Nastolatek W Domu

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Komunikowanie się z nastolatkiem przypomina mi walkę bez reguł na polu minowym: jeśli wróg cię nie zabije, zostaniesz wysadzony w powietrze, jeśli zrobisz jeden zły krok. Nie jestem psychologiem dziecięcym ani ekspertem w tej dziedzinie. Jestem tylko nastoletnią mamą. I piszę ten tekst nie jako specjalista, ale jako matka. Pomimo tego, że miałem dużo szczęścia z synem, my też nie uniknęliśmy misji „rosnąć, a nie zabijać”. Jeden krok do przodu, dwa kroki do tyłu, odwróć.

Napisano setki książek o tym, dlaczego nastolatki zachowują się w ten sposób. Napisano więcej książek o tym, jak rodzice powinni się zachowywać, aby zrozumieć, dlaczego nastolatki zachowują się w taki sposób. Cóż, masz pomysł J

Najważniejsze jest to, że okres dojrzewania po prostu trzeba przeżyć. Jak nieunikniony śnieg zimą, jak zmiana pór roku, jak wschody i zachody słońca. Nic nie możesz zrobić – dziecko rośnie i rozwija się, przechodząc przez wszystkie etapy dorastania. Jego hormony nie tylko doprowadzają cię do szaleństwa – one doprowadzają go do szaleństwa. Nowe ciało, nowe doznania, nowe doświadczenia, nowe granice – wszyscy oszaleją.

Teraz dodaj do tego nie tylko zmieniające się ciało i światopogląd, ale także rozwijający się mózg. Przedstawiłeś się? Ostatnio mój sąsiad w złości krzyczał na całą wioskę: „Osioł urósł, ale zrozumienie nie!” - i miał rację. „Zrozumienie” naprawdę powstaje gdzieś w wieku około 25 lat. Dlatego zanim z oburzeniem krzykniesz do nastolatka: „nie rozumiesz?!”, pamiętaj, że naprawdę „nie rozumie” - ponieważ na przykład ona jest odpowiedzialny za konsekwencje, część mózgu jeszcze się nie uformowała.

Co robić? Zrelaksuj się i staraj się zostać przyjaciółmi. Twoim jedynym zadaniem w tym trudnym okresie jest nawiązanie komunikacji, utrzymanie bliskości, zaufania i wzajemnego zrozumienia.

Z mojego doświadczenia wynika, że istnieje kilka kategorii, które pasują do zachowań nastolatka w okresie dojrzewania:

Sami próbowali, ale nic mi nie dają

Jeśli delektujesz się opowieściami o studentach gejów, ale zabraniasz dziecku picia, palenia i chodzenia na randki, nie zrozumie cię. Doskonale cię rozumiem. Próbowałeś, wyciągałeś wnioski i chcesz, aby dziecko unikało Twoich błędów. Ale dla twojego nastolatka brzmi to jak zakaz osobistych doświadczeń. Nie chcę też, żeby mój syn palił i nadużywał alkoholu. Dlatego szczerze opowiedziałem mu o swoim doświadczeniu i wnioskach. Uwierz mi, nasze dzieci nie są głupsze od nas. Pozwól im dokonywać własnych wyborów.

Zazdrość

Jeśli jesteś odnoszącym sukcesy biznesmenem, a od 14 roku życia zarabiasz na życie, Twojemu dziecku trudno będzie za Tobą nadążyć. Nie wierzy w swoją zdolność do spełnienia twoich oczekiwań. Tak rodzi się nie tylko niska samoocena. Tak rodzi się zazdrość. Jeśli masz wygląd modelki, a twoja córka jest gruba, to jej podziw dla twojej urody idzie w parze z nienawiścią. Jeśli jesteś duszą firmy, a twój syn wstydzi się nawet porozmawiać z dziewczyną, powoduje to również niechęć. Wyjaśnij dziecku, że nie musi być twoim klonem, że kochasz go za to, kim jest, że każda osoba ma swoją wartość. Wyjaśnij i powtarzaj sto razy dziennie. Młodzież ma krótką pamięć i wrażliwą duszę. Ich poczucie własnej wartości wymaga ciągłego uzupełniania, a nawet gdy wydaje się, że Cię nie słuchają, w rzeczywistości łapią każde Twoje słowo.

Niesmak

To jest druga strona zazdrości – „Nie chcę tego, tak jak ty”. Nie wahaj się, nastolatek widzi wszystkie twoje słabości i błędy i nie zawaha się ci o tym powiedzieć. Dzieci są okrutne w swojej kategorycznej naturze - to fakt. Dlatego otwarcie rozmawiaj ze swoimi dziećmi o swoich błędach. – Tak, kochanie, nie miałem dobrych relacji z twoim ojcem. Oboje popełniliśmy błędy, których możesz uniknąć”. Nie próbuj ratować twarzy. Twoja siła tkwi w wrażliwości i szczerości. Twój nastolatek może nie być w stanie tego docenić w tej chwili, ale w przyszłości będzie ci wdzięczny.

Podrażnienie

Pomyśl o sobie w tym wieku. Władza i wszechwiedza rodziców jest denerwująca. To normalny okres dorastania. Przestań mierzyć swoją siłę. Twoje dziecko nie ma wątpliwości co do Twojego autorytetu. Po prostu to wypróbowuje. A jedynym sposobem na uchronienie nastolatka przed poważnymi błędami jest pozostanie dla niego nie strażnikiem i strażnikiem więzienia, ale osobą, której może zaufać nie tylko swoim zwycięstwom, ale także wątpliwościom, porażkom i głupim błędom.

Kochaj swoje dzieci i pozwól im doświadczać własnych doświadczeń. Uwierz mi, wiem jakie to trudne, ale nie masz innego wyjścia. To część umowy, którą zawarłeś jako rodzic. Nie trać panowania nad sobą i nie zapomnij żyć własnym życiem. Powodzenia!