Kobieca Niechęć Do Zdrady Męża: Jak Się Nie Potknąć

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Codziennie na konsultację przychodzą do mnie kobiety, które przyłapały swoich mężów na długotrwałym cudzołóstwie, lub od których mąż wyjechał do innej kobiety, lub które same wyrzuciły go z walizką za drzwi, dowiedziawszy się o obecności innej kobiety w jego życiu. Cechą kobiecej psychologii jest to, że 90% kobiet, bez względu na to, jak walczą i przeklinają w momencie ujawnienia niewierności, bez względu na to, jak się wyrzekają i przysięgają, że natychmiast i na zawsze zerwą relacje z mężem, jeśli nagle się dowiedzą o jego niewierności Po pewnym czasie żony bardzo boją się samotności i dążą do zachowania małżeństwa, do powrotu zmienionych i zmarłych mężów.

Tę kobiecą panikę przed możliwą przyszłą samotnością może przykryć wszystko: mieszkanie lub uzależnienie finansowe od mężczyzny, interesy dziecka (dzieci), silna miłość, przyzwyczajenie, zgodność seksualna, fundamentalna niechęć do oddania udanego męża innej kobiecie, itp. Ale bez względu na to, co jest zakryte, zwykle za tym kryje się prymitywny, nieświadomy strach przed samotnością w lesie, sam na sam z drapieżnikami, genetycznie tkwiący w kobietach. Działa i będzie działać nawet w głowach bardzo bogatych finansowo kobiet z elity społeczeństwa, o wysokim statusie społecznym, mieszkaniach, samochodach i oszczędnościach, wsparciu zamożnych rodziców itp. Jednocześnie kobieta może uświadomić sobie, że jej mąż, który się zmienił lub odszedł, jest niebezpieczny dla jej dziecka i dla niej samej, że jest alkoholikiem, narkomanem, uzależnionym od hazardu, bandytą, sadystą, pasożytem itp. nadal chwyć go obiema rękami.

Tylko bardzo intelektualne, silne i kierujące się zasadami kobiety lub te, które same mają związki z innymi, alternatywnymi mężczyznami, lub które już spotkały się z poważną przemocą ze strony swoich mężów wobec siebie lub dzieci, mogą powstrzymać swój nieuzasadniony pierwotny lęk. Ale, jak powiedziałem, tylko 10% z 100% kobiet jest takich.

Jeśli nagle wydaje ci się, że Andriej Zberowski sprzeciwia się żonom odbierania zmarłych i niewiernych mężów, to absolutnie tak nie jest. Jako psycholog jestem absolutnie jednoznaczny za przywracaniem i wzmacnianiem rodzin oraz za mężami i żonami, aby nie popełniali tych błędów, przez które w rodzinach zdarzają się dreszcze, zdrady i opuszczanie rodzin. Ale sprzeciwiam się również dwóm skrajnościom w procesie powrotu mężów i pojednania w rodzinie. Skrajność nr 1 to sytuacja, w której kobiety przyjmują z powrotem niewiernych mężów bez żadnych działań dyscyplinarnych wobec nich, bez omawiania sytuacji, bez opracowania jasnego planu poprawy życia rodzinnego. Po czym oczywiście nic się nie poprawia i po chwili wszystko się powtarza. Dużo o tym mówię i piszę w moich książkach i artykułach.

Teraz chcę wypowiedzieć się przeciwko kobiecej skrajności numer 2 – tak zwanej kobiecej resentymencie. Wtedy, przyznając się do pewnych błędów ze swojej strony, poprawiając swoje zachowanie i osiągając lepsze zachowanie ze strony męża, kilka tygodni lub miesięcy po pojednaniu, po osiągnięciu celu i widząc stabilizację sytuacji, kobieta nagle psychicznie (a czasami w rzeczywistości) odkłada ręce na boki i zaczyna się zwijać i zwijać według mniej więcej następującego schematu (cytuję typowe frazy): „Ten drań mnie zdradził, spał z inną kobietą, był gotowy mnie opuścić, a teraz muszę spróbować przed nim i sprawić mu przyjemność?! Tak, może sam jestem za coś winny! Tak, może byłam zbyt skandaliczna lub nie poświęciłam mężowi wystarczająco dużo czasu, nie dawałam mu seksu, nie chciałam dzielić się jego hobby i hobby, nie szukałam wspólnego języka z krewnymi lub przyjaciółmi! Ale mimo wszystko zdradził mnie, nie jego! A teraz muszę spróbować się poprawić? Muszę zmienić garderobę, muszę schudnąćpowinienem uprawiać różne rodzaje seksu, kiedy sam tego nie potrzebuję, powinienem uśmiechać się do jego bliskich i przyjaciół, którzy byli świadomi jego zdrady, powinienem go karmić i pić, nie powinienem przypominać mu o bólu, którego doświadczyłem, powinienem się zatrzymać w ręce i daj mu więcej?! A przy tym po prostu żyje, jakby nic się nie stało… Idzie też do pracy, też bawi się z dziećmi i idzie ze mną do łóżka… Ale czy nie będzie gruby?! Jak ja naprawdę nienawidzę jego drania !!! Dałbym mu z całej siły, by wiedzieć! Wszystko to jest nieuczciwe i niesprawiedliwe! Pieprzyć go! Ja też nie będę próbował go zadowolić! Niech robi to, co chce, aby osiągnąć moje szczere ciepło i radość, a nie będę się przy nim bardziej starał! Moja kobieca duma tego nie wytrzyma!!!”

