Niewidzialni Mężczyźni

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Autor: Maria Anikanova

Mieszkam w małym prowincjonalnym miasteczku o średniej populacji w Rosji. Pełno tu fabryk, kiepskiej ekologii i chodników przypominających przerywaną linię. Przejście z wózkiem sto metrów ulicą oznacza obejście kilkunastu krawężników, trzech dziur w asfalcie prowadzących na chtoniczne głębiny i zanurzenie się w bezdennych wodach kilkunastu kałuż. To najpopularniejsze miasto w naszym kraju.

Tutaj nie wiedzą, że na świecie rozpoczęła się era równości. Balet męski nadal uważany jest za wiarygodny znak homoseksualizmu – tego, kto tańczy, i tego, kto na niego patrzy. Modny jest kult wystawnych wesel: bochenek w najdroższej restauracji, sesja zdjęciowa wśród złoconych kolumn hotelu, suknia księżniczki z czegoś przypominającego watę cukrową i pomięta plastikowa torba ze sklepu Pyaterochka.

Takie miasta to rezerwaty przyrody, w których żyją stada Niewidzialnych Ludzi. Są wszędzie i nie da się od nich uciec.

Niewidzialny nie pije, nie bije wybrańca, nie oszukuje. Sprawia wrażenie osoby rzetelnej i odpowiedzialnej, choć nieco niezdecydowanej. Kobiety z początku spieszą się, by poślubić Niewidzialnych Mężczyzn. Panie są pełne nadziei na spokojną, stabilną przyszłość z kredytem hipotecznym, pieskiem i dwójką dzieci. Problem w tym, że Niewidzialny Człowiek bardzo szybko rozpływa się w powietrzu, pozostawiając kobietę samą ze wszystkimi problemami.

Gdy pojawia się dziecko, Niewidzialny Człowiek przenosi się na kanapę w sąsiednim pokoju. Musi spać, bo jutro jest do pracy, a dziecko w nocy płacze i może zaburzyć wrażliwy sen taty. Dlatego kobieta dba o wszystkie nieprzespane noce z dzieckiem. Potem przyzwyczaja się do wyboru: zacząć karmę uzupełniającą z płatkami owsianymi lub szpikiem warzywnym, zabrać dziecko do cyrku lub wyjaśnić mu, że zwierzęta tam cierpią i nie można ich wspierać; daj antybiotyki na przeziębienie lub poczekaj na teraz - to będzie tylko na niej. A Niewidzialny Człowiek odetchnie z ulgą: jest dziecko pod opieką, w porządku. Po co ingerować w świętą bliskość matki i dziecka?

W ciągu dnia Niewidzialny Człowiek pracuje. Wieczorem jego fizyczne ciało wraca do domu, ale mentalne natychmiast przenosi się w rzeczywistość tańców i sieci społecznościowych na tablecie. Niewidzialny mężczyzna mieszka na kanapie w rogu, a po kilku miesiącach jego żona zaczyna wątpić, że o niej nie śnił

Niewidzialny człowiek woli nie opuszczać obwodu kanapy, choć z przyjemnością zjada przygotowane przez żonę obiady.

Invisible Men znają tysiące sposobów na strategiczne unikanie obowiązków i odpowiedzialności. Udają bezradnych i nieudolnych: nie wiedzą, jak zabawiać dziecko na placu zabaw, a więc nie chodzą z nim w dzień wolny, nie mają pojęcia, gdzie jest w kuchni i jak ugotować najbardziej skomplikowane danie „makaronów z serem”, nie mają pojęcia, dlaczego dom potrzebuje nowych zasłon i do czego należy codziennie utrzymywać dom w czystości.

Invisible Men to oszczędni właściciele. Rozważają dawanie pieniędzy na jedzenie (dlaczego, jak ona sama pojawia się w lodówce?), detergenty do domu (dlaczego, jak nic się nie brudzi?), A tym bardziej, jakieś ekscesy, takie jak nowe naczynia czy dziecięcy rower, zastanów się nad zmiłowaniem i bezsensownym marnotrawstwem. Jakie inne zasłony do salonu i logopeda dla dziecka, gdy ukochana osoba ma ten sam smartfon przez cały rok?

