Małe Odciski Emo: O Największej Wrażliwości W Związku

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

W codziennym życiu dermatologii jest taka brudna sztuczka: odciski. Są to pozornie ledwo zauważalne i niewidoczne uszczelnienia skóry na stopach lub palcach. Nie pojawiają się nagle. Można je długo ignorować. Ale prędzej czy później „ziarno” martwego nabłonka w centrum tego zagęszczenia, w połączeniu z nieoptymalnymi butami, zaczyna „ciąć bez noża”, powodując niesamowity ból.

W codziennym życiu terapii relacji muszę zaobserwować coś analogicznego, do czego bardzo pasuje metafora odcisków, z jej niewidzialnością i skrajną bolesnością. Nazywam to „kukurydzą emo”, czyli siedliskiem emocjonalnego dyskomfortu, który pojawia się w warunkach powtarzających się negatywnych doświadczeń emocjonalnych.

Zdarza się: na początku związek jest czystą przyjemnością, a potem konflikty, urazy i ból pojawiają się znikąd. Błędem jest myślenie, że dzieje się tak tylko w związku, w którym jeden jest bękartem, a drugi cierpi. Często są to po prostu ludzie, którzy się kochają, dążąc do zachowania swojego związku. Po prostu z biegiem czasu, nie zdając sobie sprawy, czy jedno z nich, czy oboje, nabywają własne odciski emo. Nie zawsze wiedzą, jak przekazać drugiemu przyczynę i naturę swojego przeżycia emocjonalnego, a sam charakter tego, co się z nimi dzieje, jest często nieświadomy, a to tylko pogłębia wzajemne nieporozumienia.

Aby przywrócić zaburzone samopoczucie w związkach, należy wziąć pod uwagę specyfikę naszej neurofizjologii, przede wszystkim mózgu.

Tworzenie kalusa emo

Nasza neurofizjologia jest zaprojektowana w taki sposób, aby nieustannie się uczyła, czyli przetwarzała i utrwalała jednostki doświadczenia. Zapisuje pliki nie jak komputer, ale tworząc i aktywując połączenia między neuronami a centrami neutronowymi. To właśnie te połączenia (aksony) wysyłają sygnał, czyli bodziec elektro-biochemiczny, który aktywuje niektóre z naszych reakcji emocjonalnych i fizjologicznych.

Na przykład twój partner nie okazuje się wystarczająco empatyczny w momencie, gdy oczekiwałeś od niego empatii i zrozumienia. Żadnych złych zamiarów, tylko trochę nieostrożności z jego strony. Czujesz subtelny dyskomfort. Ale nie chcesz robić słonia z muchy ani nie uważasz tego dyskomfortu za coś znaczącego. I nie próbujesz o tym rozmawiać.

Następnym razem, przy tym samym zachowaniu, partner ponownie wywołuje u ciebie podobną reakcję, a teraz również czujesz zakłopotanie: zdając sobie sprawę, że powinieneś jakoś na to zareagować, wciąż odkładasz to na później. Być może unikasz negatywnej reakcji partnera lub boisz się sprowokować jego odrzucenie lub nieporozumienie … Tak czy inaczej, połączenia neuronowe każdego z was uczą się: twój partner przyswaja doświadczenie pozornej „normalności” tego, co się dzieje i tworzą się w tobie odciski emo.

Później ponownie doświadczasz tego samego dyskomfortu z nową intensywnością i próbujesz o tym porozmawiać. Partner reaguje ze zdziwieniem: nigdy wcześniej „nie przeszkadzało, a potem nagle”. Każde takie nieporozumienie w naturalny sposób powoduje rozczarowanie i smutek. Nasilenie reakcji emocjonalnej rośnie, kalus emo staje się gęstszy.

Kiedy próbujesz wyeliminować przyczynę dyskomfortu, z powodu nagromadzonych emocji, trudno ci mówić o tym dyplomatycznie i spokojnie: w twoich odciskach emo tworzy się jądro, które negatywnie wpływa na twój ogólny stan psycho-emocjonalny. Przy niewystarczającej dyplomacji nieumyślnie prowokujesz powstawanie kalusa emo u partnera, jeśli wcześniej go tam nie było. W rezultacie Twój partner zaczyna się od Ciebie oddalać, aby uniknąć intymności w łóżku i rozmów przy stole – jego kalus emo naciska również na jego najbardziej wrażliwe miejsce.

Następnie, w każdej komunikacji, oczekujesz od swojego partnera takich zachowań, które powodują dyskomfort. Już sama barwa głosu może wywołać emocjonalną reakcję, która zdawała się czekać na swój start, niczym kolejna rakieta Elon Musk. Czujesz się zirytowany, zły, zły, zły.

Teraz odczuwasz dyskomfort nie tylko z powodu zachowania partnera, ale także własnej reakcji emocjonalnej, która wydaje Ci się niekontrolowana i zabiera wiele cennej energii psychicznej. Łapiesz się na tym, że jesteś już ciągle w stanie mobilizacji, czekając na kolejne negatywne doświadczenia i jakby przygotowując najwłaściwsze reakcje na niechciane bodźce. Kalus emo jest stale obecny w twoim życiu jako ból w tle. Tak rodzą się frazy „wszyscy mężczyźni to dranie” i „wszystkie kobiety to suki” - to tylko zewnętrzne objawy odcisków emo, które nieuchronnie powstają w nieharmonijnych związkach.

