2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Słusznie należy do roli jednej z najbardziej wyjątkowych kobiet w historii Europy. W każdym razie niemiecki pisarz Kurt Wolff twierdził, że „żadna kobieta w ciągu ostatnich 150 lat nie miała większego wpływu na kraje niemieckojęzyczne niż Lou von Salome z Petersburga”. I faktycznie, takiego „zbioru” celebrytek, które straciły głowę, nie znajdziemy w biografii żadnej innej kobiety: Lou była „Wielką Rewolucją Rosyjską” w życiu Nietzschego, Rilke ją ubóstwiał i wychwalał, Freud ją podziwiał, jej rozmówcami byli Ibsen i Tołstoj, Turgieniew i Wagner, z nazwiskiem związanym z samobójstwami Victora Tauski i Paula Re, za namową Martina Bubera, słynnego filozofa i bliskiego przyjaciela, napisała książkę „Erotyka”, która stała się bestseller w Europie i wytrzymał 5 dodruków. / Larisa Garmash
Dotykając niezwykłej osobowości Lou, w poszukiwaniu definiujących warunków wstępnych dla tak wspaniałego uznania ze strony wielkich ludzi, ja jako psycholog kieruję oczy ku dzieciństwu – źródło decydujących algorytmów – fundamentalny POCZĄTEK, który wyznacza POSTĘP pewna osobista historia. Proponuję zrobić to razem i zastanowić się, co uruchamia ludzki scenariusz miłosny?
Fakty dotyczące biografii Lou
Lou urodził się w Petersburgu 12 lutego 1861 r. w rodzinie zamożnego rosyjskiego szlachcica (o korzeniach niemieckich i francuskich) – generała Gustava von Salome. Narodziny Lou były długo wyczekiwane i bardzo pożądane: jest jedyną córką swoich rodziców (najmłodsze dziecko), przed jej pojawieniem się w rodzinie urodzili się chłopcy, Louise ma 5 braci.
Na załączonym zdjęciu malutka Louise jest w ramionach szczęśliwej, uwielbiającej córki ojca.
Nie trzeba dodawać, jaką uwagę i troskę otaczała dziewczyna? Długo oczekiwane, cenne dziecko. Jedyna, najmłodsza córka. Wspólny faworyt i radość. Jego formacja odbywa się w atmosferze powszechnej akceptacji i miłości. Może być sobą, twierdzić, manifestować się, wzrastać - ku radości wszystkich, dla własnej korzyści i dobra. Jest kochana i kochana od urodzenia - wszechogarniająca i totalna.
… Podążając za braćmi, Lou wstąpił do najstarszej niemieckiej szkoły ówczesnego Petersburga (zwanej Petrishule), po ukończeniu studiów przeszedł wszechstronne, poważne szkolenie.
Według wspomnień Louise, ich rodzina mówiła kilkoma językami, więc trudno jej wyróżnić główny i główny język: w domu na przemian brzmiały niemiecki, francuski, angielski i rosyjski. W pewnym sensie Lou - z urodzenia w tym życiu - wchodzi w atmosferę europejskiej wszechjedności, kompletności i jedności świata, które aktywnie wspierała otwartość konkretnej rodziny: w domu regularnie odbywały się imprezy towarzyskie, partie, na których zebrało się światło ówczesnego społeczeństwa metropolitalnego.
W wieku 17 lat Louise traci ukochanego ojca, opłakując stratę, aw wieku 19 lat wraz z matką przeprowadza się do Szwajcarii, aby kontynuować dalszą edukację (w Rosji w tym czasie nie było wyższego wykształcenia dla kobiet). Przeprowadzkę poprzedził jeden niesamowity incydent…
Będąc katolickim protestantem, ale z niezależnym, wolnym umysłem, Lou często nie zgadzał się z tym, że pastor nakazuje nazwisko…
Oto przykład opisany przez Larisę Garmash, biografkę Lou Salome…
Podczas jednego z pierwszych bierzmowań z tym nietolerancyjnym pastorem, gdy usłyszała, że „nie ma miejsca, gdzie nie ma Boga”, przerwała mu słowami: „Jest takie miejsce! To jest piekło”.
Aby rozwiązać problematyczną konfrontację, 16-letnia Lou zmienia swojego opiekuna, oferując się uczennicą słynnego wielkomiejskiego kaznodziei, mentora królewskich dzieci – Hendrika Guyota. A on, po przyjęciu jej oferty, zostaje nauczycielem i pastorem Lou na następne dwa lata… Guillot jest znacznie starszy od Louise, ma już 42 lata, jest żonaty, ma dorosłe dzieci; niemniej jednak miłość wybucha między nauczycielem a podopiecznym - platoniczna, szczera, ale przeszywająca i silna. Guillot, chcąc uzyskać rozwód, udaje się do rodzica Louise z propozycją przyjęcia dziewczyny do swojej prawowitej żony. Ale dla Louise to koniec: jej mentor - namiestnik suwerennego Boga - szlachetnego i pięknego we wszystkim - zstąpił do ziemskiego, manifestując w sobie człowieka - Lou jest rozczarowany i ucieka do Szwajcarii, a następnie przenosi się do Włoch. Niemniej korespondencja z Guillotem przeciągnie się przez całe ich ziemskie życie, kontynuując szczególną, duchową przyjaźń…
Przypomina mi się podobna historia literacka australijskiego pisarza Colina McCullougha, ale z innym zakończeniem… "The Thorn Birds" Pamiętasz?