Po dojściu do takich myśli i rozgoryczeniu, nie tak dawno, wydaje się, że z takim trudem i pragnieniem żona, która wróciła do domu męża, ponownie organizuje dla niego skandale na temat przeszłej zdrady. Albo po prostu milczy, płacze lub zaczyna ponuro unikać komunikacji i seksu. Tak więc kobieta albo schlebia zranionej kobiecej dumie, albo po prostu płynie z prądem, nie mogąc poradzić sobie z załamaniem psycho-emocjonalnym.

Co z tego otrzymuje kobieta, do czego to prowadzi? Po zorganizowaniu nowej „pokazowej chłosty” po pojednaniu rodzinnym około jedna trzecia kobiet faktycznie uzyskuje dla siebie jakiś korzystny efekt. Mąż albo znowu zaczyna przepraszać i dawać kwiaty i prezenty, komplementować i jechać do kawiarni, albo przez chwilę niczego nie żąda od żony, w tym, nie wymagając czystości w mieszkaniu, pysznego obiadu i ciekawego seksu. Ale, jako psycholog, zwracam twoją uwagę na następujące rzeczy: I ta trzecia mężczyzn, którzy kosztem moralnego dyskomfortu starają się wygładzić i złagodzić psychologiczny dyskomfort swojej żony i tych dwóch trzecich mężczyzn, którzy… w nowej sytuacji rodzinnej dla siebie albo nic nie robią, albo przeprowadzają serię reakcji na skandale i demonstracje ich „fi”, wpadają na ten sam pomysł: „Sądząc po zachowaniu jego żony, ona tak nic nie rozumiała i robiła nie wybaczać! Nie ma sensu wierzyć w jej wypowiedzi, że chce ocalić rodzinę i upewnić się, że oboje czujemy się dobrze. Nie ma sensu wierzyć, że może zmienić się na lepsze lub że może o tym wszystkim zapomnieć i iść dalej. Właśnie mnie oszukała! Na próżno jej wierzyłem, na próżno podjąłem decyzję powrotu do rodziny! Zarówno moja pani jak i koleżanki powiedziały mi słusznie, że zepsutego kubka nie można przykleić, że nie pyta i zawsze będzie mnie widziała i planowała od teraz. Okazuje się więc, że teraz będziemy nadal żyć tylko dla dobra dziecka (dzieci), tak jak żyliśmy wcześniej. Ale potem uciekłem z całej tej formalnej rodziny bez komunikacji, bez seksu i bez uśmiechów do mojej kochanki, gdzie wszyscy mnie rozumieli i akceptowali! A teraz jestem od mojej kochanki, z którą tak dobrze było mi odmówić, a moja żona mnie oszukała. Ech, jestem głupcem, głupcem… Jak mi prorokowali, więc wszystko się udało! Teraz przez całe życie, przez wiele lat, moja twarz będzie zanurzona we własnym gównie… Horror! Okazuje się, że jeśli nie chcę tego wszystkiego, muszę albo spróbować przywrócić relacje z moją kochanką i nadal do niej iść. Lub po pewnym czasie znajdź nową odpowiednią kochankę, zaoszczędź więcej pieniędzy, ogólnie lepiej przygotować się na opuszczenie żony. A jednak, żeby nie słuchała już jej fałszywych słów, że wszystko rozumiała, przyznaje się do błędów, kocha mnie i chce ratować rodzinę. Kochałabym - mogłabym wybaczyć i zapomnieć! A ponieważ to mnie rozrywa i wariuje, oznacza to, że nie ma miłości, a nasza rodzina nie ma przyszłości!”

