Czy Wszyscy Mężczyźni Są Kozami? Jak Pozbyć Się Fałszywej Instalacji?

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

W pierwszych latach życia dziecko kształtuje pewien zbiór norm, zasad, postaw, przekonań, według których planuje przeżyć resztę życia. Ten nieświadomy plan życia jest zwykle nazywany scenariuszem życia. Tworzenie scenariusza kończy się w wieku 6-7 lat.

A potem, w procesie życia, następuje „podążanie” za tym scenariuszem. Na przykład ojciec opuścił rodzinę, gdy dziewczynka była bardzo młoda. Jej matka próbowała ułożyć sobie życie osobiste, ale bezskutecznie. Z jakiegoś powodu spotkała „niewłaściwych” mężczyzn. Obrażona przez całą populację mężczyzn, matka „zaraziła” tym przestępstwem swoją córkę. Nieświadomie ukształtowała postawy patologiczne, takie jak: „chłopom nie można ufać”, „oni i tak cię opuszczą” i tak dalej. A dziewczyna, wchodząc w dorosłość z takimi przekonaniami, nieświadomie zaczyna „przyciągać”, wybierać właśnie tych niegodnych mężczyzn, potwierdzając w ten sposób swoje biblijne postawy, postrzegane przez matkę. Takie „grabie”, na które nadepnie dorosła dziewczyna, utwierdzają ją w przekonaniu, że „wszyscy mężczyźni są tacy sami”.

Praktyczny przykład. Otrzymano pozwolenie klienta na publikację. Na terapii jest młoda dziewczyna, nazwijmy ją Darina. - Chcę zmienić nastawienie do mężczyzn, nauczyć się ich szanować. Rodzice Dariny rozstali się, gdy miała dwa lata, jej matka szybko wyszła za mąż po raz drugi. Przez dziesięć lat Darina nazywała swojego ojczyma ojcem i szczerze wierzyła, że ten troskliwy mężczyzna jest jej własnym tatą. Potem mama rozstała się z ojczymem. Darina nigdy więcej go nie zobaczyła. Dziewczyna bardzo martwiła się utratą uczuć, potem czekało ją kolejne rozczarowanie, dowiedziała się prawdy o tym, kim był jej prawdziwy ojciec. Darina uznała, że mężczyznom nie można ufać, są nierzetelni i opuszczają ją – najpierw jej ojca, potem jego ojczyma, który go zastąpił. Ojciec po raz pierwszy pojawił się w życiu dziewczynki, gdy Darina potrzebowała jego pozwolenia na wyjazd za granicę. „Nie da pozwolenia, znajdzie wiele sposobów odmowy, wyszydzenia mnie” – moja matka z góry oburzyła się. Ale ojciec dał pozwolenie. Nieśmiało wypytywał, jak się miewa jego córka i zaczął do niej dzwonić na wakacje. Tata mieszkał w innym mieście, pracował jako nauczyciel na jednej z prestiżowych uczelni. Przez długi czas miał inną rodzinę. A teraz Darina jest w grupie terapeutycznej. Proponuję dziewczynie przeprowadzenie mini-konstelacji, w tym celu wybiera spośród członków grupy posłów trzy role: siebie, własnego ojca, matkę. Zastępca Dariny spogląda na ojca, mrużąc oczy i wykrzywiając usta. Brak szacunku dla mężczyzny jest wypisany na jego twarzy.

„Nie rozumiem, za co mogę cię szanować” – mówi w końcu. - Czy możesz powiedzieć mamie: „Mamo, jestem dobrą córką, mężczyzn traktuję tak samo jak ty”? - Tak, mam na te słowa bardzo nawet odpowiedź. Powtarza, patrząc mamie w oczy. Zastępca ojca mówi ze złością: „Nie chcę wysłuchiwać wszelkiego rodzaju nieprzyjemnych rzeczy skierowanych do mnie. Jestem gotów udzielić ci, córko, mojego wsparcia. Jeśli tego nie weźmiesz, cóż, to twój wybór. Zastępca Dariny zamarł w miejscu ze zdziwienia: - Och, kiedy mój ojciec mówi tak pewnie, interesuję się nim. Ale nie mogę okazywać tego zainteresowania. Mam wrażenie, że mam tatuaż z tyłu głowy: „Wszyscy mężczyźni to kozy”. Potrafię uśmiechać się do mężczyzn, ale jak tylko odwrócę się plecami, każdy może zobaczyć mój prawdziwy stosunek do nich. – Nie musisz mnie powtarzać we wszystkim – powiedziała od niechcenia mama. - Możesz traktować swojego ojca, a właściwie wszystkich mężczyzn, jak chcesz. - Chciałbym usunąć tatuaż, ale nie wiem jak to zrobić. - Może masz pomysł, jak to zrobić? - Zapytałam. - Pomogłaby czarodziejowi, który za pomocą magicznego lasera usunie tatuaż. Byłbym z tego zadowolony. - Wybierz zastępcę tego czarodzieja. Darina wybrała zastępcę czarodzieja spośród członków grupy, a on „usunął” napis.- Jaką nową instalację chciałbyś zastąpić starą? - Zauważam inteligentnych mężczyzn, którzy zrealizowali się w społeczeństwie, aktywnych. - Gdzie znajduje się ten obiekt? - Na klatce piersiowej. - Spójrz na swojego ojca, czy ma te cechy, które odpowiadają twojej nowej postawie? Pomyślała Darina, spojrzała na ojca i radośnie powiedziała: „Tak”. A jej ojciec uśmiechnął się do niej. Bez słowa podeszli do siebie i przytulili się. Darina wypłakała „szczęśliwe łzy” na ramieniu ojca, a on, jak dziecko, pogłaskał ją po głowie. Mama w milczeniu obserwowała tę scenę z boku.

Bardzo ważne jest, aby słyszeć TWÓJ, a nie rodzica głos, patrzeć na świat SWOIMI oczami, akceptować SWOJE uczucia i doznania. Potem zmienia się scenariusz, mamy nowe drogi i możliwości, dostrzegamy ludzi o nietypowych dla nas cechach. A to nowe doświadczenie może mile zaskoczyć i „zarejestrować” w naszym życiu….