Co dalej ?! …
Tam, w Europie, w domu pisarki Malvidy von Meisenbuch, przyjaciela Garibaldiego, przyjaciela Hercena, znajomego Nietzschego i Wagnera, Louise Salomé spotyka darwinowskiego biologa Paula Rheo, który zakochuje się szaleńczo w uzdolnionych, piękny Lou. Długo rozmawiają, chodzą ciekawe spacery, ich wzajemna sympatia rośnie, a Reyo (który wcześniej, jak pisze Garmash, „uważał małżeństwo i poród za filozoficznie irracjonalne zajęcie”), po zdecydowanej i stanowczej odmowie składa Lu propozycję małżeństwa.
Odmawiając Ryo, Lou proponuje mu alternatywną wersję relacji z platońskim stowarzyszeniem w intelektualną komunę, która skupia postępową, współbrzmiącą młodzież.
Z gminą w tym czasie nie wyszło, Louise i Paul kontynuują komunikację, jeżdżąc na wspólne wycieczki, odwiedzając Paryż, Berlin.
W 1882 roku (wówczas Salome, 21 lat) Rheo przedstawia Louise bardzo bliskiemu przyjacielowi - filozofowi i pisarzowi Friedrichowi Nietzschemu. Jak wielu, Nietzsche jest całkowicie zafascynowany Louise, decydując się za swoim przyjacielem oświadczyć się dziewczynie, ale otrzymuje również jej odmowę.
Trójca przyjaciół postanawia jednak zjednoczyć się w gminie, która prowadzi bogate życie intelektualne: Lou, Paul i Friedrich ciężko pracują, komponują, prowadzą dysputy filozoficzne, podróżują razem, nie popełniając tylko jednego – nie zbliżając się fizycznie.
Po chwili Nietzsche napisze słynne, gloryfikowane dzieło „Tak mówił Zaratustra”, którego pierwowzorem jest jego ukochana Lou (z jej stanowiskami, poglądami, rozumowaniem).
Poniższe zdjęcie przedstawia słynne wspólne zdjęcie niezwykłej, wielkiej trójcy, która uchwyciła Lou Salomé, Friedricha Nietzschego i Paula Reu.
W 1886 roku (Louise ma 25 lat) dziewczyna poznaje orientalistę, nauczyciela akademickiego zajmującego się językami orientalnymi - Friedricha Karla Andreasa. Friedrich, podobnie jak poprzedni fani Lou, zakochuje się w dziewczynie, oświadczając się jej. Lou zwykle odmawia kochankowi, jakby zamykał pytanie. Do czego na oczach ukochanej próbuje popełnić samobójstwo, dźgając się nożem. Przestraszony Lou zgadza się na małżeństwo, ale stawia jeden warunek: ich małżeństwo pozostanie platoniczne, mąż nie będzie mógł fizycznie posiąść żony. Friedrich akceptuje warunek i para rejestruje związek. Ich małżeństwo uważane jest za najbardziej niezwykłe małżeństwo w historii: przez 43 lata małżeństwo żyło w dusznej bliskości, ale w fizycznym dystansie, obserwując stan niezwykłej i wyjątkowej Lou.
Na zdjęciu poniżej możesz zobaczyć parę Andreas - Lou Andreas Salome i Friedrich Karl Andreas.
A dalej w życiu Salome wciąż miał miejsce namiętny, seksualny romans z poetą Rainerem Marią Rilke, który był w niej szaleńczo zakochany. Przytoczę znany wiersz poświęcony ukochanej Salome poety (przetłumaczony przez Niemirowskiego).
Nie mam życia na ziemi bez ciebie.
Jeśli stracę słuch, nadal będę słyszeć
Jeśli stracę oczy, zobaczę jeszcze wyraźniej.
Bez nóg dogonię cię w ciemności.
Odetnij język - przysięgam ustami.
Złam ręce - obejmę sercem.
Złamać moje serce. Mój mózg będzie bić
Ku Twojemu miłosierdziu.
A jeśli nagle zostanę pochłonięty przez płomienie
I spłonę w ogniu Twojej miłości -
Rozpuszczę cię w strumieniu krwi.
Na zdjęciu zakochana para - Salome i Rilke (po lewej) oraz Rainer Maria (oddzielnie po prawej). Rilke jest 15 lat młodszy od Salome.
Salome stała się wielką i jedyną muzą poety, jego kochanką, towarzyszką i siostrą.
Lou otworzył Rosję dla Rilkego (pojechali razem na wycieczkę do ojczyzny Louise), uczył rosyjskiego, zapoznał go z Tołstojem i zakochał się w tym kraju na zawsze. Salome napisała, że Rainer zakochał się w Rosji tak bardzo, jak ją kochał, a nawet bardziej niż ją.