Kiedy Invisible Men spotykają się, by napić się piwa i zagrać w kręgle (8 litrów na osobę, którą nazywają „odpoczynkiem”), opowiadają sobie o radościach życia rodzinnego: jak szybko dorastają ich dzieci i jak przyjemnie jest patrzeć jak ukochana jego żona, z jakiegoś powodu pochłonięta i zła, opanowała nowy przepis na wieprzowinę w piekarniku.

Kobiety obok Invisible Men bardzo szybko uczą się samodzielnie wychowywać dzieci, przyklejać tapety lub znaleźć kogoś, kto dobrze sklei, wytyczy opłacalne trasy na rodzinne wakacje, zaplanuje czas i zarobi pieniądze. Ale jednocześnie wciąż czują trochę oszołomienia: oto dobry facet, nie pije, nie bije, idzie do pracy, 8 marca daje perfumy i czekoladę, nie przeszkadza w życiu. Ale dlaczego, dlaczego jest tak denerwujący? I, szczerze mówiąc, czy w ogóle jest potrzebny?Wtedy kobieta myśli: „O seks i zdrowie” i „Ale rok temu wbił gwóźdź” i uspokaja się.

Tak, a wszyscy wokół żyją tak, jak widziała w centrum handlowym: jeden Niewidzialny mężczyzna o melancholijnej twarzy toczy wózek, a jego żona pracowicie układa wszystko zgodnie z listą, inny Niewidzialny ziewa na ławce w pobliżu sklepu z odzieżą damską - oczywiście czeka na swoją narzeczoną, trzeci patrzy na bok, podczas gdy jego ukochana wybiera dziecięcy skuter.

Życiowym credo Niewidzialnego Człowieka jest „Cisza”. Nie mieszaj się z szefem, w przeciwnym razie obciążą cię dodatkową pracą. Nie proponuj swojej żonie relaksu nad morzem, w przeciwnym razie będzie niezadowolona ze złej obsługi w hotelu. Nie idź do córki, która z jakiegoś powodu cicho płacze w pokoju – te nastolatki mają siedem piątków w tygodniu, znowu zdenerwowane jakąś głupotą. Dlatego Niewidzialny człowiek żyje niewidzialnym życiem: nie jest szczególnie szczęśliwy z niczego, nie ma z nikim prawdziwie ufnego związku i z jakiegoś powodu nie spieszy się w pracy.

Po kilku latach Niewidzialnego Człowieka zwykle porzuca żona. Potem kwitnie, ale temat małżeństwa zamyka dla siebie na zawsze: z jej doświadczenia wynika, że zaraz po wydrukowaniu w paszporcie mężczyzna zamienia się w dynię

Ten biznes nie przynosi żadnych korzyści takich jak stabilność finansowa, wsparcie czy inspiracja, a barszcz powinien być po pracy ugotowany i wrzucony do prania jego T-shirtów, bądź uprzejmy.

Wydaje mi się, że z każdym nowym pokoleniem Invisible Men będzie coraz mniej. Widzę zachęcające znaki: zwykli mężczyźni, którzy codziennie spacerują po parku z wózkami lub uczą dzieci jeździć na hulajnogach. Mężczyźni, którzy uczą się gotować z przyjemnością i nie czują z tego powodu haniebnego spadku jąder. Znam nawet męskiego lidera, który przychodzi na spotkanie z dziećmi, a żaden z podwładnych nie uważa, że to coś fantastycznego. On sam nie uważa się za superbohatera: w jego świecie jest rzeczą oczywistą, że jego żona potrzebuje odpoczynku.

Wiem: Niewidzialni ludzie prędzej czy później wyginą jak mamuty. Tylko dlatego, że kobiety w małych rosyjskich miasteczkach zaczną uważnie przyglądać się temu, co dzieje się wokół nich, i zrozumieją, że wspólne gotowanie obiadu, opieka nad dzieckiem na zmianę, dorastanie w zawodzie i wzajemne wspieranie się nie są szalonym marzeniem samotna matka, ale możliwa rzeczywistość.

Prowadzenie prawdziwego życia, a nie naśladowanie go na kanapie, jest zajęciem korzystnym dla obu stron. Poczucie wsparcia tworzy wdzięczność i miłość. On przygotowuje barszcz po pracy, ona szuka dobrego lekarza dla mamy. Ona prasuje mu koszule, on pomaga dziecku w lekcjach. Wsparcie powinno być wzajemne – być może to jest sekret czułego związku, który trwa do późnej starości.