TWARZE NARSZMU

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Narcyzm jest w sobie prawie niemożliwy do rozpoznania, szczególnie komplikuje to sytuacja, gdy cały świat cierpi z powodu tej epidemii. Osoba nie jest w stanie zobaczyć siebie, uważa się za słuszną, życzliwą, niegodziwość łatwo uchodzi za godność.

Nie myśl, że wszystkie żonkile są zawsze jasnymi i chwytliwymi osobowościami. Oblicza narcyzmu są różne. Niektóre narcystycznie zorganizowane osoby mogą gorliwie pomagać innym i opiekować się nimi. Narcyzy stosują różne techniki: skromność i celową niepozorność oraz ostentacyjną miłość do ludzi. Jeśli takiej osobie uda się przekonać innych, że jest godna podziwu, to wszystko jest w porządku, ale jeśli nie okażesz należytego szacunku, to z cichej, skromnej, skromnej, słodkiej osoby wyrwie się prawdziwy diabeł.

Codzienne wyobrażenia o narcyzmie ograniczają się jedynie do utożsamienia samego pojęcia z czymś „złym”. W międzyczasie istnieje zdrowy narcyzm, który jest bogatym emocjonalnie, produktywnym i satysfakcjonującym życiem. Zdrowy narcyzm pozwala wyśmiać siebie, swoje niedociągnięcia, zanurzyć się głęboko w sobie, aby stworzyć coś wyjątkowego, własnego i pozostawić ślad swoich działań w świecie.

Zdrowy narcyzm umożliwia odczuwanie emocji w całej ich różnorodności, dzielenie się swoim życiem emocjonalnym z innymi ludźmi, oddzielanie rzeczywistości od fantazji, a jednocześnie marzenie, wraz z umiejętnością dążenia do celu, cieszenia się sukcesem bez odkładanie słuchawki na dręczące wątpliwości.

Zdrowy narcyzm zapewnia osobie poczucie integralności psychicznej, samokontroli, trzeźwej oceny sytuacji i roli w niej. Taka osoba niewiele zależy od ocen innych ludzi, jest zdolna do zachowań adaptacyjnych i detoksykacji własnego poczucia wstydu i niepewności. Nie chodzi tu o fasadowe samozadowolenie, jak w przypadku patologicznego narcyzmu, ale o przekonanie o własnym potencjale. Zdrowy narcyzm powstrzymuje człowieka od pesymizmu i daje nadzieję na zmianę stanu rzeczy na lepsze. Deklaracja zupełnej obojętności na ocenę własnego sukcesu przez innych sygnalizuje narcystyczną wrażliwość, za taką brawurą kryje się lęk przed negatywną oceną, a zdrowy narcyzm pozwala rozpoznać jakiś wpływ innych ludzi i żałować ich negatywnej oceny. W zdrowym narcyzmie reakcje na zewnętrzne wady można scharakteryzować raczej jako żal niż wstyd. Zdrowy narcyzm pozwala uświadomić sobie potencjał własnej towarzyskości i dość szeroko otworzyć swoje uczucia na innych ludzi, w razie potrzeby taka osoba wie, jak nawiązywać i utrzymywać kontakty społeczne. W relacjach międzyludzkich z takimi ludźmi łatwo i przyjemnie jest wchodzić w interakcje, ponieważ są oni otwarci i nie mają fasady w komunikacji. Będąc zdrowym, człowiek jest włączony w realizację swoich planów, ale w pewnych sytuacjach może też nie planować, pozwala sobie na wycofanie się do swojego wewnętrznego świata, kontemplację siebie i cieszenie się spokojem. Zdrowy narcyzm sprzyja nastawieniu na sukces i wydajność społeczną, biorąc pod uwagę ograniczenia własnych możliwości; daje nie tylko możliwość wyznaczania celów i dążenia do nich, ale także doświadczania przyjemności z samego procesu produktywnej pracy. Będąc zdrowym, człowiek szanuje autonomię innych i rozumie pragnienie drugiego w pewnym momencie, by być samotnym. Zdrowy narcyzm daje możliwość cieszenia się sukcesem innych bez poczucia zazdrości i poniżenia, gwarantuje niezależność wyborów i możliwość zmiany orientacji wewnętrznych. Uznając istnienie zewnętrznych ideałów, taka osoba jest w stanie samodzielnie formułować zasady swojego życia. Chroniąc swoje terytorium zdrowy narcyzm odcina wszelkie próby ingerencji w jego granice, które nie są przeznaczone dla innych ludzi. Zdrowy narcyzm daje człowiekowi samowystarczalność i silne oparcie w sobie, co pozwala uniknąć dramatyzacji w sytuacjach naruszenia wierności partnera. Zdrowy narcyzm powstrzymuje człowieka przed nadmiernym przejmowaniem się swoim zdrowiem, przy najmniejszym niewygodzie taka osoba nie spieszy się do lekarza i nie wzywa karetki, ale jest w stanie zadbać o siebie, nie ignorując objawów i przyznając, że początek choroby jest możliwy.

