2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52
Bycie miłym, opiekuńczość i pomaganie innym jest tym, do czego rodzice, nauczyciele i znaki na środkach transportu publicznego zachęcają nas od dzieciństwa. Ale czy życzliwość i troska, główne atrybuty wspólnoty ludzi, są zawsze przydatne i potrzebne?
W swojej praktyce psychologicznej często spotykam się z tak zwanym People Pleaser ("mężczyzna-zadowolenie", "mężczyzna-pochlebca"). Jak i dlaczego to się dzieje, że zawsze mówienie „tak”, bez względu na to, o co zostaniesz poproszony, staje się destrukcyjne nie tylko dla samego człowieka, ale także dla otaczających go osób? Dlaczego ludzie, którym podobają się ludzie, mają tak dużą motywację do bezpiecznego działania? Jak to przezwyciężyć?
1. W jaki sposób rozwija się ludzkie zadowolenie?
Najczęściej ci ludzie nazywani są dobrodusznymi (a czasem bez kręgosłupa). Dusza firmy. Bezproblemowe. Nie można o nich nic złego powiedzieć. Osoby te wychowały się w rodzinie, w której obowiązywał zakaz prawdziwych emocji. Nie wolno im było się złościć, wyrażać agresji – rodzice mogli za to nagradzać zimnym i przeszywającym spojrzeniem, a nawet ignorancją. Na akceptację i miłość trzeba było zapracować od surowego ojca lub matki. Chociaż nie jest konieczne, aby ojciec czy matka byli surowi, wystarczy nie okazywać prawdziwych emocji. Ludzie Pleaser wychowali się w rodzinach, w których miłość trzeba było kupić, a ceną tego zakupu była rezygnacja z własnych uczuć i pragnień. Jest tylko jedno pragnienie - pragnienie autorytatywnego dorosłego.
„Aby przetrwać, musisz być inny, w przeciwnym razie ból osiągnie granicę, której nie da się utrzymać” – mówi jeden z klientów.
W dzieciństwie powiedziano tym ludziom: „Jakim wspaniałym człowiekiem jesteś, że ustąpiłaś!” lub „Jakim wspaniałym człowiekiem jesteś, że pomagasz ojcu lub matce!” Aprobata społeczna staje się celem, a relacje stają się środkiem do osiągnięcia tego celu. Są doskonałymi kandydatami do pomocy zawodów, a także dla różnych grup religijnych.
2. Ci ludzie żyją z ciągłym poczuciem, że czegoś się od nich oczekuje
Tak powstała rodzina. Związek, w którym kupuje się prawdziwą miłość i troskę, prowadzi do niepokoju i strachu przed niespełnianiem oczekiwań. Od dzieciństwa człowiek żył w ciągłym napięciu, niepewności – był manipulowany. Te same lęki i niepokoje stały się rodzajem alter ego z własnym głosem: „Widzisz, jak zły jest ten drugi?.. Jak możesz mu pomóc?.. Dlaczego nic nie robisz?!.. Jak możesz!..” nie są proszeni o pomoc, ale ludzie, którzy są zadowoleni, nadal pomagają. Nie działają na podstawie swoich przeszłych doświadczeń interakcji, nie żyją w prawdziwych związkach. Być może właśnie o to chodzi w słowach piosenki” People Pleaser „przez grupę Korn:
Teraz rozumiem, Jak trudno mi żyć
Zadowolenie wszystkich
Kiedy dusza od dawna nie żyje.
3. Boją się, że nie spełnią oczekiwań innych ludzi
Żyjąc przez długi czas w trybie „przyjemności dla innych”, ludzie są przyzwyczajeni do oczekiwania od świętych pomocy i wsparcia. Nieznośne staje się, aby „mili ludzie” nie spełniali oczekiwań innych ludzi. Najgorszą rzeczą, jakiej się boją, jest odrzucenie. Dlatego budują dla siebie „tryb działania” z naciskiem na mimikę twarzy, reakcje partnera, przyjaciela, kochanka itp. „Mili ludzie” w końcu przestają kierować się sobą, swoimi uczuciami. Odkładają je na chwilę, aby zyskać uwagę i aprobatę. Przypomnij sobie serenadę markiza Ricardo, zalotnika hrabiny Diany z filmu „Pies w żłobie”: „Korona stworzenia, cudowna Diano, jesteś stworzeniem, w którym NIE MA JEDNEGO skazy…”
4. „Mili ludzie” budują relacje z płcią przeciwną tak samo jak relacje z rodzicami
W rodzinach miłych ludzi, gdzie dominował jeden z rodziców, najczęściej manipulacja nie była ograniczana. Ważne było dążenie do zdobycia pochwały i akceptacji. W takich związkach częściej dominowało poczucie winy i fałszywej odpowiedzialności.
