Wandalizm, Sadyzm I Pedofilia To Jedna Strona Medalu

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Wandalizm to jedna z form destrukcyjnych (destrukcyjnych) dewiacyjnych zachowań ludzkich, podczas której niszczone i bezczeszczone są obiekty sztuki i kultury. To taki stan umysłu, który sprawia, że niszczysz piękne rzeczy, w szczególności dzieła sztuki.

Stosunek do świata to stosunek do postaci rodzicielskich, częściej do matki, która ukształtowała Ego dziecka, a obecnie w stanie mniej lub bardziej fizjologicznie dorosłym (nie mentalnie) wyraża się w stosunku do superego ukształtowane w procesie wzrostu i rozwoju, czyli do I-Idealu (wprowadzonych postaci rodzicielskich, a także norm, reguł, praw, etyki, moralności, sztuki, autorytetów). Częściej w takich osobowościach Super-Ego jest nieświadomie odczuwane w postaci przytłaczającego, przytłaczającego, narzucającego pewne ramy i kryteria, praw, kontrolujących, krytykujących, upokarzających wewnętrzny obiekt. Oznacza to, że taki związek powstał w rodzinie dziecka w bardzo młodym wieku. A taki sprzeciw, opór wobec tego, co na zewnątrz, wobec świata, jest w istocie wyrazem niezgody, próbą sabotowania tego, co teraz jest w środku – wpisuje się w strukturę ludzkiej psychiki. Agresja na świat zewnętrzny z niemożnością wyrażenia tej agresji samemu obiektowi. Oznacza to, że częściej jest to konflikt rodzinny.

Wandalizm jest jeszcze bardziej przejawem psychotycznego lęku przed samozniszczeniem i zniszczeniem wewnętrznego obiektu. Zniszczenie harmonijno - reaktywnego działania procesów wewnętrznych na zewnątrz. Aby ta agresywna energia nie niszczyła od wewnątrz, człowiek nieświadomie zaczyna niszczyć to, co jest na zewnątrz. A także taka neurotyczna obrona, jak identyfikacja z agresorem - jest to zewnętrzny wyraz pragnienia stłumienia, dewaluacji, wykorzenienia, poniżenia warunkowej ofiary (obiektu zewnętrznego).

Z jednej strony wandalizm można przypisać destrukcji, a z drugiej strony np. pragnienie czegoś nowego, poprzez zniszczenie starego, pragnienie autoekspresji – objawia się w ten sposób np. graffiti, ale znowu przez bunt i sabotaż. Ale w każdym razie manifestacja tego jako jednego z typów twórczego stanu osoby, jego pragnienia, które w ten sposób próbuje się urzeczywistnić w formie pewnego rodzaju agresji, jest jego całkowitym przeciwieństwem. Wyraz poczucia bezsensu stworzenia.

Tak więc wandalizm to:

- Uraza i zemsta, o czym dowiedzieliśmy się od nieświadomych postaci rodzicielskich.

- Chęć posmarowania wszystkiego co jest na zewnątrz i posmarowania brudem… jako wyraz tego co jest w środku… przy dzieleniu wszystkiego na czyste i brudne.

- Rodzaj protestu - antyperfekcjonizm, doprowadzony do absurdu.

Oznacza to, że korzeń wandalizmu, jak zawsze, tkwi w dzieciństwie, w relacjach rodzinnych i pojawia się, gdy nie mogę się przystosować i dostosować zewnętrznych wpływów. Częściej problem ten pozostaje z osobą na całe życie i przejawia się w postaci niemożności zrealizowania się w społeczeństwie. Oznacza to, że w stanie konfrontacji z nim, w opozycji.

Jest świat na zewnątrz i świat - wewnątrz … To wtedy ten wewnętrzny świat jest uszkodzony lub zniszczony, kiedy człowiek jest ścigany przez tak zwany wewnętrzny konflikt neurotyczny, graniczny lub psychotyczny, a to jest raczej bolesny stan, on projektuje ten ból, ten konflikt, wydobywa go (w społeczeństwie), działając w ten sposób i przyjmując rodzaj rozładowania wewnętrznego napięcia poprzez zniszczenie tego, co go otacza. Boli mnie - niech boli wszystkich. Ten proces jest w większości nieświadomy. W tym przypadku osoba jest świadoma swojej agresji, niszczącej i niszczącej go od wewnątrz, a tym samym przejawiającej się na zewnątrz. A kiedy jest rozładowywany przez zniszczenie, otrzymuje jakąś chwilową ulgę.