Co to oznacza dla kobiety? I fakt, że nawet po radzeniu sobie z chwilowym impulsem, po określonej liczbie godzin lub dni, odzyskaniu rozsądku i powrocie do prawidłowego konstruktywnego zachowania w rodzinie, żona ryzykuje uzyskanie dla siebie nieprzyjemnego posmaku. Jej mucha w maści obiecanej mężowi, w procesie pojednania, beczka miodu „rodzinnego spokoju i harmonii” może drastycznie pogorszyć sytuację. A utracona wiara męża w żonę może doprowadzić albo do przywrócenia relacji z dawną kochanką, albo do pojawienia się nowej. Co więcej, ten mąż będzie już miał silną odporność na te manipulacje żony, które pomogły jej z powodzeniem zwrócić męża rodzinie po raz ostatni. A nowa zdrada męża może doprowadzić do odejścia, które już będzie śmiertelne i ostatnie.

Co z tego wynika? Są tylko trzy rzeczy do naśladowania:

Po pierwsze, jeśli twój mąż zachowywał się obrzydliwie przed odkryciem swojej zdrady i/lub opuszczeniem rodziny, w zasadzie nie ma co o niego walczyć i zwrócić go rodzinie! Ścigać go po karku temu, z którym zrujnuje też jej życie.

Po drugie, jeśli twój mąż był jeszcze całkiem przyzwoitym mężem i ojcem, a w jego zdradzie jest częściowo twoja kobieca wina, to ważne i konieczne jest, aby to rozpoznać i nie traktować swojego własnego upokorzenia.

Przyznawanie się i poprawianie swoich błędów nie jest upokorzeniem.

Ale to upokarzające dla twojej dumy, aby przyjąć takie

obowiązków, których nie możesz spełnić.

Po trzecie, jeśli dałeś sobie i swojemu mężowi słowo, że zrobisz wszystko, aby przetrwać kryzys rodzinny, który miał miejsce i wykluczysz powtórzenie błędów z przeszłości, to zachowanie w tej sprawie powinno być stanowcze i zdecydowane. Bo przywrócenie relacji rodzinnych po kryzysie jest bardzo podobne do szturmu na niebezpieczny pionowy szczyt przez wspinaczy skalnych: bez względu na to, na jakim etapie zdobywania szczytu – na początku wejścia czy już przed szczytem, może to nastąpić, każda awaria może być ostatnią.

Jeśli nagle ogarnia cię notoryczna i trudna do opanowania kobieca obraza, powiedz temu obrazowi i sobie te słowa, które zawsze kieruję do kobiet podczas moich treningów lub osobistych konsultacji: „Kochane kobiety! Bądźmy ze sobą szczerzy do końca! Na pewno dobrze zdawałaś sobie sprawę z tego, że twoja relacja z mężem słabła i słabła. Wyprowadziłeś się i zostałeś tylko współlokatorami, twoja rodzina była formalnością, bez seksu i bez ciepła, bez wspólnych planów i bez wzajemnej odpowiedzialności. Co byś otrzymał, gdyby nie doszło do sytuacji z wykryciem zdrady? Żyłbyś bez seksu przez miesiące i lata, okradając się emocjonalnie i fizycznie, podkopując zdrowie kobiet. Nie zwracając uwagi męża na siebie jako kobietę, albo tak samo, albo później, sama zdobyłabyś sobie kochanka. Albo zrezygnowaliby z siebie, ubraliby się jak szara ciotka. Coraz mniej cieszyłbyś się życiem, mniej się uśmiechał, powodując depresję lub chorobę związaną z psychosomatykami. Czekałaby na Ciebie wcześniejsza menopauza z tak nieprzyjemnymi konsekwencjami, jak ewentualna kobieca onkologia. Mam nadzieję, że rozumiesz, że kobieta o nieszczęśliwej kobiecej biografii to zawsze minus kilka lat życia, a nawet kilkadziesiąt lat. Ci, którzy są tak potrzebni, aby być przydatni swoim dzieciom i wnukom … I ogólnie, jak w słynnej piosence - „A ja po prostu chciałem żyć!”.

Pamiętajmy też, że w zanikającej formalnej rodzinie Twoje dzieci nigdy nie widziałyby szczęśliwych matek i tatusiów, nie widziałyby ciepła w Twojej komunikacji. Podważyłoby to ich zdolności komunikacyjne z płcią przeciwną i stworzyłoby dla nich problemy w przyszłości w ich własnych relacjach z płcią przeciwną, w ich rodzinach. A teraz obraz olejny: w przyszłości stracisz męża, historia twojej kobiety dobiegnie końca, a w przyszłości będziesz miała smutne przeżycia dla historii rodzinnych własnych dorosłych i dzieci, które zawiodły we własnych rodzinach.