Jeden z klientów mówi: „Moja mama zawsze tworzyła obraz osoby cierpiącej, która powodowała u mnie poczucie winy i ciągłą chęć pomocy, ratowania”.
Ci mężczyźni, dorastając, również starają się „ocalić” kobietę, gdy ona o to nie prosi. Na przykład żenią się z litości, a potem są rozczarowani, że ich oczekiwania nie zostały spełnione, a ich działania nie zostały docenione. Tacy ludzie zamieniają się w nieudaczników, którym nie pozostaje nic innego, jak tylko po cichu się zemścić - i wtedy otwiera się ich puszka Pandory z ukrytymi skargami, lękami itp.
5. Ważne jest, aby zastanowić się, co otrzymują „mili ludzie” i jak tworzą wizerunek
Po stworzeniu wizerunku osoby dobrodusznej People Pleaser zaczyna pracować nad tym wizerunkiem. Oczekuje się już, że będzie miał taki scenariusz, którego nie można naruszyć. W przeciwnym razie film będzie miał zupełnie inne zakończenie. Jak? Przyjemny człowiek nie wie, ale boi się dowiedzieć. Takim ludziom bardzo trudno jest zmienić scenariusz, trudno powiedzieć „NIE”. Boją się utraty aprobaty i akceptacji. Tu pojawia się irracjonalny strach, że nigdy nie będą w stanie znaleźć związku, który nie zmusi cię do robienia tego, czego nie chcesz. Uczucia tego, co to znaczy żyć i nie spełniać oczekiwań innych, nie są jeszcze znane, ale jest już zrozumienie, że istnieje inne doświadczenie. Ale Pleasant People nie wiedzą jeszcze, jak go zdobyć.
6. Jakich emocji doświadczają „mili ludzie”?
Ponieważ jako dzieci nie wolno im było wyrażać swoich prawdziwych emocji, ukształtowało to ich życie na zasadzie podwójnego dna: pokazywania jednej rzeczy i odczuwania czegoś dokładnie przeciwnego. Musieli „gotować gniew, rozczarowanie i urazę”, a jedynym przyjemnym uczuciem było słuchanie podziwu dla ich czynów. Utrata tego przyjemnego uczucia aprobaty jest jak śmierć, ponieważ nie ma innych przyjemnych emocji. A mechanizmy „poczucia winy, strachu i urazy” pozostaną.
7. Ludzie Zadowoleni mają trudności z zachowaniem równowagi między motywacją do zadowolenia a rzeczywistą potrzebą
Mili ludzie mylą własną motywację do zadowolenia z prawdziwymi potrzebami i oczekiwaniami ludzi. Dziewczyna opowiada młodemu mężczyźnie, że straciła pracę (problem), jak niesprawiedliwie ją potraktowała (dla miłej osoby to już czerwone światełko „Pomóż mi szybciej”) oraz o beznadziejności w tej sytuacji („to moja szansa uzyskać aprobatę”- powiedział święty). Jednak w rzeczywistości dziewczyna po prostu mówi o sobie. Nie komunikuje całego algorytmu działań, który „miły człowiek” zbudował dla siebie. Jeśli dla dziewczyny ta historia ma większe szanse na emocjonalne wsparcie i zrozumienie, to dla „miłej osoby” jest okazją do doświadczenia akceptacji, aprobaty.
8. Zachowanie People Pleaser jest nieprzewidywalne w pracy zespołowej, zwłaszcza na stanowisku kierowniczym
Bardzo często „mili ludzie” stają się liderami organizacji charytatywnych nastawionych na pomoc ludziom. To jest ich żywioł. Istnieje ogromne pole możliwości, aby doświadczyć kolejnego, wartościowego doświadczenia, a może dobrego nakarmienia swojej narcystycznej części.
Jeśli jednak „miły człowiek” jest liderem, to najczęściej w swoich decyzjach będzie koncentrował się nie na sprawiedliwości, ale na służalczości wobec przełożonych, ignorując podwładnych.
