7 Typów Niedoskonałych Ojców I Perspektywy życiowe Ich Dzieci

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Rola ojca w wychowaniu synów i córek wcale nie jest prostsza, a czasem nawet trudniejsza i bardziej odpowiedzialna niż rola matki. Kontynuując temat - rozmowa o przyczynach i skutkach błędów ojcowskich w wychowaniu dzieci.

1. Ojciec autorytarny postrzega dzieci jako małych dorosłych, więc nie może znaleźć z nimi wspólnego języka

Tak więc szczerze zastanawia się, jak drobiazg może doprowadzić do łez małą osobę (na przykład pękający balon) lub odwrotnie, stać się przyczyną jego burzliwego entuzjazmu (na przykład dziupla znaleziona w drzewie), a zatem jest nie jest w stanie dzielić smutku i radości swojego dziecka. Wewnętrzny świat syna lub córki nie interesuje takiego rodzica. Wychowanie w „występowaniu” autorytarnego ojca sprowadza się do czujnej kontroli zachowania dziecka, wykładów, napomnień i surowych wymagań: „Nie odchodź!”, „Nie dotykaj!”, „Załóż to!” itp.

Idealnym rodzicem w jego umyśle jest agresywny moralista, który przez całe życie uczy swoje głupie dziecko rozumowania, używając wyłącznie metody bata. Nie da się zadowolić takiego ojca: łatwo znajduje coś, w czym może coś zarzucić, i ignoruje sukcesy i osiągnięcia dziecka, tym samym je dewaluując.

Przesadnie obawiając się utraty władzy rodzicielskiej, taki dorosły nieustannie wpaja dziecku: „Musisz (musisz) być mi posłuszny z tego prostego powodu, że jestem twoim ojcem!” W rzadkich przypadkach autorytarny ojciec jest w stanie przyznać, że był w błędzie, niesprawiedliwy wobec dziecka, ale nigdy nie myśli o przeproszeniu syna lub córki. Córka autorytarnego ojca, który nie rozumie jej pragnień i potrzeb, a przez to nie wie, jak się z nimi liczyć, ma ogromne szanse na założenie rodziny z człowiekiem podatnym na przemoc fizyczną i psychiczną – domowym tyranem. A syn najprawdopodobniej wyrośnie na zbyt pedantycznego i wykonawczego, zabraknie mu twórczej odwagi i elastyczności myślenia.

Innym problemem synów potężnych ojców jest nieumiejętność wyrażania swoich emocji, która jest obarczona chorobami psychosomatycznymi.

2. Ojciec w separacji bardzo pogardza „delikatnością łydki”, dlatego nigdy się nie przytula, nie całuje, nie pieści w ich obecności ani dzieci, ani żony

Dotykowa „bezduszność” ojca jest szczególnie szkodliwa dla dziewcząt. Tak więc niezaspokojona w dzieciństwie potrzeba kontaktu cielesnego z ojcem powoduje, że dorosła córka ma trudności z wyrażaniem seksualności i często trafia do łóżka z ledwie znajomymi mężczyznami.

Wyobcowanie między ojcem a synem pojawia się w czasie ciąży, gdy osoba dorosła postrzega nienarodzonego chłopca jako rywala lub odczuwa urazę. Taki ojciec jest emocjonalnie niedostępny dla dziecka, zamknięty, wybredny, wrogi, czasem nawet okrutny, a to zachowanie, niestety, dziedziczy jego syn.

3. Miękki ojciec z powodu niskiej samooceny nie jest pewny siebie i nie jest zdolny do zdecydowanego działania

Trudno mu bronić swoich interesów, dlatego często je poświęca, bez „walki” godząc się na niekorzystne dla siebie ustępstwa. Uważa, że zły świat jest lepszy niż dobra kłótnia i unika konfliktów. Miękki ojciec zwykle nie nadaje się do codziennego życia: nawet wbicie gwoździa w ścianę jest dla niego trudnym zadaniem. Jeśli apodyktyczna matka stale poniża małżonka, trzyma ją pod kciukiem, nie bierze pod uwagę jego opinii i zainteresowań, w ten sposób dewaluuje wizerunek mężczyzny w oczach dzieci, wyjaśnia psycholog Ludmiła Owsianik.

W dzieciństwie dzieci mogą się wstydzić swojego dobrego, subtelnego rodzica i dopiero z czasem, dojrzewszy, zaczynają doceniać go w jego prawdziwej wartości. Dorosłą córkę łagodnego ojca pociągają kobieci mężczyźni, tj. stosując kobiecy model zachowania. Na towarzyszy życia wybiera tych mężczyzn, których społeczeństwo uważa za przegranych. Syn od najmłodszych lat upodabnia się do ojca i dorasta w przekonaniu, że „kobieta ma zawsze rację”.