… Po 4 latach kochankowie (z inicjatywy Salome) rozstają się. Louise wyzwala Rilkego w kreatywność, w wolność, postulując: poeta nie powinien być przywiązany do nikogo bardziej niż do kreatywności, powinien być całkowicie wolny dla poezji.
Po rozstaniu para kontynuuje swój związek w korespondencji, aż do końca historii Rilkego, poświęcając się najbardziej intymnemu …
Co dalej? Kolejne niesamowite spotkanie, które zaowocowało wspaniałą i cudowną przyjaźnią…
… W 1911 roku szwedzki psychiatra Paul Bier przedstawił Andreasa-Salome słynnemu Zygmuntowi Freudowi. Ma pięćdziesiąt lat, znana psychiatra o pięć lat starsza od Lou… Freud w tym czasie wyglądał staro, Salome była jeszcze młoda i atrakcyjna… Zygmunt Freud i Louise Salome zbliżają się do siebie, Lou uczęszcza na wykłady wielkiego psychiatry Freuda traktuje studentkę ze szczególnym nałogiem, zazdrosna o to, że odwrócono ją w oddzielne nurty do Adlera i Junga… Lou prowadzi swoją praktykę psychoanalityczną, prowadzi terapię z córką Freuda Anną, na końcu której zaprzyjaźnia się z nią…
Historia związku Freuda i Salome to historia głębokiej ludzkiej przyjaźni, trwającej ćwierć wieku. Mówią, że Freud kochał Salome na swój sposób - szczególną, duchową miłością.
Zygmunt Freud i jego ulubiony uczeń Lou Andreas Salome.
Lou Andreas-Salome zmarła 5 lutego 1937 r. w wieku 76 lat w swoim domu niedaleko Getyngi, przeżywszy męża o 7 lat. Jej prochy zostały pochowane w jego grobie. To niesamowite małżeństwo, które nie znało płomienia małżeńskiego łoża, pod koniec życia dzieliło łoże śmierci. Niezwykły, odległy związek, jednoczący się w jednym końcu!
Niezwykła kobieta! Bezprecedensowy los! Niezwykła osobowość! Niezwykłe uznanie wielu wspaniałych mężczyzn!
Wracając do początku: co spowodowało scenariusz miłosny kobiety?
Może wielka miłość ojca, macierzyńska akceptacja, ciepła przyjaźń braci? Życie Louise Salomé zostało zapoczątkowane przez wszechogarniającą miłość rodzinną i kontynuowane przez powszechną męską sympatię przez całą późniejszą historię. Wszystko zależy od niej - ona jest początkiem wszystkiego - podstawowa podstawa - MIŁOŚĆ. Przesłanka losu.
Zalecana:
Wewnętrzny Konflikt Osobowości Schizoidalnej. Różnica W Stosunku Do Innych Typów Osobowości
Tim Burton Osoby schizoidalne są często uważane za dziwne, nie z tego świata ze względu na ich potrzebę zachowania dystansu od innych, niezwykłego, ekscentrycznego zachowania. Schizoidalna osobowość przypomina buntownika, który zbuntował się przeciwko ramom i regułom znormalizowanego społeczeństwa.
Wewnętrzny Konflikt Histerycznej Osobowości. Różnica Od Osobowości Narcystycznej
Histeryczny typ osobowości jest dziś zwykle nazywany histrionicznym od łacińskiego „histrio”, z kolei zapożyczonego z języka etruskiego, pojęcia „aktora na scenie”. Tak więc „histrioniczny” oznacza teatralny, superemocjonalny. Termin „histeryczny” ma konotację płciową.
Jaka Jest Różnica Między KOBIETĄ DOJRZAŁĄ A Kobietą Współzależną?
Ostatnio słowo „współzależność”, które kiedyś było terminem czysto psychologicznym, jest coraz częściej używane w codziennej komunikacji. Początkowo wiązało się to z osobami, których partnerzy lub krewni są uzależnieni od alkoholu, narkotyków lub innych, ale zjawisko to wiąże się nie tyle ze złymi nawykami, co ze stanem psychicznym osoby.
Idealna Kobieta Rosji W XXI Wieku. Moja Ankieta Zniszczyła Wszystkie Mity O Idealnej Kobiecie Z Połysku.Wyobraź Sobie, Co W Opinii Mężczyzn Oznacza Idealna Kobieta
Idealna kobieta Rosji w XXI wieku. Moja ankieta zniszczyła wszystkie mity na temat idealnej błyszczącej kobiety. Niestety nie ma jednego obrazu idealnej kobiety: jest on zawsze dostosowany do konkretnego okresu w historii danego narodu, do tego konkretnego modelu społecznego, roli społecznej, jaką dana kobieta odgrywa lub chce pełnić.
Kobieta, Która Chce Pieniędzy ⠀
Myślę, że przynajmniej raz spotkaliśmy się z doświadczeniem oskarżenia „potrzebujesz tylko pieniędzy”. Może to być zarówno nasze doświadczenie, jak i ukochana osoba. W dzisiejszym artykule porozmawiamy o tym, jak kobieta, próbując udowodnić swoją miłość partnerowi, odmawia zasobów i opieki.
