2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Myślę, że każdy wie, że przekraczanie granic psychologicznych jest co najmniej nieprzyjemne. Nie każdy wie, że każdy ma swoje granice. I chociaż istnieją pewne ogólnie przyjęte normy (na przykład zachowanie dystansu od osoby podczas rozmowy, nie zadawanie zbyt osobistych pytań nieznanym ludziom itp.), w rezultacie każdy ma swoje własne granice. Mapa nie jest terytorium, które już tam jest)
Problem polega na tym, że wiele osób (nawet tych zaawansowanych psychologicznie) nie zawsze zdaje sobie sprawę ze swoich granic. Okazuje się wtedy tak: jest jakaś komunikacja, interakcja, w wyniku której z jakiegoś powodu nie jest bardzo dobra (fizycznie, emocjonalnie, nie ma znaczenia jak). To dobry znak, że granice (kryteria) zostały naruszone.
O środowisku
Długo byłem przekonany: środowisko wpływa na nas znacznie bardziej, niż byśmy chcieli. Uczymy się z otoczenia, czytamy i powtarzamy wzorce zachowań, często nie zdając sobie z tego sprawy. Dlatego lepiej świadomie kształtować otoczenie, najlepiej w myśl zasady „komunikuję się z tymi, których chcę być”. A jeśli pracujesz z ludźmi, którzy denerwują Cię od początku do końca dnia pracy, to coś tu jest nie tak. Bo czy ci się to podoba, czy nie, skopiujesz z nich niektóre wzory. Od tych ludzi, którzy tak piekielnie cię wkurzyli. Mam nadzieję, że komizm i tragedia sytuacji są jasne.
To jak surżyk. Jeśli dana osoba dorastała w otoczeniu ludzi komunikujących się w surzhik, bardzo trudno jest pozbyć się tego nawyku. Jednocześnie myślę, że prawie wszyscy zgodzą się, że surzhik jest słowną obrzydliwością i nigdzie nie można iść.
Istnieje opinia, że nasze otoczenie jest odzwierciedleniem tego, co mamy w środku. I rzeczywiście tak jest. Jeśli śledzisz swoje reakcje na ludzi wokół ciebie i pracujesz z nimi (reakcje), możesz przepracować wiele traum z dzieciństwa, stłumione doświadczenia, znaleźć zasoby cienia itp.
Jednak! Jeśli pozwolisz swojemu środowisku kształtować się „tak, jak to się dzieje”, środowisko prawdopodobnie ukształtuje się na podstawie przeszłych doświadczeń. Problemy z dzieciństwa, trudne przeżycie nie przeżyte w swoim czasie, aspekty cienia itd. można przepracowywać bez końca – to znaczy tarzać się w przeszłości, z której nie widać przyszłości.
Jeśli człowiek ma cele, aspiracje, chęć rozwoju, to lepiej komunikować się z ludźmi, którzy coś lubią, kim chcesz być, od których chcesz się uczyć.
O celach komunikacyjnych
Z jakiegoś powodu potrzebna jest jakakolwiek komunikacja. I tutaj albo rozumiesz dlaczego, albo jesteś porywany. Często nie we właściwym miejscu.
Co chcę uzyskać dzięki komunikacji z tą osobą?
Nawiasem mówiąc, cele komunikacji mogą być bardzo różne. Jedno zrozumienie tych celów to także praca nad sobą. Na przykład, gdy oczekujesz akceptacji ojca od szefa lub dziewczyny, którą spotykasz przez całe dwa tygodnie, miłość matki to powód do myślenia o wielu rzeczach. Albo gdy oczekujesz od kolegi, że będzie Cię wyłącznie chwalił (od czego?). Lub kiedy raz po raz zwracasz się do tej samej osoby i raz za razem wpadasz w niegrzeczność, ale nadal zwracasz się do tej osoby, to jest to wyraźny sygnał, że musisz wypracować coś z przeszłości, być może z dzieciństwa.
Co zrobić ze środowiskiem
Środowisko musi zostać podzielone na części dla siebie, a zasady interakcji muszą być wypracowane dla każdej części.
Na przykład osoby bliskie (z którymi można porozmawiać o sprawach osobistych), osoby ważne w sferze zawodowej (z którymi ważne jest utrzymywanie dobrych relacji, ale bez aspektu osobistego), osoby, którym nie zależy (były kolega z klasy, na przykład kogo to nie obchodzi), osoby, z którymi jest jednorazowa komunikacja (ciocia w biurze paszportowym) i tak dalej.
Każda grupa powinna mieć własne kryteria i granice, których lepiej nie przekraczać. A komunikacja z osobami z każdej grupy będzie budowana na różne sposoby. A co najważniejsze, cele komunikacyjne dla każdej grupy również będą zupełnie inne.
Zalecana:
Czy Ludzie Się Zmieniają I Co Musisz O Tym Wiedzieć?
Często słyszymy wokół nas - chcę się zmienić! Stań się bardziej pewny siebie, naucz się dokonywać życiowych wyborów, w końcu zacznij bronić swoich granic, przestań ostro reagować na czyjąś opinię, zostań liderem i wiele, wiele więcej. Wizerunek idealnego ja i prawdziwego ja nie zawsze są takie same, a ludzie mają tendencję do dążenia do „lepszego”, a do tego mogą czytać specjalną literaturę, chodzić na szkolenia, odwiedzać psychologa lub trenera, a czasem podejmować próby do zm
Satysfakcji Nie Da Się Przeżyć. Jak „wygląda” Uzależnienie Emocjonalne I Co Możesz Z Tym Zrobić?
Obraz uzależnienia emocjonalnego jest jednoznaczny. To jest Głód, pustka i emocjonalna SŁABOŚĆ. „Głód emocjonalny” i „słabość psychiczna” – to też można powiedzieć. Wszyscy jesteśmy normalnie zależni, bezbronni i potrzebujemy innych ludzi.
Jak Komunikować Się Z Ludźmi, Którzy Nie Radzą Sobie Dobrze
Temperament trudności życiowych. Przynajmniej powinni - zgłasza to wiele religii i ideologii. Uważa się, że osoba doświadczająca pewnych problemów rozwija się, otrzymuje niezbędną wiedzę i staje się „lepsza”. Są jednak ludzie, którzy zastanawiają się nad swoimi doświadczeniami:
Jak Zostać Liderem, Co Naprawdę Musisz Wiedzieć I Umieć (część 2)
To jest druga część artykułu. W pierwszej części doszliśmy do wniosku Kim jest lider? Jakie posiada cechy , teraz zagłębimy się w ten temat jeszcze głębiej, więc kontynuujmy… Psychologia przywództwa: Psychologię lidera determinują cechy osobowości, które przejawiają się na poziomie behawioralnym, wartości i znaczenia.
Jak Zostać Liderem, Co Naprawdę Musisz Wiedzieć I Umieć (część 1)
Teraz temat przywództwa rozbrzmiewa ze wszystkich stron. Jak szybko zostać liderem? Jak wpływać na innych ludzi? Jak prowadzić? Jak to zrobić, aby byli ci posłuszni itp. Wielu, marząc o realizacji własnych celów, pomysłów i projektów, studiuje biografie innych ludzi, przygląda się innym i samodzielnie próbuje zrozumieć, jak inni stają się liderami.