Osoba będąca w niewoli wartości narcystycznych dokonuje działań i czynów sprzecznych z umysłem i interesami tej osoby jako człowieka. Opętany tymi popędami człowiek tłumi się, staje się bardziej okrutny, wykastrowany i pozbawiony ducha, podporządkowując swoje życie stereotypom. Mimo całej swojej aktywności jest sterylny. Trzeba przyznać, że w tym przypadku istnieje możliwość osiągnięcia przez taką osobę prawdopodobnie nawet znaczących rezultatów prowadzących do sukcesu materialnego, mimo że osoba ta nie jest wolna. Czy płodność oznacza obowiązkowe rezultaty praktyczne, czy też pojęcie płodności odnosi się do orientacji na świat samego człowieka w procesie życia, jego charakteru? Jeśli dana osoba traktuje produktywność jako praktyczny rezultat, sukces, odcinając drugą część pytania, oznacza to atrofię twórczej percepcji. Osoba, która ulega narcystycznym pokusom, postrzega rzeczy takimi, jakimi są uważane w kulturze, jego percepcja jest martwa, nie może nadać tym rzeczom osobistego koloru. Obraz rzeczywistości jest zniekształcony z powodu braku głębi i perspektywy. Ale jest inne niebezpieczeństwo: atrofia zdolności widzenia „zamanifestowanego” świata, postrzegania go reprodukcyjnie prowadzi do tego, że dana osoba nie może nawiązać komunikacji z rzeczywistością i adaptacyjnie funkcjonować społecznie.

Tylko prawdziwa płodność, łącząca reprodukcyjną i twórczą funkcję percepcji, pozwala zobaczyć świat takim, jaki jest i wzbogacić go własną energią.

Tym, którzy wpadli w narcystyczną pułapkę i próbują się z niej wydostać, powiem, że wszelkie głębokie reformy są dramatyczne, reforma własnej osobowości, zdolnej do życia poza murami narcystycznego pałacu, wymaga wysiłku, chęci podejmować ryzyko i wierzyć, że zostaniesz nagrodzony za swoją wytrwałość. Ufaj, że nadejdzie twój czas i że to, czego pragniesz, jest osiągalne. Rany zwycięzcy goją się szybciej!

Nie pozwól, aby kwestie narcyzmu zniknęły ze swojego pola widzenia, dopracuj swoją optykę, określ, w jaki sposób ta wada może zakorzenić się w twoim życiu: albo w postaci imperatywnych regulacji kulturowych, które czynią cię niczym więcej niż artefaktem, albo w osobie „króla” wykorzystującego cię jako orszak pielęgniarski.

Pamiętaj o roli, jaką odgrywasz w losach narcystycznych ludzi io tym, że jesteś osobą wspierającą jego mit wielkości. Cóż, jeśli tak straszne jest stać się „odstępcą wiary” i zdobyć wiarę w siebie, to prędzej czy później i tak zostaniesz spalony na stosie narcystycznego szaleństwa.