Psycholog, Psychiatra, Psychoterapeuta, Psychoanalityk. Jaka Jest Różnica? Kiedy I Z Kim Się Kontaktować

2024 Autor: Harry Day | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 15:52

Jakieś trzy lata temu na Festiwalu Psychologii Praktycznej poprowadziłam warsztat na temat różnic między specjalistami z różnych zawodów pomocniczych. I często muszę wyjaśniać w kółko, kto jest kim iz kim się kontaktować. Kino i prasa tworzą czasem sprzeczny i zniekształcony obraz tego, jaki specjalista może się w czym przydać

Zacznę od podstawowej edukacji specjalistów: psychologa i psychiatry. Co zaskakujące, nawet oni często są zdezorientowani

Psycholog absolwent Wydziału Psychologii. Teoretycznie zna podstawy wielu różnych dziedzin psychologii - psychologii indywidualnej, społecznej, wiekowej, zwierzęcej itp. Jeśli uniwersytet był czysto akademicki, to na ogół to wszystko. Jego umiejętności praktyczne są ograniczone umiejętnością przeprowadzania testów, angażowania się w działalność badawczą oraz pracy wyjaśniającej, edukacyjnej. To samo dotyczy psychologa, który obronił pracę doktorską lub wykłada w instytucie, jeśli znowu mówimy o edukacji akademickiej.

Specjalizacja Psychologia kliniczna »Rozszerza zakres praktyki o możliwość diagnozowania dewiacji, zaburzeń, braków: zaburzeń osobowości i charakteru, opóźnień rozwojowych, zaburzeń i upośledzeń uwagi, pamięci, myślenia, a także wykonywania prac korekcyjnych, - prowadzenia np. zajęcia z rozwoju uwagi, korekcji dysgrafii, dysleksji, jąkania itp.

Chodźmy dalej. Psychiatra … To jest lekarz, ukończył szkołę medyczną ze stopniem psychiatrii. Wie, jak po przeprowadzeniu rozmowy klinicznej postawić diagnozę – z kręgu świetna psychiatria (np. schizofrenia, zaburzenie maniakalno-depresyjne), mała psychiatria - panika, zaburzenia afektywne, depresja kliniczna itp. lub nie wykryj żadnych zaburzeń i zdiagnozuj „zdrowy”. Specjalista ten jest niezbędny, jeśli istnieje podejrzenie poważnego schorzenia i wymagana jest pomoc medyczna lub hospitalizacja, jeśli osoba zachowuje się dziwnie i nieprzewidywalnie, może zaszkodzić sobie lub innym. Lekarz dobiera schematy działania leków na psychikę, koryguje je w dynamice monitorowania pacjenta, dobrze zna nazewnictwo starych i nowych leków, ich kombinacji, dawkowania, a także, co również ważne, sposoby ograniczania skutków ubocznych wybranych leków. Jego celem jest chemiczne zmniejszenie lub całkowite wyeliminowanie objawów pacjenta.

Teraz zwracamy się do zawodu zwanego Psychoterapeuta … To natychmiast powoduje poważne zamieszanie dla pacjenta. Zgodnie z przepisami przyjętymi w naszym kraju może to być jedynie kontynuacja specjalizacji medycznej. Psychiatra domowy może powiesić znak na urzędzie” Psychoterapeuta »Po kilkumiesięcznym szkoleniu z racjonalnej psychoterapii (to ona uczy się na kursach).

Zgodnie z normami europejskimi psychoterapeuta - to osobny, niezależny zawód … Europejski format szkolenia psychoterapeuta długa, trudna i kosztowna. To setki godzin wykładów, seminariów i ćwiczeń praktycznych. Kilkanaście lat własnej psychoterapii w badanej metodzie (przynajmniej dwie lub trzy, ale zwykle dużo więcej, bo nierozwiązane konflikty i traumy nie powinny przeszkadzać w pracy). A także wielogodzinny regularny nadzór pod okiem wysokiej klasy specjalistów uznanych w tej dziedzinie. To dogłębne poznanie siebie, stopniowe opanowanie niuansów metody, odnalezienie własnego stylu.

Istnieje wiele dziedzin psychoterapii - psychoanalityczna, jungowska, behawioralna, gestalt, psychodrama, rogeriańska, racjonalna itp. Może być krótkoterminowy (do roku) i długoterminowy, długoterminowy. Intensywnie, kilka razy w tygodniu, rzadziej raz w tygodniu. Są formy pracy indywidualne i są grupowe. Nauczenie konkretnej metody i własne doświadczenie pozwala terapeucie zrozumieć, jaką formę zastosować w konkretnym przypadku. Jest oczywiście inny czynnik rzeczywistości - psychoterapia nie jest uwzględniona w rosyjskich programach ubezpieczeniowych, a to kosztowny biznes. A najbardziej odpowiednia opcja może niestety nie być dostępna. Niekoniecznie oznacza to, że opcja bardziej budżetowa (rzadsze spotkania lub grupa zamiast pracy indywidualnej) nie pomoże. Może stać się początkowym etapem, wsparciem, usunąć niektóre problemy, w tym być może pozwolić mu uzyskać wewnętrzne pozwolenie, by zarabiać więcej i lepiej dbać o siebie. Możesz skontaktować się z psychoterapeutą z jakimkolwiek cierpieniem psychicznym, zaburzeniem komunikacji, po urazie psychicznym lub fizycznym, utracie, ze zmniejszeniem lub całkowitą utratą możliwości pracy, nawiązywania przyjaźni lub miłości. Twój subiektywny dyskomfort jest głównym kryterium

Należy zauważyć że psychoterapia - to zawsze zabieg słowny. Nawet jeśli jest to metoda zabawowa, taka jak psychodrama, lub ekspresyjna – taka jak arteterapia lub taniec i ruch, zawsze jest rozmowa, która ujawnia symboliczne znaczenie tego, co dzieje się w życiu psychicznym, znaczenie odczuć i działań, które mają powstałe, ich przyczyny i cele.

Psychoanalityk staje się psychoterapeuta, która opanowuje głęboką, długotrwałą i częstą (3-5 razy w tygodniu przez 5-8 lat) metodę pracy na tradycyjnej kanapie. Pacjent leżący na kanapie nie widzi analityka podczas sesji, jest skupiony na swoich przeżyciach i fantazjach. Obecnie istnieje wiele szkół psychoanalizy, prawie w każdym kraju, w którym rozwija się tego rodzaju praktyka, własna, a czasem nie jedna, szkoła z nieco odmiennymi poglądami na częstotliwość spotkań, sposób interpretacji i nacisk na taką czy inną teorię. Jeśli dążysz do pełniejszego, świadomego zrozumienia siebie, poprawy jakości życia, stabilności i niezawodności, a masz motywację, by poważnie w to zainwestować, powinieneś udać się do psychoanalityka.

No i wreszcie o terapii psychoanalitycznej. Jest to metoda oparta na teorii psychoanalitycznej, ale ta sama opcja „budżetowa”, dość przystępna, odpowiednia w większości przypadków i obecnie dobrze rozwinięta. Spotkania z terapeutą średnio dwa razy w tygodniu. Czas trwania ponownie wynosi średnio od dwóch do pięciu lat.

Wybierz swoją opcję!