2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Znaczenie wzmacnia nasze połączenie z życiem i chroni nas przed rozpaczą.
Alfried Langle
W jednej z grup wsparcia psychologicznego i samopomocy niedawno ukazał się post – opowiadam własnymi słowami – jak znaleźć, będąc osobą niereligijną i bezdzietną, poczucie sensu życia? A raczej, aby znaleźć go ponownie, zagubiony?
A pod postem było wiele spółgłoskowych komentarzy. Zgubiłem swój post - to bardzo aktywna grupa! Ale dla mnie to też jest temat i co jakiś czas wraca. Cóż, to są egzystencjalne kryzysy w życiu =) i jakkolwiek to nazwiesz, zawsze jest ciężko.
Najtrudniej jest urzeczywistnić, przełożyć na działania to, co udaje się zrealizować. Aby wyciągnąć, powiedzmy, praktyczne wnioski. Trudno pogodzić się z utratą iluzji, a raczej dowiedzieć się o czymś, co w rzeczywistości było iluzją. Trudno jest być bez uczuć, w apatii, bez smaku życia. Jeszcze trudniej jest ponownie zacząć działać w tej nowej sytuacji.
W egzystencjalno-analitycznym podejściu psychoterapii (do którego mam zaszczyt należeć i do którego zostałem przybity właśnie podczas kolejnego kryzysu – już 8 (!) lat temu) – kwestia sensu jest centralna. Teoretycznie wszystko wygląda dla mnie przejrzyście i organicznie (nie będę tutaj wyjaśniał, żeby nie spłaszczać). Znajdź w sobie, co możesz dać światu. W praktyce dużo pracy wewnętrznej. Co musi się gdzieś zacząć.
Oto, co teraz myślę:
Czasem podważają nas zbyt ambitne zadania, zbyt wysokie wartości i zbyt daleko idące perspektywy. Rytm życia jest zbyt intensywny. Możesz się po prostu przeciążyć. Jedną z konsekwencji wielkich huśtawek jest dewaluacja prostszych, „małych” wartości - to stan, w którym nie można cieszyć się prostymi rzeczami. Stracił smak życia. I zaczynasz wydawać się sobie taki mały i bezwartościowy, niegodny niczego lepszego
Nie ma sensu – ta wyjściowa teza egzystencjalno-filozoficzna czasem ratuje. W rzeczywistości jest to najłatwiejsze do zrobienia - aby zdecydować, po prostu nie ma sensu zamykać tematu. Ale robiąc to, jesteśmy zamknięci w poczuciu zagłady - to oczywiście horror jako egzystencjalny, ale nie podnosi nastroju.
- A jeśli zejdziesz z nieba na ziemię? (Jak mi mawiała jedna z moich dyrektorek, nie pamiętaj o tym). Poczuj znaczenie pod stopami? Znam reakcję „Co? Ja, który marzyłem o milionach / ocalić ludzkość / być geniuszem itp. - szukać sensu w wyrzucaniu kartki do śmietnika, a nie na chodniku? Cholera! " Chłopaki, nie będzie nic bez poczucia wartości i szacunku na każdym kroku. Czy spędzasz godziny oglądając seriale? - rozpoznaj ich wartość i znaczenie dla Ciebie. Zdecydowanie są.
- Kryzysowi utraty sensu często – prawie zawsze – towarzyszy pogrążanie się w samotności. I znowu jest to egzystencjalne „człowiek przychodzi na świat sam i zostawia go w spokoju”. Oddalamy się od innych ludzi - zajęci próżnością, ale to wciąż nie ma sensu. Nawet bliscy nam nie do końca rozumieją.
Ogólnie rzecz biorąc, okres samotności jest naturalny i konieczny. (To prawda, samotność jako taka i poczucie samotności to nie to samo, ale nie o to teraz chodzi.) Refleksja, medytacja, tryb „zachowania energii” - wszystko to są obowiązkowe procedury w ramach planowanej pracy nad uzupełnianie zasobów i ponowne ocenianie wartości.
Ale nie przegap momentu, w którym możesz / powinieneś wrócić. Na początek spójrz na innych ludzi, ich relacje, komunikację, emocje. Nawiasem mówiąc, programy telewizyjne są właśnie o tym na wiele sposobów. Sens jest niemożliwy bez dialogu ze światem, a dialog ze światem jest niemożliwy bez dialogu z ludźmi.
Ciało ma swoje własne znaczenia. Posłuchaj go też. Może z łatwością dzielić się znaczeniem na każdy dzień. Przede wszystkim pamiętaj, aby oddychać powietrzem zewnętrznym i poruszać się. Warto wziąć pod uwagę dobre samopoczucie fizyczne.
Zalecana:
Jaki Jest Objaw „ukrywanie Się”?
Język nie jest używany we wszystkich komunikatach Joyce McDougall Artykuł dotyczy sytuacji, gdy klient „przynosi” terapeucie swój objaw jako problem. Ogólnie jest to dość powszechna praktyka w terapii. Gdy klient sam przychodzi do psychoterapeuty/psychologa z objawową prośbą, z reguły już podejrzewa, że jego objaw jest związany z jego cechami psychicznymi i jest gotowy do pracy w psychologicznym paradygmacie powstawania objawów.
Im Więcej Przyjemności W życiu, Tym Mniej Przyjemności W życiu. Jaki Jest Paradoks?
Czy zauważyłeś, ile czasu w życiu poświęcasz na pewne przyjemności? Wśród wszystkich rodzajów przyjemności naszych czasów możemy wymienić następujące, w które dosłownie wpadamy i nie zauważamy, ile naszego czasu zabierają - oglądanie telewizji, programów telewizyjnych, wiadomości, chodzenie na Facebooku, VK, nie- przestać czytać w Internecie, serialach i oglądać je lub w telewizji lub w Internecie, gry komputerowe w komórce lub laptopie, żuć coś smacznego, rozmawiać przez
Jaki Brud Powstrzymuje Mnie Przed życiem? Trochę O Introjektach. Część 1: Co To Jest I „z Czym Jedzą”
Czy słyszałeś kiedyś od innych zwroty typu: „Wydaje mi się, że mam wszystko, ale nie mam szczęścia” lub „Robię wiele rzeczy, osiągam swój cel, ale nie sprawia mi przyjemności”? A może mówi się, że w tym życiu jest jakaś paskudna rzecz, która przeszkadza w życiu tym życiem?
JESTEM JAKI JEST I W OGÓLE NIE CHCĘ ZMIENIAĆ
O CIALE, WSTYDZIE I ZMIANIE Idę z dziećmi na duży plac zabaw, około kilometra od domu, obok szkoły. Równolegle jeszcze raz przypominam sobie wiersze, które widziałem wczoraj, które były wcześniej bardzo popularne wśród dziewcząt na VKontakte:
Dlaczego Pogarszasz Się, Osądzając Innych? Jaki Jest Związek Potępienia I Poczucia Własnej Wartości?
Dlaczego pogarszasz się, osądzając innych? Jaki jest związek potępienia i poczucia własnej wartości? Porozmawiajmy o tym. Jeśli osądzam innego, to z reguły jest to znak, że osądzam siebie. Generalnie tak jest zawsze w życiu. Jak człowiek odnosi się do drugiego, tak samo odnosi się do siebie.