Charakter i uprzejmość takich przywódców zmienia się dramatycznie, jeśli nie są przestrzegane. Potrzebują podwładnych tak samo, jak czerpią korzyści z drugiej osoby w postaci zwiększonego poczucia własnej wartości. Na przykład, gdy partnerzy biznesowi dobrze mówią o osiągnięciach podwładnego. „Ugodowy przywódca” czuje, że pochwała należy przede wszystkim do niego. People Pleaser może łatwo zmienić źródło pochwał. Ludzie się nie liczą. Im bardziej autorytatywna pochwała, tym bardziej zmienna jest orientacja behawioralna. Trzymają nos na wietrze.
Jak zauważyłeś, wzorce zachowań „miłych ludzi” są destrukcyjne przede wszystkim dla nich samych, ale także dla osób z ich otoczenia. Być może rozpoznałeś w opisie siebie lub swojego partnera.
Czego musisz się nauczyć od „miłych ludzi”, aby się zmienić:
- Ważne jest, aby zrozumieć swoją motywację w działaniu.
- Zrozumienie, że nieudane związki są wskazówką do zmiany postawy wobec siebie, innych i życia.
- Naucz się mówić NIE.
- Naucz się słuchać swoich uczuć. Zrozum i podążaj za swoimi potrzebami.
- Zasada „STOP”. Ważne jest, aby nauczyć się być dla siebie miłym, robiąc to, co miłe dla ciebie, nie martwić się o innych ludzi i żądania z zewnątrz. Gdy tylko pojawi się myśl, że musisz kogoś zadowolić, ważne jest, aby powiedzieć sobie STOP.
- Zapisz się na konsultację z dobrym psychologiem.
Postępując zgodnie z tymi prostymi wskazówkami, zobaczysz, jak twoje życie zacznie być wypełnione radością i wolnością
Ilustracja:
Zalecana:
„Nikomu Nic Nie Jestem Winien!” Jak Przestać Ratować świat I Zacząć żyć Swoim życiem
„Nikomu nic nie jestem winien!” Daj spokój?! Na serio? Tutaj po prostu nie kłam - na pewno jest lista, komu jesteś winien. Bycie zobowiązanym do wszystkiego jest „karmą” starszych dzieci w rodzinie. Tak się złożyło, że od drugiego do piątego lub siódmego roku życia uczono ich - „jesteś starszy”, „silny”, „jesteś mądrzejszy”, „musisz uważać”, „poddaj się”, „ jesteś odpowiedzialny za wszystko.
Czyim życiem żyjesz?
„Scenariusze życia są tym, co wybieramy, ale nie możemy wybrać!” Claude Steiner. Szkoła Erica Berna W tym artykule chcę opowiedzieć o jednym z narzędzi, których używam w pracy z moimi klientami. Metoda ta pozwala odkryć i zbadać scenariusze i role, w których żyją ludzie, zrozumieć, jaki wpływ scenariusz ma na ich życie, a także dowiedzieć się, dlaczego w danym momencie dana osoba nie może podnieść poziomu efektywności i sukcesu jego życie.
Lista Kontrolna: 3 Oznaki, że Nie żyjesz Swoim życiem
Dzień dobry, drodzy przyjaciele, po mojej publikacji „Sprawy Eleny” mój artykuł na stronie obejrzało w ciągu trzech dni ponad 1000 osób. Sugeruje to, że dla wielu osób jest to rzeczywisty problem. Dlatego dodatkowo postanowiłem sporządzić małą listę kontrolną trzech znaków, które wskazują, że osoba najprawdopodobniej nie żyje swoimi pragnieniami, celami, ale próbuje zrealizować scenariusz życiowy napisany dla niego przez kogoś innego.
Nie żyję Swoim życiem
"To nie jest moje życie" - w tym zdaniu są 4 słowa. Tylko cztery! Ale za nimi są miliony zepsutych losów. Tym, którym narzucono ramy zachowań, stereotypy. Kto nie słucha „swojej duszy”, swojego serca, emocji, uczuć i nie idzie na to, czego naprawdę chce.
Jak żyć Swoim życiem, A Nie życiem Swoich Rodziców
W systemie rodzinnym wszyscy jego członkowie są ze sobą połączeni. A dla każdego znajdzie się miejsce. Na przykład dzieci są przed rodzicami, aby móc się na nich oprzeć. Dziadkowie stoją za rodzicami i tak dalej. Przodkowie za naszymi plecami wspierają, dają poczucie akceptacji, bezpieczeństwa i siły.
