesz się odejść lub wyjść z jego życia, wszystko się z nim rozpadnie. A jako osoba dojrzała rozumiesz, że to boli, ciężko, ale też nie zostaniesz z nim z litości czy czegoś innego.

Rozumuiesz, co mam na myśli? „Przyklejona” miłość pewnego dnia zaczyna ciążyć dojrzałej osobie. Tak, oczywiście, możesz zaoszczędzić, możesz wychować innego, a często się zdarza - ktoś kogoś wychowuje. Ale wiem od siebie: kiedy wychowujesz innego, sam bardzo często odmierzasz czas. Z jakiegoś powodu ludzie mają różne poziomy rozwoju i według innej mojej teorii mają różne zadania na całe życie. Ktoś do gry w lidze zawodowej, ktoś - w amatorskim. I nie ma lepszej ani gorszej opcji. Tyle, że dwóch graczy z profesjonalnej ligi może pokazać mocniejszą grę, motywować się nawzajem do rozwoju.

Jeśli dwie osobowości nie są bardzo dojrzałe, nie jest to taki duży problem. Tam historia jest zwykle dramatyczna, z przeżyciami, rozstaniami, urazami – wszyscy przechodzimy przez podobny etap. Ale jeśli nie minęło, zwracaj uwagę na serce drugiej osoby! Zawsze musisz zwracać uwagę na serce drugiej osoby, ale zanim weźmiesz odpowiedzialność za jej szczęście, zajmij się swoimi scenariuszami i traumą. Nie bierz odpowiedzialności za szczęście nieszczęśliwej osoby. Dotyczy to nie tylko twojej kobiety czy mężczyzny, ale także twoich rodziców, rodzeństwa, przyjaciół, dziadków. Współczuj, pomóż, ale nie stań się dla nich kulą.

„Nikt nie wykona za ciebie twojej wewnętrznej pracy”. Nie możesz żyć własnym życiem dla kogoś innego. Kiedyś takie historie stają się nie do zniesienia ciężarem dla tych, którzy po drodze postawili sobie wysokie cele. Oczywiście nie dotyczy to wszystkich ludzi żyjących na tym świecie. Cóż, ci, którzy nie są zaniepokojeni, myślę, że nigdy nie przeczytają tego posta.