Oczywiste i nieoczywiste

Modzele emo można zobaczyć podczas terapii relacji. Zawsze zwracam szczególną uwagę na to, jakie reakcje emocjonalne odbijają się na twarzach partnerów w procesie komunikacji. A jakie wyzwalacze je wyzwalają - w końcu jest to konieczne, aby pomóc klientom rozwinąć zarówno wrażliwość na te sygnały, jak i ich prawidłowe zrozumienie, a co najważniejsze - wypracować na nie adekwatną reakcję.

Ale o wewnętrznej, czyli o neurofizjologicznej stronie odcisków emo, można przeczytać w artykułach naukowych badaczy, którzy na swoich monitorach obserwują skanowanie aktywności mózgu za pomocą aparatu do rezonansu magnetycznego. Przeczytaj na przykład, jak aktywują się ośrodki bólu w naszym mózgu w sytuacji odrzucenia lub na samą wzmiankę o osobie, która wywołała negatywne doświadczenia. Według badań jest to ta sama reakcja, która zachodzi w mózgu na zadawanie bólu fizycznego, cielesnego. W ten sposób mózg stara się zmusić nas do trzymania się jak najdalej od tego, z kim są związane emo corns. Te niewidzialne trudności, z którymi borykają się ci, którzy starają się poprawić swoje relacje, są bardzo ważne dla mnie w mojej pracy i dla wszystkich tych, którzy chcą przywrócić komfort w związkach.

Najbardziej wrażliwe, a zatem najbardziej wrażliwe miejsce, w którym tworzą się odciski emo, jest naszą centralną potrzebą z kategorii społecznej - potrzeba dowodu wartości … Ogólnie emocje są sygnałami, poprzez które nasze potrzeby sygnalizują nam, że wszystko jest w porządku; potrzeby są w porządku tylko wtedy, gdy są zaspokojone. Jeśli nasze potrzeby są zaspokojone, doświadczamy pozytywnych emocji lub jesteśmy spokojni, spokojni, zrównoważeni. Niezadowoleni – doświadczamy negatywnych emocji, dyskomfortu, żalu, irytacji. Podobnie potrzeba potwierdzenia wartości: jeśli czasami nie jest zaspokojona, to przynajmniej dyskomfort, jeśli nie jest zaspokojona chronicznie, to już kalus, który boli.

Potwierdzenie wartości jest dokładnie tym, po co nawiązujemy relację, ponieważ naszym głównym oczekiwaniem jest to, że nasz partner będzie nas cenił i preferował nas od wszystkich innych. Dlatego tak bardzo boli nas postawa każdego partnera, która jest odczuwana jako zaniedbanie - nas i naszych uczuć. W końcu nigdy nie zaniedbujemy uczuć osoby, którą naprawdę cenimy.

W związku bardzo ważne jest, aby móc odpowiednio informować partnera o swoich reakcjach emocjonalnych, nie raniąc jego uczuć i jednocześnie dbając o swoje. I do tego ważne jest, aby zrozumieć, jak działają emocje i do czego służą. Ponieważ emocje zawsze będą się pojawiać, są naturalną częścią naszego życia psychicznego, są naszymi pomocnikami i sojusznikami – jeśli wiemy, jak je poprawnie zrozumieć. Równie ważne jest, aby mieć pełną jasność co do naszych naturalnych potrzeb, to znaczy nie mylić ich z „zachciankami” oraz zrozumieć, jak i dlaczego są one związane z naszymi emocjami.

Ważne jest również, aby kontaktować się z terapią relacji na czas. Dopóki nie powstały odciski emo. Lub gdy można go usunąć bezboleśnie i stosunkowo szybko. To znaczy, gdy wciąż jesteście gotowi do wzajemnego słuchania. I dopóki ból intymności nie zaczął przeważać nad przyjemnością płynącą z tego.

Lena Kornejewa

Literatura:

Eisenberger N., Lieberman M., Williams K. Czy odrzucenie boli? Badanie fMRI wykluczenia społecznego. Nauka, 2003: tom. 302, wydanie 5643, s. 290-292.

Fisher H., Brown L., Aron A., Strong G., Mashek D. Systemy nagradzania, uzależnienia i regulacji emocji związane z odrzuceniem w miłości. Journal of Neurophysiology, lipiec 2010; 104 (1): 51-60.

Kross E., Berman M., Mischel W., Smith E., Wager T. Odrzucenie społeczne dzieli reprezentacje somatosensoryczne z bólem fizycznym. PNAS 12 kwietnia 2011 r. 108 (15) 6270-6275;

Mollet G., Harrison D. Emocje i ból: funkcjonalna integracja systemów mózgowych. Przegląd neuropsychologii, wrzesień 2006; 16 (3): 99-121. doi: 10.1007 / s11065-006-9009-3. Epub 2006 28 września.

Rizzolatti G., Sinigaglia C. Empathie und Spiegelneurone: Die biologische Basis des Mitgefühls. Frankfurt nad Menem.: Suhrkamp, 2008

Tomova L., Wang K. L., Thompson, T. i in. Ostra izolacja społeczna wywołuje reakcje łaknienia śródmózgowia podobne do głodu. Neuronauka przyrody 23, 2020.