Ta sytuacja, a raczej usunięcie bólu, który jest w środku i odegranie go dotyczy nie tylko sfery wandalizmu, ale także znęcania się nad zwierzętami, przemocy domowej, czynów karalnych z wyrządzeniem ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i znęcania się nad ofiarą, gwałt seksualny, pedofilia.

A także sadyzm werbalny, który przejawia się szczególnie w sieci Runet, poprzez krytykę, manifestację agresji, pragnienie poniżania, oczerniania, tłumienia; trolling itp. Sadystyczne tendencje wyrażane fizycznie lub werbalnie, nienasycona chęć rzucania błotem na wszystkich, bez względu na to, na jaki temat się zbliża, a przy tym częste lub ciągłe przeklinanie, zwłaszcza „tyłki” i „dupki”, i wysyłanie w to samo miejsce, pamiętając o toaletach, ubikacjach i innych latrynach - wszystko to mówi o ukrytych pragnieniach homoseksualnych.

Właściwości osobnika z zaakcentowaną strefą erogenną odbytu są częściowo opisane w pracy Z. Freuda „Charakter i erotyka odbytu”. Jego właściciele, czyli nosiciele pewnych cech - „… są schludni, oszczędni, uparci, a jednocześnie nieuporządkowani, nieostrożni, skłonni do gniewu i mściwości”. I dalej Z. Freud wyjaśnia, że „… tylko część z nich (podrażnienia powstające w tych obszarach) jest wykorzystywana w życiu seksualnym, reszta jest odbiegana od celów seksualnych i ukierunkowana na zadania innego rodzaju: sublimacja jest odpowiednim nazwę tego procesu."

Również osoby z seksualnością analną mają zestaw następujących cech: pracowity, lojalny i wykonawczy, trudno im coś zacząć, ale jeśli już rozpoczęły, doprowadzają to do końca, szukają wad w proces działania, są proste, mają tendencję do dzielenia wszystkiego równo, cechuje je fiksacja na pierwszym doświadczeniu, mają sztywną psychikę, dlatego wykazują się stanowczością, uporem, przestrzeganiem zasad, nosicielami wielkiego potencjału seksualnego. Dla mężczyzny typu analnego bardzo ważna jest relacja z matką. To właśnie te relacje tworzą w przyszłości cały jego scenariusz życiowy. Uwielbia porządek - wszystko powinno być na swoim miejscu, dążyć do porządku. Mają chęć do zbierania informacji, więc lubią czytać, uczyć się, mają fenomenalną pamięć. Z racji danych właściwości, w stanie rozwiniętym i zrealizowanym, specjaliści w swojej dziedzinie są nauczycielami, naukowcami.

Nosiciele tej właściwości psychiki z natury mają złożone niezróżnicowane libido (w rzeczywistości pociągają ich zarówno kobiety, jak i mężczyźni). Stąd odwieczny problem samozidentyfikowany ich płeć. Wyraża się to w ciągłych próbach udowodnienia innym swojej męskości.

Kształtowanie się seksualności kończy się po przejściu okresu dojrzewania, a następnie pełna sublimacja i seksualna realizacja przez całe życie mają decydujące znaczenie w tym, czy dana osoba zostanie urzeczywistniona, czyli uzyska satysfakcję w małżeństwie, czy stanie się homoseksualistą lub pedofilem na jakiś etap w jego życiu. Ciągłe bicie żon jest również dowodem niezaspokojonego pragnienia homoseksualnego.

Pedofilia … To osoby z seksualnością analną mogą pociągać dzieci z pewnymi odchyleniami w rozwoju i niekorzystnymi skutkami środowiska. Tak więc właściciele psychotypu analnego w stanie nierozwiniętym i (lub) niezrealizowanym są potencjalnymi nosicielami pragnienia stosunków seksualnych z małymi dziećmi lub nastolatkami, które nie osiągnęły dojrzałości płciowej.

Obecnie niespełnienie seksualne i społeczne, czyli naruszenia niezbędnego rozwoju dla osób z tym psychotypem w dzieciństwie, niezdolność do budowania relacji społecznych z rówieśnikami, realizowania się w grupie rówieśniczej prowadzi do tego, że zniekształcony model u nastolatka kształtuje się realizacja społeczna. W dorosłym wieku frustracje seksualne nakładają się na niedostosowanie społeczne. Wpływ na sytuację ma również fakt, że współczesne warunki są dla tego typu psychiki zbyt dynamiczne i zmienne: sztywna psychika nie ma czasu na adaptację, dlatego tak naprawdę zawsze występuje stres o różnej sile, a więc próba zrekompensować to poprzez sadyzm.