4. Ojciec uzależniony od alkoholu, narkotyków, hazardu całkowicie pochłania uwagę matki, która z reguły cierpi na zaburzenia nerwicowe i jest często drażliwa i agresywna

W takiej rodzinie dzieciom dotkliwie brakuje miłości rodzicielskiej, czują się niechciane i niepotrzebne. Mając do wyboru, po której stronie są – na utrzymaniu ojca czy na współzależnej matce, dzieci często wspierają pechowego rodzica, ponieważ są z nim spokojniejsi i wygodniejsi.

Rozpoczynając samodzielne życie, córka ojca alkoholika, narkomana lub narkomana, podświadomie będzie szukać niesamodzielnych partnerów. W okresie dojrzewania syn może uzależnić się od alkoholu lub narkotyków. Jeśli tak się nie stanie, nadal jest mało prawdopodobne, aby stworzył szczęśliwą rodzinę i stał się skutecznym rodzicem: dzieci alkoholików i narkomanów są przekonane, że przemoc fizyczna, psychiczna i emocjonalna wobec bliskich jest naturalna i normalna, a inaczej być nie może.

5. Ojciec pracoholik ma głębokie problemy w emocjonalnej sferze osobowości: praca zastępuje go miłością, uczuciem, rozrywką i innymi rodzajami komunikacji rodzinnej

Niekończące się i lekkomyślne wyczyny pracy są tą samą drogą ucieczki od rzeczywistości, co alkohol i narkotyki. Dzieci pracoholików cierpią gorzko z powodu emocjonalnej niedostępności i braku uwagi rodziców. Proste i naturalne pragnienia synów i córek, by bawić się z ojcem po ciężkim dniu, bawić się w jego towarzystwie w weekend, a nawet porozmawiać o czymś zwyczajnym, spełniają się w wyjątkowych przypadkach. Dzieci prędzej czy później dochodzą do wniosku, że są po prostu niegodne ojca – nie zdobyły jego miłości, nie usprawiedliwiały pokładanych w nich nadziei. Zaczynają postrzegać rzadką uwagę i uczucie ojca jako niezasłużone szczęście. Zrodzony w dzieciństwie lęk przed odrzuceniem i porzuceniem nie znika w wieku dorosłym.

Tak więc córki ojców pracoholików odczuwają bolesne przywiązanie do swoich wybrańców, znoszą wszelkiego rodzaju upokorzenia z ich strony (obelgi, zdrady, bicia) i znajdują usprawiedliwienie dla najbardziej okrutnych czynów swoich partnerów. Jeśli ojciec spłaca swoich bliskich drogimi prezentami, a nieobecność córki tłumaczy się tym, że „tata zarabia pieniądze”, w przyszłości silniejszy seks będzie postrzegał wyłącznie jako źródło dobrobytu. Bardzo trudno będzie jej budować oparte na zaufaniu relacje z mężczyznami. Z kolei synowie pracoholików długo szukają swojego przeznaczenia i często dorastają „nieszczęśliwi”.

6. Niedzielny tata powinien pamiętać: stosunek dziecka do siebie i otoczenia w dużej mierze zależy od tego, jaki obraz nadchodzącego ojca – pozytywny czy negatywny – wykreuje matka. Tak więc, jeśli kobieta jest poważnie straumatyzowana sytuacją rozwodową i odczuwa głęboką niechęć do byłego męża, jest bardzo prawdopodobne, że jej córka nabierze negatywnego nastawienia do mężczyzn, ostrzega psycholog Ludmiła Owsianik. Syn może dorosnąć nie dość emocjonalnie, zmierzyć się z problemem orientacji seksualnej. Dlatego w trosce o dobro dzieci byli małżonkowie powinni utrzymywać ciepłe relacje, mówić o sobie tylko dobre rzeczy i uzgadniać metody i techniki wychowania.

7. Sfrustrowany płcią dziecka ojciec może zaszkodzić rozwojowi umysłowemu małego człowieka

Psychologowie i psychoterapeuci są przekonani, że fundamentalnie ważne jest, aby rodzice już w pierwszych minutach życia dziecka bezwarunkowo kochali i akceptowali je takim, jakim jest, po prostu z jego przyrodzonego prawa. Najczęściej mężczyźni czują się zdradzeni przez swoje oczekiwania, gdy rodzi się dziewczyna. Jeśli ojciec zaczyna odrzucać dziecko jako dziewczynkę i traktować je jak chłopca, zachęcając do męskiego modelu zachowania, córce trudno jest zrozumieć, jaka jest jej rola płciowa, dręczy ją pytanie: „Kto i co czy powinienem być? i nie znajduje odpowiedzi. Takie zamieszanie jest niebezpieczne, ponieważ świadomość własnej płci jest ważną częścią samoakceptacji i szacunku do samego siebie. Również córka może mieć problemy z orientacją seksualną.