Czy to wszystko jest piękne? Czy to jest perspektywa, którą chciałbyś dla siebie w przyszłości? Mam nadzieję, że nie i znowu nie! Dlatego proszę, abyś potraktował zdradę męża, dla którego warto się trzymać i który poszedł z tobą, aby zachować rodzinę, jako szansę nie tylko na uratowanie twojego małżeństwa, ale także:

- szansa na jeszcze wiele lat i dziesięcioleci, aby nie zostać zaniedbanym, zwiotczałym i wiecznie niezadowolony ze wszystkiego;

- szansa po prostu na przedłużenie życia o kilka lat lub dekad, na poprawę jakości tego życia;

- szansa na przedłużenie kobiecego życia seksualnego i emocjonalnego, aby otrzymać wiele przyjemnych kobiecych przyjemności;

- szansa na pozytywny wpływ na przyszłe życie rodzinne Twoich dzieci i wnuków;

- szansa na zmniejszenie liczby nieprzyjemnych wiadomości dla własnych starszych rodziców, aby chronić ich serca i ogólnie zdrowie.

Bądźmy ze sobą szczerzy? Czy przedłużenie twojego życia w ogóle, życie jako kobiety, poprawa jakości tego życia jest warte przykrych wiadomości i emocji, jakie wiązały się z otrzymywaniem informacji o zdradzie lub odejściu męża z rodziny! Z mojego punktu widzenia oczywiście warto !!! Otrzymałeś ten sam „magiczny kop”, który w przyszłości da ci dobry zastrzyk żywotności, tchnie w ciebie życie. W końcu życie to walka. Życie to lekcja, życie to nauka. A jak wiadomo, za wszystko, czego sami nie jesteśmy w stanie zrozumieć i przyswoić, musimy zapłacić.

Ale szansa, jak wiadomo, to nie wypłata – to zaliczka.

Można go wydać na napój lub zmarnować, lub zainwestować z zyskiem. Oznacza to, że muszą to zrobić na czas, szybko i poprawnie. A jeśli zrobisz wszystko dokładnie dobrze i swoimi kompetentnymi działaniami zwrócisz rodzinie godnego męża, nie możesz sprzedać się fałszywie rozumianemu prymitywnemu przestępstwu kobiecemu. W końcu zastanów się: Kiedy uraza twojego męża zmusiła go do zdrady. Jeśli obrażasz się na swojego męża, niewierność nie będzie odległa – albo nowa niewierność twoja lub twojego męża.

Potrzebujesz tego? Mam nadzieję, że nie. Powiem ci więcej: jeśli żona postanowiła zachować rodzinę i zwrócić męża, to w rzeczywistości to ona staje się głową rodziny. Tak jest, nawet jeśli ona sama tego nie chce lub pozostanie to nieznane mężowi. A teraz nie może się obrażać jeszcze bardziej. W końcu przywództwo, jak wiecie, to odpowiedzialność. Liderowi nie jest poddawanie się chwilowym emocjom. Musi myśleć za wszystkich, za całą rodzinę. Jeśli twój mąż kiedyś nie mógł tego zrobić, teraz to zrobisz. Możemy, odniesiesz sukces!

Ogólnie rzecz biorąc, rozumiesz: nie możesz potknąć się o impulsywne i emocjonalne działania w okresie zdrowienia rodziny! Pamiętaj: przy kompetentnym zarządzaniu biegiem wydarzeń zdrada męża i kryzys rodzinny mogą uszczęśliwić wcześniej nieszczęśliwą kobietę. Potrafi nią wstrząsnąć, opóźnić nadejście starości i przedłużyć jej życie w każdym tego słowa znaczeniu. Najważniejsze, aby kobieta mogła wykazać się mądrością i przejąć kontrolę nad swoimi emocjami. Niechęć kobiety może przyjść, ale niech przyjdą i odejdą - obok. W każdym razie twój mąż, którego celowo postanowiłeś zostawić obok ciebie, nie powinien zauważyć jej wizyty. Tylko w tym przypadku przywrócenie rodziny nastąpi nie na dzień lub rok, ale przez resztę długiego i szczęśliwego życia. Czego Ci szczerze życzę!

Jeśli potrzebujesz pomocy psychologa w przezwyciężeniu kryzysu w życiu rodzinnym, chętnie pomogę Ci podczas osobistej lub zdalnej konsultacji online. Warunki konsultacji opisane są na mojej stronie internetowej zberovski.ru

Z poważaniem, psycholog, profesor Andrey Zberovsky.